شیخ جعفر خطی: تفاوت میان نسخه‌ها
T.ramezani (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «شیخ ابو البحر شرف الدّین جعفر بن محمّد بن حسن بن خطّی بحرانی، وی علامّه‌ای ف...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
شیخ | {{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | ||
| نام = '''جعفربن محمدالخَطّی''' | |||
| تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| نام اصلی = | |||
| زمینه فعالیت = | |||
| ملیت = | |||
| تاریخ تولد = | |||
| محل تولد = بحرین؛ روستای خَطّ | |||
| والدین = | |||
| تاریخ مرگ = 1028ق | |||
| محل مرگ = شیراز | |||
| علت مرگ = | |||
| محل زندگی = شیراز | |||
| مختصات محل زندگی = | |||
| مدفن = | |||
|در زمان حکومت = | |||
|اتفاقات مهم = دیدار با شیخ بهایی | |||
| نام دیگر = | |||
|لقب = | |||
|بنیانگذار = | |||
| پیشه = | |||
| سال‌های نویسندگی = | |||
|سبک نوشتاری = | |||
|کتاب‌ها = | |||
|مقاله‌ها = | |||
|نمایشنامه‌ها = | |||
|فیلم‌نامه‌ها = | |||
|دیوان اشعار = | |||
|تخلص = | |||
|فیلم(های) ساخته بر اساس اثر(ها)= | |||
| همسر = | |||
| شریک زندگی = | |||
| فرزندان = | |||
|تحصیلات = | |||
|دانشگاه = | |||
|حوزه = | |||
|شاگرد = | |||
|استاد = | |||
|علت شهرت = | |||
| تأثیرگذاشته بر = | |||
| تأثیرپذیرفته از = | |||
| وب‌گاه = | |||
|گفتاورد = | |||
|امضا = | |||
}} | |||
'''شیخ جعفر خطی'''، علامه، نویسنده و شاعر اوایل قرن یازدهم هجری بود. | |||
== زندگینامه == | |||
شیخ ابو البحر شرف الدّین جعفر بن محمّد بن حسن بن خطّی بحرانی از مدّاح امرای بحرین و بزرگان آن دیار بود. | |||
او در سفری که به ایران داشته با [[شیخ بهایی|شیخ بهایی]] در اصفهان ملاقات کرد. و به سال 1028 ه. ق در فارس درگذشته است. <ref> اعیان الشیعه؛ ج 4، ص 157.</ref> | |||
== نمونه اشعار == | |||
1- و لکن هلّم الخطب فی رزء سیدقضی ظمأ و الماء جار و راکد | 1- و لکن هلّم الخطب فی رزء سیدقضی ظمأ و الماء جار و راکد | ||
| خط ۱۷: | خط ۶۶: | ||
1- درباره‌ی مصیبت آقایی صحبت کن که با تشنگی شهید شد، در حالی‌که آب جاری و راکد در آنجا وجود داشت. | 1- درباره‌ی مصیبت آقایی صحبت کن که با تشنگی شهید شد، در حالی‌که [[آب]] جاری و راکد در آنجا وجود داشت. | ||
2- او در میان افرادش چون شیری بزرگ بود که گروه شیران خشمگین او را احاطه کرده بودند. | 2- او در میان افرادش چون شیری بزرگ بود که گروه شیران خشمگین او را احاطه کرده بودند. | ||
| خط ۲۸: | خط ۷۷: | ||
6- هنگامی‌که به خاک افتادند، گویی درختان نخل هستند که دستهای قوس و نیرومندی آنها را خم کرده است. | 6- هنگامی‌که به خاک افتادند، گویی درختان نخل هستند که دستهای قوس و نیرومندی آنها را خم کرده است. | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج1، ص: 434. | * [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج1، ص: 434.] | ||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
| خط ۴۰: | خط ۸۸: | ||
[[رده:شاعران]] | [[رده:شاعران]] | ||
[[رده:شاعران عرب]] | [[رده:شاعران عرب]] | ||
<references />{{شاعران}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۰۵
| جعفربن محمدالخَطّی | |
|---|---|
| زادروز | بحرین؛ روستای خَطّ |
| مرگ | 1028ق شیراز |
| محل زندگی | شیراز |
| رویدادهای مهم | دیدار با شیخ بهایی |
شیخ جعفر خطی، علامه، نویسنده و شاعر اوایل قرن یازدهم هجری بود.
زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
شیخ ابو البحر شرف الدّین جعفر بن محمّد بن حسن بن خطّی بحرانی از مدّاح امرای بحرین و بزرگان آن دیار بود.
او در سفری که به ایران داشته با شیخ بهایی در اصفهان ملاقات کرد. و به سال 1028 ه. ق در فارس درگذشته است. [۱]
نمونه اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
1- و لکن هلّم الخطب فی رزء سیدقضی ظمأ و الماء جار و راکد
2- کأنی به فی ثلّة من رجاله‌کما حفّ بالّلیث الأسود اللوابد
3- إذا اعتقلوا سمر الرّماح و جرّدواسیوفا أعارتها البطون الاساود
4- فلیس لها إلّا الصّدور مراکزاو لیس لها إلا الرؤس مغامد
5- یلاقون شدّات الکماة بأنفس‌إذا غضبت هانت علیها الشّدائد
6- إلی أن ثورا فی ألارض صرعی کأنهم‌نخیل أمالتهن أید عواضد [۲]
1- درباره‌ی مصیبت آقایی صحبت کن که با تشنگی شهید شد، در حالی‌که آب جاری و راکد در آنجا وجود داشت.
2- او در میان افرادش چون شیری بزرگ بود که گروه شیران خشمگین او را احاطه کرده بودند.
3- وقتی نیزه به دست گرفتند و شمشیر برکشیدند، قلب‌های سیاه (دشمنان) را به آنها بخشید.
4- برای نیزه‌ها غیر از سینه‌های آنها قرارگاهی وجود نداشت و شمشیرها غیر از گردن‌های آنها غلافی نداشتند.
5- با جان‌های خود که در هنگام خشم همه چیز را آسان می‌شمرد، به قهرمانان سهمگین حمله می‌بردند.
6- هنگامی‌که به خاک افتادند، گویی درختان نخل هستند که دستهای قوس و نیرومندی آنها را خم کرده است.