کاووس حسن لی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۸۶: | خط ۸۶: | ||
{{ب| آسمان کربلا آن روز آتشبار بود|آن زمین سوخته دریایی از اسرار بود }} | {{ب| آسمان [[کربلا]] آن روز آتشبار بود|آن زمین سوخته دریایی از اسرار بود }} | ||
{{ب| کوچه‌های آسمان پر بود از بوی عطش|آب هم چشم انتظار لحظه‌ی ایثار بود }} | {{ب| کوچه‌های آسمان پر بود از بوی [[عطش]]|آب هم چشم انتظار لحظه‌ی ایثار بود }} | ||
{{ب| پیچ و تابی داشت آب دجله از شلاق شرم|چرخ بی‌تقصیر هم در حال استغفار بود }} | {{ب| پیچ و تابی داشت آب دجله از شلاق شرم|چرخ بی‌تقصیر هم در حال استغفار بود }} | ||
| خط ۱۰۴: | خط ۱۰۴: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
*دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج ۲، ص: ۱۵۷۹. | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج ۲، ص: ۱۵۷۹.] | ||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
| خط ۱۱۱: | خط ۱۱۱: | ||
[[رده:شاعران فارسی زبان]] | [[رده:شاعران فارسی زبان]] | ||
[[رده:شاعران معاصر]] | [[رده:شاعران معاصر]] | ||
<references /> | <references />{{شاعران}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۵ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۱۰
کاووس حسن لی (١٣٤١ ه. ش) از شاعران معاصر ایرانی است.
| کاووس حسن لی | |
|---|---|
 | |
| زادروز | ١٣٤١ ه. ش خرم بید - استان فارس |
| لقب | فلق |
| کتاب‌ها | «من ماه تابانم» و «سلسله موی دوست» |
زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
کاووس حسن لی متخلّص به «فلق» به سال ١٣٤١ ه. ش در قنات نو «بن گشت» از روستاهای خرم بید به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی و دبیرستان خود را در همانجا گذراند. سپس وارد دانشسرای آباده شد. حسن لی تحصیلات خود را در مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترا در رشته‌ی زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه شیراز ادامه داد و فارغ‌التحصیل گردید. وی در دانشگاه علوم پزشکی شیراز و چند دانشگاه دیگر مشغول تدریس بوده‌است.
حسنعلی از سال ١٣٦٠ ه. ش در روزنامه‌ها و مجلات به نوشتن مقالات و نشر اشعار خود پرداخته‌است.[۱]
وی قالب‌های کلاسیک و سپید را در سرودن شعر آزموده‌است.
آثار شاعر[ویرایش | ویرایش مبدأ]
از آثار او می‌توان:«من ماه تابانم»، «سلسله موی دوست» و هم چنین بیش از سی مقاله علمی در مجله‌های ادبی و علمی کشور نام برد.
اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
آخرین دیدار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
| آسمان کربلا آن روز آتشبار بود | آن زمین سوخته دریایی از اسرار بود | |
| کوچه‌های آسمان پر بود از بوی عطش | آب هم چشم انتظار لحظه‌ی ایثار بود | |
| پیچ و تابی داشت آب دجله از شلاق شرم | چرخ بی‌تقصیر هم در حال استغفار بود | |
| با طلوع زخم یاران تشنگی از یاد رفت | دشمن از بیچارگی با مشک در پیکار بود | |
| پایه‌های عرش می‌لرزید، آن ساعت که دید | بین ماه و مهر تابان، آخرین دیدار بود | |
| ذو الجناح از عرصه بر می‌گشت امّا جای گل | گوئیا صد کوه غم این بار بر او بار بود | |
| در میان آتش و خون باغی از گل می‌شکفت | دستی از اعجاز بی‌تردید در این کار بود | |
| سینه‌ی شب را فلق بشکافت روز از نو دمید | روزگار عشق، ورنه، روزگاری تار بود [۲] |