حسین اخوان کاشانى: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | '''حسین اخوان کاشانی''' (۱۳۲۸ ه. ش) نویسنده و شاعر ایرانی است.{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | ||
| نام =حسین اخوان کاشانى | | نام =حسین اخوان کاشانى | ||
| تصویر = | | تصویر = | ||
| توضیح تصویر = | | توضیح تصویر = | ||
| نام اصلی = | | نام اصلی = | ||
| زمینه فعالیت = | | زمینه فعالیت = شعر و ادبیات | ||
| ملیت = | | ملیت =ایرانی | ||
| تاریخ تولد = | | تاریخ تولد =۱۳۲۸ ه. ش | ||
| محل تولد =کاشان | | محل تولد =کاشان | ||
| والد = | | والد = | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۳: | ||
| شریک زندگی = | | شریک زندگی = | ||
| فرزندان = | | فرزندان = | ||
|تحصیلات = | |تحصیلات =حوزوی | ||
|دانشگاه = | |دانشگاه = | ||
|حوزه =سطح خارج | |حوزه =سطح خارج | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۶: | ||
}} | }} | ||
==زندگینامه== | |||
اخوان کاشانی متخلص به «تائب» پس از سپرى کردن تحصیلات دوره ابتدایى به مدت ۲۰ سال در کاشان و حوزه علمیه قم به تحصیل علوم حوزوى پرداخت و تا سطح خارج به تحصیلات خود ادامه داد. به هنگام اقامت در قم به مدت ده سال با روزنامۀ نداى حق همکارى کرد و آثارش در این روزنامه و مجله هفتگى جوانان درج مى‌شد. او جلد اوّل از کتاب «محجّة البیضاء» علامه ملا محسن فیض کاشانى را از عربى به فارسى ترجمه کرده و در ادبیات عرب نیز دستى دارد. «تائب» از اعضاى اصلى «انجمن ادبى صبا» در کاشان به شمار مى‌رود و غزلیات او از شور و حال خاصى برخوردار است، در زمینۀ شعر آیینى نیز صاحبنظر و صاحب اثر است. | |||
==اشعار== | |||
'''کبوتران حرم ([[نذر]] [[زینب (س)|حضرت زینب(س)]])''' | |||
===کبوتران حرم (نذر حضرت زینب (س)) | |||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب| به زخم‌هاى تنت چون اشاره مى‌کردم | به دامن از مژه جارى، ستاره مى‌کردم }} | {{ب| به زخم‌هاى تنت چون اشاره مى‌کردم | به دامن از مژه جارى، ستاره مى‌کردم }} | ||
{{ب| براى رفتنِ تا | {{ب| براى رفتنِ تا [[کوفه]]، داشتم تردید | به مصحفِ بدنت استخاره مى‌کردم }} | ||
{{ب| ز سیل گریۀ لرزان خویش در کوفه | خراب، پایۀ | {{ب| ز سیل گریۀ لرزان خویش در کوفه | خراب، پایۀ دارالاماره مى‌کردم }} | ||
{{ب| کبوتران حریم تو را به هر منزل | به قصد منزل دیگر، شماره مى‌کردم }} | {{ب| کبوتران حریم تو را به هر منزل | به قصد منزل دیگر، شماره مى‌کردم }} | ||
| خط ۷۱: | خط ۶۸: | ||
{{ب| به قطرهْ قطرۀ اشکم در این سفر«تائب»! | هماره آب، دل سنگ خاره مى‌کردم }} | {{ب| به قطرهْ قطرۀ اشکم در این سفر«تائب»! | هماره آب، دل سنگ خاره مى‌کردم }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
*[[دانشنامه شعر عاشورایی انقلاب حسینی در شعر شاعران عرب و عجم|دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج۲، ص: ۱۴۴۹.]] | |||
[[ | *[[کاروان شعر عاشورا|محمدعلی مجاهدی، ''کاروان شعر عاشورا''، زمزم هدایت، ج۱، ص ۵۴۳-۵۴۴.]] | ||
{{شاعران}} | |||
[[رده:شاعران]] | [[رده:شاعران]] | ||
[[رده:شاعران معاصر]] | |||
[[رده:شاعران فارسی زبان]] | |||
[[رده:شاعران ایرانی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۱۶
حسین اخوان کاشانی (۱۳۲۸ ه. ش) نویسنده و شاعر ایرانی است.
| حسین اخوان کاشانى | |
|---|---|
| زمینهٔ کاری | شعر و ادبیات |
| زادروز | ۱۳۲۸ ه. ش کاشان |
| ملیت | ایرانی |
| تخلص | تائب |
| مدرک تحصیلی | حوزوی |
| حوزه | سطح خارج |
زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
اخوان کاشانی متخلص به «تائب» پس از سپرى کردن تحصیلات دوره ابتدایى به مدت ۲۰ سال در کاشان و حوزه علمیه قم به تحصیل علوم حوزوى پرداخت و تا سطح خارج به تحصیلات خود ادامه داد. به هنگام اقامت در قم به مدت ده سال با روزنامۀ نداى حق همکارى کرد و آثارش در این روزنامه و مجله هفتگى جوانان درج مى‌شد. او جلد اوّل از کتاب «محجّة البیضاء» علامه ملا محسن فیض کاشانى را از عربى به فارسى ترجمه کرده و در ادبیات عرب نیز دستى دارد. «تائب» از اعضاى اصلى «انجمن ادبى صبا» در کاشان به شمار مى‌رود و غزلیات او از شور و حال خاصى برخوردار است، در زمینۀ شعر آیینى نیز صاحبنظر و صاحب اثر است.
اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
کبوتران حرم (نذر حضرت زینب(س))
| به زخم‌هاى تنت چون اشاره مى‌کردم | به دامن از مژه جارى، ستاره مى‌کردم | |
| براى رفتنِ تا کوفه، داشتم تردید | به مصحفِ بدنت استخاره مى‌کردم | |
| ز سیل گریۀ لرزان خویش در کوفه | خراب، پایۀ دارالاماره مى‌کردم | |
| کبوتران حریم تو را به هر منزل | به قصد منزل دیگر، شماره مى‌کردم | |
| شبى که یک تن از آنان میان ره گم شد | به سینه پیرهن صبر، پاره مى‌کردم | |
| به طشت زر، به لبت چوب خیزران مى‌زد | یزید و، من به تحیّر نظاره مى‌کردم | |
| به سینه چنگ زنان خیره مى‌شدم به «رباب» | چو یاد تشنگى شیرخواره مى‌کردم | |
| به قطرهْ قطرۀ اشکم در این سفر«تائب»! | هماره آب، دل سنگ خاره مى‌کردم |