هشیار شیرازى: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | '''هشیار شیرازی''' از شاعران قرن سیزدهم ایرانی است.{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | ||
| نام = | | نام =هشیار شیرازی | ||
| تصویر = | | تصویر = | ||
| توضیح تصویر = | | توضیح تصویر = | ||
| نام اصلی = | | نام اصلی =میرزا على ناظر | ||
| زمینه فعالیت = | | زمینه فعالیت =شعر و ادبیات | ||
| ملیت = | | ملیت =ایرانی | ||
| تاریخ تولد = | | تاریخ تولد = | ||
| محل تولد = | | محل تولد = | ||
| خط ۴۶: | خط ۴۵: | ||
|امضا = | |امضا = | ||
}} | }} | ||
==زندگینامه== | ==زندگینامه== | ||
میرزا على ناظر متخلص به «هشیار»، فرزند میرزا حسن خان هزار جریبى مازندرانى<ref>ناظر حسینعلى میرزا، فرمانفرماى فارس</ref> در زمانه محمدشاه قاجار مى‌زیسته است. وی در شاعرى و تحصیل علوم عروض و قافیه شاگرد [[وصال شیرازى]] بوده‌است. میرزا علی در جوانى «سامى» و بعد از آن «هشیار» تخلص مى‌کرده‌است. | |||
==آثار== | |||
== | |||
(هشیار) شیرازى در قصیده بیشتر به شیوه متقدمین و سبک خراسانى شعر می‌سرود ولى در قالب غزل و نیز دو [[مرثیه|مرثیه]]<nowiki/>اى که از او در دست است، از شیوه بیانى سبک عراقى متاثر بوده‌است. وی دیوانى داشته که از بین رفته‌است. | |||
==اشعار== | |||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|گردون به ماتمِ که چنین درهم است باز؟ | پشتش ز غصۀ که بدین سان خم است باز؟ }} | {{ب|گردون به ماتمِ که چنین درهم است باز؟ | پشتش ز غصۀ که بدین سان خم است باز؟ }} | ||
| خط ۷۳: | خط ۵۹: | ||
{{ب|جن و ملک براى که در ویله و خروش؟ | چرخ و زمین ز بهرچه در ماتم است باز؟ }} | {{ب|جن و ملک براى که در ویله و خروش؟ | چرخ و زمین ز بهرچه در ماتم است باز؟ }} | ||
{{ب|آیا ز بهر | {{ب|آیا ز بهر بی کسى و ابتلاى کیست؟ | هر دیدۀ ندیده نمى، چون یم است باز }} | ||
{{ب|گویا عزا عزاى حسین است کآسمان | خون جاى اشک بارد و الحق کم است باز }} | {{ب|گویا عزا عزاى [[حسین]] است کآسمان | خون جاى اشک بارد و الحق کم است باز }} | ||
{{ب|گویند:در زمانه غمى نیست بى‌نشاط | غیر از غم حسین که نشاطش غم است باز! }} | {{ب|گویند: در زمانه غمى نیست بى‌نشاط | غیر از غم حسین که نشاطش غم است باز! }} | ||
{{ب|سال از هزار بیش که او شد شهید لیک | کم باشد ار به دل غم او هر دم است باز }} | {{ب|سال از هزار بیش که او شد شهید لیک | کم باشد ار به دل غم او هر دم است باز }} | ||
{{ب|وقفِ ولاست گر به جهان هر کجا بلاست | پس هر بلاست خاص سلطان | {{ب|وقفِ ولاست گر به جهان هر کجا بلاست | پس هر بلاست خاص سلطان [[کربلا]]ست }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|اى به خون غرقه که سرکردۀ ارباب وفایى | به مکافات وفا کشتۀ شمشیر جفایى }} | {{ب|اى به خون غرقه که سرکردۀ ارباب وفایى | به مکافات وفا کشتۀ شمشیر جفایى }} | ||
| خط ۹۳: | خط ۷۸: | ||
{{ب|نینوا از تو نواخیز و نوان خلقى ازین غم | که تو لب‌تشنه در او خفته و عریان ز نوایى }} | {{ب|نینوا از تو نواخیز و نوان خلقى ازین غم | که تو لب‌تشنه در او خفته و عریان ز نوایى }} | ||
{{ب|فدک ار نیست، فِداک!اى ملک الملک شفاعت | بهر ما گفته بلى و هدف تیر بلایى }} | {{ب|فدک ار نیست، فِداک! اى ملک الملک شفاعت | بهر ما گفته بلى و هدف تیر بلایى }} | ||
{{ب|ما سزاوار بلاییم و تو از روز نخستین | دولت از توست که تو مالک اقلیم بقایى | {{ب|ما سزاوار بلاییم و تو از روز نخستین | دولت از توست که تو مالک اقلیم بقایى}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
* | *[[کاروان شعر عاشورا|محمدعلی مجاهدی، کاروان شعر عاشورا، زمزم هدایت، ج ۱، ص ۳۱۶-۳۱۷.]] | ||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
[[رده:شاعران]] | [[رده:شاعران]] | ||
<references />{{شاعران}} | |||
[[رده:شاعران قرن سیزدهم]] | |||
[[رده:شاعران فارسی زبان]] | |||
[[رده:شاعران ایرانی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۵ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۳۰
هشیار شیرازی از شاعران قرن سیزدهم ایرانی است.
| هشیار شیرازی | |
|---|---|
| نام اصلی | میرزا على ناظر |
| زمینهٔ کاری | شعر و ادبیات |
| ملیت | ایرانی |
| سبک نوشتاری | خراسانى، عراقی |
| تخلص | هشیار |
زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
میرزا على ناظر متخلص به «هشیار»، فرزند میرزا حسن خان هزار جریبى مازندرانى[۱] در زمانه محمدشاه قاجار مى‌زیسته است. وی در شاعرى و تحصیل علوم عروض و قافیه شاگرد وصال شیرازى بوده‌است. میرزا علی در جوانى «سامى» و بعد از آن «هشیار» تخلص مى‌کرده‌است.
آثار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
(هشیار) شیرازى در قصیده بیشتر به شیوه متقدمین و سبک خراسانى شعر می‌سرود ولى در قالب غزل و نیز دو مرثیه‌اى که از او در دست است، از شیوه بیانى سبک عراقى متاثر بوده‌است. وی دیوانى داشته که از بین رفته‌است.
اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
| گردون به ماتمِ که چنین درهم است باز؟ | پشتش ز غصۀ که بدین سان خم است باز؟ | |
| جن و ملک براى که در ویله و خروش؟ | چرخ و زمین ز بهرچه در ماتم است باز؟ | |
| آیا ز بهر بی کسى و ابتلاى کیست؟ | هر دیدۀ ندیده نمى، چون یم است باز | |
| گویا عزا عزاى حسین است کآسمان | خون جاى اشک بارد و الحق کم است باز | |
| گویند: در زمانه غمى نیست بى‌نشاط | غیر از غم حسین که نشاطش غم است باز! | |
| سال از هزار بیش که او شد شهید لیک | کم باشد ار به دل غم او هر دم است باز | |
| وقفِ ولاست گر به جهان هر کجا بلاست | پس هر بلاست خاص سلطان کربلاست |
| اى به خون غرقه که سرکردۀ ارباب وفایى | به مکافات وفا کشتۀ شمشیر جفایى | |
| وقت طوفان بلا جودى تمکین و ثباتى | گام ابرام قضا عالم تسلیم و رضایى | |
| ساقى کوثر و ممنوع لئیمان ز فراتى | سبط پیغمبر و مذبوح لعینان ز قفایى | |
| نینوا از تو نواخیز و نوان خلقى ازین غم | که تو لب‌تشنه در او خفته و عریان ز نوایى | |
| فدک ار نیست، فِداک! اى ملک الملک شفاعت | بهر ما گفته بلى و هدف تیر بلایى | |
| ما سزاوار بلاییم و تو از روز نخستین | دولت از توست که تو مالک اقلیم بقایى |
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ ناظر حسینعلى میرزا، فرمانفرماى فارس