دره الصدف: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «== زندگینامه == دره الصدف دختر عبدالله بن عمر انصاری، از شیوخ شیعه در شهر حلب ب...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
== زندگینامه ==
{{جعبه زندگینامه
| اندازه جعبه =
| عنوان = دره الصدف
| نام =
| تصویر =
| اندازه تصویر =
| عنوان تصویر =
| زادروز =
| مکان تولد =
| تاریخ مرگ =
| آرامگاه =
|عرض جغرافیایی محل دفن=
|طول جغرافیایی محل دفن=
<!-- عرض جغرافیایی به درجه دقیقه و ثانیه و جهت پیش‌فرض شمال-->
|latd=|latm=|lats=|latNS=N
<!-- طول جغرافیایی به درجه دقیقه و ثانیه و جهت پیش‌فرض غرب-->
|longd=|longm=|longs=|longEW=E
| محل زندگی = حلب
| ملیت =
| نژاد =
| تابعیت =
| تحصیلات =
| دانشگاه =
| پیشه =
| سال‌های فعالیت =
| کارفرما =
| نهاد =
| نماینده =
| شناخته‌شده برای =خروج برای رهای اسرای کربلا و آزادی سر امام حسین(ع)
| نقش‌های برجسته =
| سبک =
| تأثیرگذاران =
| تأثیرپذیرفتگان =
| شهر خانگی =
| تلویزیون =
| لقب =
| حزب =
| جنبش =
| مخالفان =
| هیئت =
| دین =
| مذهب =شیعه
| منصب =
| مکتب =
| آثار =
| خویشاوندان سرشناس =
| گفتاورد =
| جوایز =
| امضا =
| اندازه امضا =
| وبگاه =
| پانویس =
}}'''دره‌الصدف''' از اهالی شیعه حلب بود که برای رهایی اسرای کاروان [[کربلا]] و آزادی سر [[حسین بن على (ع)|امام حسین(ع)]] به همراه تعدادی از زنان قیام کرد و به شهادت رسید. البته نامی از ایشان در منابع اصلی تاریخی کربلا دیده نمی‌شود.
 
==زندگینامه==
دره الصدف دختر عبدالله بن عمر انصاری، از شیوخ شیعه در شهر حلب بود.  
دره الصدف دختر عبدالله بن عمر انصاری، از شیوخ شیعه در شهر حلب بود.  


== خروج برای رهای اسرای کربلا ==
==خروج برای رهای اسرای کربلا==
هنگامی که خبر ورود کاروان اسرای [[کربلا]] به همراه سر [[حسین بن على (ع)|امام حسین(ع)]] به حلب رسید، عبدالله بن عمر انصاری از [[شهادت]] امام گریست. دره الصدف وقتی حال پدر را دید، گفت: «ای پدر! پس از شهادت هادیان مردم، خیری در زندگانی نیست. به خدا سوگند! مردم را خواهم شوراند و سر امام را از دست آنها خلاص نموده و اسرا را نجات خواهم داد و اگر بتوانم سر را در خانه خود دفن خواهم کرد و بدین وسیله بر مردم روی زمین افتخار خواهم کرد.»
هنگامی که خبر ورود کاروان اسرای [[کربلا]] به همراه سر [[حسین بن على (ع)|امام حسین(ع)]] به حلب رسید، عبدالله بن عمر انصاری از [[شهادت]] امام گریست. دره الصدف وقتی حال پدر را دید، گفت: «ای پدر! پس از شهادت هادیان مردم، خیری در زندگانی نیست. به خدا سوگند! مردم را خواهم شوراند و سر امام را از دست آنها خلاص نموده و اسرا را نجات خواهم داد و اگر بتوانم سر را در خانه خود دفن خواهم کرد و بدین وسیله بر مردم روی زمین افتخار خواهم کرد.»


خط ۱۳: خط ۶۷:
البته این موضوع سندیت تاریخی معتبری ندارد و منابع اصلی تاریخی کربلا به آن اشاره نکرده‌اند.
البته این موضوع سندیت تاریخی معتبری ندارد و منابع اصلی تاریخی کربلا به آن اشاره نکرده‌اند.


== منبع ==
==منبع==


* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=4198845&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author مرضیه محمد زاده، زنان ائمه معصومین علیهم‌السلام و زنان با ائمه معصومین علیهم‌السلام]
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=4198845&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author مرضیه محمد زاده، زنان ائمه معصومین علیهم‌السلام و زنان با ائمه معصومین علیهم‌السلام، ۲۵۵-۲۵۶]


== پی‌نوشت ==
==پی‌نوشت==
<br />
[[رده:افراد]]
[[رده:افراد]]
[[رده:اصحاب اهل بیت]]
[[رده:اصحاب اهل بیت]]
[[رده:شهدای پس از عاشورا]]
[[رده:شهدای پس از عاشورا]]
<references />

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۵۵

دره الصدف
زادروز
محل زندگی حلب
شناخته‌شده برای خروج برای رهای اسرای کربلا و آزادی سر امام حسین(ع)
مذهب شیعه

دره‌الصدف از اهالی شیعه حلب بود که برای رهایی اسرای کاروان کربلا و آزادی سر امام حسین(ع) به همراه تعدادی از زنان قیام کرد و به شهادت رسید. البته نامی از ایشان در منابع اصلی تاریخی کربلا دیده نمی‌شود.

زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

دره الصدف دختر عبدالله بن عمر انصاری، از شیوخ شیعه در شهر حلب بود.

خروج برای رهای اسرای کربلا[ویرایش | ویرایش مبدأ]

هنگامی که خبر ورود کاروان اسرای کربلا به همراه سر امام حسین(ع) به حلب رسید، عبدالله بن عمر انصاری از شهادت امام گریست. دره الصدف وقتی حال پدر را دید، گفت: «ای پدر! پس از شهادت هادیان مردم، خیری در زندگانی نیست. به خدا سوگند! مردم را خواهم شوراند و سر امام را از دست آنها خلاص نموده و اسرا را نجات خواهم داد و اگر بتوانم سر را در خانه خود دفن خواهم کرد و بدین وسیله بر مردم روی زمین افتخار خواهم کرد.»

او سپس خروج کرد و مردم حلب و نواحی اطراف را به کمک طلبید. گروهی از زنان به یاری او شتافتند که همگی لباس رزم بر تن کرده بودند و به سوی موکب اسرا رفتند. با طلوع آفتاب علامت اسرای اهل بیت را دیدند و با صدای شیون کودکان، گریستند.

در طی یک نبرد نابرابر که بین آنان و سپاه امویان روی داد، دره به شهادت رسید و بقیه افرادش متفرق شدند. [۱]

پس از قیام زنان بنی اسد در کربلا این قیام دوم زنان پس از نبرد عاشورا می باشد.

البته این موضوع سندیت تاریخی معتبری ندارد و منابع اصلی تاریخی کربلا به آن اشاره نکرده‌اند.

منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی‌نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. سیر اعلام النساء، ج ۲، ص ۷۰؛ اکسیرالعبادات فی اسرار الشهادت، ص ۵۰۲؛ اعلام النساء المومنات، ص ۳۸۴-۳۸۶.