بشیر بن جذلم‌: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
وی از یاران امام سجاد (ع) بود که در سفر اهل بیت امام حسین (ع) از شام به مدینه همراه آنان بود. وی در دمشق محافظ و مأمور رسیدگی به اهل بیت (ع) بود. هنگام ورود به مدینه به دستور امام سجاد (ع) مأمور شد زودتر به مدینه برود و خبر ورود کاروان اهل بیت را به اطلاع مردم برساند. او که همچون پدرش طبع شعر داشت در مسجد النّبی خبر شهادت امام (ع) و بازگشت قافله‌ی حسینی را به اطلاع مردم رساند.
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
نام او را بشر و نام پدرش را حذلم هم گفته‌اند. امام سجاد (ع) برای او و پدرش طلب مغفرت فرمود. بشیر در شام محافظ و مأمور رسیدگی به امور اهل بیت بود.
| نام                   =  بشیر بن جذلم‌
| تصویر                  =
| توضیح تصویر            =
| نام اصلی              =
| زمینه فعالیت          =
| ملیت                  =
| تاریخ تولد            =
| محل تولد                =
| والدین                =  حذلم
| تاریخ مرگ              =
| محل مرگ                =
| علت مرگ                =
| محل زندگی              =
| مختصات محل زندگی        =
| مدفن                  =
|مذهب                  =
|در زمان حکومت          =
|اتفاقات مهم            =
| نام دیگر              =
|لقب                    =
|بنیانگذار              =
| پیشه                  = شاعر
| سال‌های نویسندگی        =
|سبک نوشتاری            =
|کتاب‌ها                =
|مقاله‌ها                =
|نمایشنامه‌ها            =
|فیلم‌نامه‌ها              =
|دیوان اشعار            =
|تخلص                    =
|فیلم ساخته بر اساس اثر=
| همسر                    =
| شریک زندگی            =
| فرزندان                =
|تحصیلات                  =
|دانشگاه                =
|حوزه                  =
|شاگرد                  =
|استاد                  =
|علت شهرت              =
| تأثیرگذاشته بر        =
| تأثیرپذیرفته از        =
| وب‌گاه                  =
|گفتاورد                =
|امضا                  =
}}


'''بشیر بن جذلم''' از یاران [[زین العابدین «ع»|امام سجاد (ع)]] بود که شعر نیز می‌گفت و در سفر [[اهل بیت (ع)|اهل بیت]] [[حسین بن على (ع)|امام حسین (ع)]] از شام به مدینه همراه آنان بود.
== نام و نسب ==
نام بشیر بن جذلم را بشر و نام پدرش را حذلم هم گفته‌اند.
== نقش در نبرد کربلا ==
بشیر در دمشق محافظ و مأمور رسیدگی به اهل بیت (ع) بود. هنگام ورود به مدینه به دستور امام سجاد (ع) مأمور شد زودتر به مدینه برود و خبر ورود کاروان اهل بیت را به اطلاع مردم برساند. او که همچون پدرش طبع شعر داشت در مسجد النّبی خبر [[شهادت]] امام (ع) و بازگشت قافله‌ی حسینی را به اطلاع مردم رساند. امام سجاد (ع) برای او و پدرش طلب مغفرت فرمود. بشیر در شام محافظ و مأمور رسیدگی به امور اهل بیت بود.
== نمونه اشعار ==
1- یا اهل یثرب لا مقام لکم بهاقتل الحسین فادمعی مدرار
1- یا اهل یثرب لا مقام لکم بهاقتل الحسین فادمعی مدرار


خط ۸: خط ۶۲:
3- یا أهل یثرب شیخکم و إمامکم‌ما منکم أحد علیه یغار<ref> ادب الطف؛ ج 1، ص 147.</ref>
3- یا أهل یثرب شیخکم و إمامکم‌ما منکم أحد علیه یغار<ref> ادب الطف؛ ج 1، ص 147.</ref>


1- ای اهل مدینه! دیگر در مدینه جای ماندن نیست، حسین (ع) کشته شد و اشک من به شدّت فرو می‌ریزد.


2- بدن او در کربلا به خاک و خون آغشته شد و سرش بر نیزه‌ها به گردش درآمد.
1- ای اهل مدینه! دیگر در مدینه جای ماندن نیست، [[حسین|حسین (ع)]] کشته شد و اشک من به شدّت فرو می‌ریزد.
 
2- بدن او در [[کربلا]] به خاک و خون آغشته شد و سرش بر نیزه‌ها به گردش درآمد.


3- ای اهل مدینه! امام حسین (ع) شیخ و امام شماست. آیا کسی از شما برای او غیرت نمی‌ورزد؟
3- ای اهل مدینه! امام حسین (ع) شیخ و امام شماست. آیا کسی از شما برای او غیرت نمی‌ورزد؟
خط ۲۳: خط ۷۸:


4- علی ابن نبیّ اللّه و ابن وصیّه‌و ان کان عنّا شاحط الدّار اشسعا
4- علی ابن نبیّ اللّه و ابن وصیّه‌و ان کان عنّا شاحط الدّار اشسعا


1- خبردهنده‌ای، خبر مرگ مولای مرا داد و دلم را به درد آورد. با آن خبر مرا بیمار ساخت و اندوهگین کرد.
1- خبردهنده‌ای، خبر مرگ مولای مرا داد و دلم را به درد آورد. با آن خبر مرا بیمار ساخت و اندوهگین کرد.
خط ۳۱: خط ۸۷:


4- بر پسر دختر پیغمبر و جانشین او گریه کن! اگرچه منزل و سرای او از ما سخت دور است.
4- بر پسر دختر پیغمبر و جانشین او گریه کن! اگرچه منزل و سرای او از ما سخت دور است.


==منابع==
==منابع==
* ''دانشنامه‌ی شعر عاشورایی''، مرضیه محمد زاده، ج‌1، ص 53
 
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author ''دانشنامه‌ی شعر عاشورایی''، مرضیه محمد زاده، ج‌1، ص 53]


==پی نوشت==
==پی نوشت==
[[رده:هنر]]
[[رده:ادبیات]]
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران عرب]]
<references />{{شاعران}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۳ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۳۷

بشیر بن جذلم‌
پدر و مادر حذلم
پیشه شاعر

بشیر بن جذلم از یاران امام سجاد (ع) بود که شعر نیز می‌گفت و در سفر اهل بیت امام حسین (ع) از شام به مدینه همراه آنان بود.

نام و نسب[ویرایش | ویرایش مبدأ]

نام بشیر بن جذلم را بشر و نام پدرش را حذلم هم گفته‌اند.

نقش در نبرد کربلا[ویرایش | ویرایش مبدأ]

بشیر در دمشق محافظ و مأمور رسیدگی به اهل بیت (ع) بود. هنگام ورود به مدینه به دستور امام سجاد (ع) مأمور شد زودتر به مدینه برود و خبر ورود کاروان اهل بیت را به اطلاع مردم برساند. او که همچون پدرش طبع شعر داشت در مسجد النّبی خبر شهادت امام (ع) و بازگشت قافله‌ی حسینی را به اطلاع مردم رساند. امام سجاد (ع) برای او و پدرش طلب مغفرت فرمود. بشیر در شام محافظ و مأمور رسیدگی به امور اهل بیت بود.

نمونه اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

1- یا اهل یثرب لا مقام لکم بهاقتل الحسین فادمعی مدرار

2- الجسم منه بکربلاء مضرّج‌و الرأس منه علی القناة یدار

3- یا أهل یثرب شیخکم و إمامکم‌ما منکم أحد علیه یغار[۱]


1- ای اهل مدینه! دیگر در مدینه جای ماندن نیست، حسین (ع) کشته شد و اشک من به شدّت فرو می‌ریزد.

2- بدن او در کربلا به خاک و خون آغشته شد و سرش بر نیزه‌ها به گردش درآمد.

3- ای اهل مدینه! امام حسین (ع) شیخ و امام شماست. آیا کسی از شما برای او غیرت نمی‌ورزد؟

بشیر گوید مردم جمع شدند و من گفتم: امام سجاد (ع) با عمه‌ها و خواهران در نزدیکی شهر فرود آمده‌اند. زن و مرد، گریان و شیون‌کنان بیرون دویدند. در همان وقت کنیزکی را دیدم که این ابیات سوزناک را می‌خواند:

1- نعی سیّدی ناع نعاه فأوجعاو أمرضنی ناع نعاه فأفجعا

2- فعیّنّی جودا بالدّموع و اسکباوجودا بدمع بعدد معکما معا

3- علی من دهی عرش الجلیل فزعزعافأصبح هذا المجد و الدین أجدعا

4- علی ابن نبیّ اللّه و ابن وصیّه‌و ان کان عنّا شاحط الدّار اشسعا


1- خبردهنده‌ای، خبر مرگ مولای مرا داد و دلم را به درد آورد. با آن خبر مرا بیمار ساخت و اندوهگین کرد.

2- پس ای چشمها فراوان اشک بریزید، باز هم اشک بریزید و با هم اشک بریزید.

3- بر آن کسی‌که مصیبت او، عرش خدای بزرگ را به لرزه درآورد. پس این مجد و بزرگی و دین، ناقص و خوار گشتند.

4- بر پسر دختر پیغمبر و جانشین او گریه کن! اگرچه منزل و سرای او از ما سخت دور است.


منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. ادب الطف؛ ج 1، ص 147.