سالم بن عمرو بن عبدالله: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
==تبار شناسی== | ==تبار شناسی== | ||
سالم بن عمرو بن عبدالله بن ثابت بن نعمان مولی بنی المدینه الکلبی از غلامان آزاد شده بنی المدینه بود. بنی المدینه تیره ای از کلب بن وبره است که شامل اعراب قحطانی یمن بودند که در کوفه زندگی میکردند.<ref>الانصارالحسین(ع)، ص | سالم بن عمرو بن عبدالله بن ثابت بن نعمان مولی بنی المدینه الکلبی از غلامان آزاد شده بنی المدینه بود. بنی المدینه تیره ای از کلب بن وبره است که شامل اعراب قحطانی یمن بودند که در کوفه زندگی میکردند.<ref>الانصارالحسین(ع)، ص 100</ref> به همین دلیل او را کلبی و یا کلبی کوفی نیز میخواندند. گاهی نیز در کتب مقاتل با نام سالم بن مدینه کلبی از او یاد شده است. | ||
==نقش در واقعه کربلا== | ==نقش در واقعه کربلا== | ||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
===شهادت=== | ===شهادت=== | ||
سالم در صبح روز [[عاشورا]] و در حمله اول در حالی که بر بدنش تیرهای فروانی نشسته و جراحات بسیاری بر او وارد شده بود، به [[شهادت]] رسید. <ref>ر.ک : اعیان الشیعه، امین، سید محسن، چاپ حسن امین، بیروت: | سالم در صبح روز [[عاشورا]] و در حمله اول در حالی که بر بدنش تیرهای فروانی نشسته و جراحات بسیاری بر او وارد شده بود، به [[شهادت]] رسید. <ref>ر.ک : اعیان الشیعه، امین، سید محسن، چاپ حسن امین، بیروت: 1403 ﻫ ق.، ج1، ص611؛ ابصار العین فیانصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش.، ص222،182؛ تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعه الحیریه، 1352 ﻫ ق.، ج2، ص5.</ref> | ||
در [[زیارت ناحیه مقدسه]] به وی این چنین سلام داده شده است: «السَّلامُ عَلَی سالِمٍ مَولَی بَنِی المَدَنِیةِ الکَلبی» | در [[زیارت ناحیه مقدسه]] به وی این چنین سلام داده شده است: «السَّلامُ عَلَی سالِمٍ مَولَی بَنِی المَدَنِیةِ الکَلبی» | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=2588126&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=2588126&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 286.] | ||
[[رده: تاریخ]] | [[رده: تاریخ]] | ||
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
[[رده: شهیدان کربلا]] | [[رده: شهیدان کربلا]] | ||
[[رده: شهیدان عاشورا]] | [[رده: شهیدان عاشورا]] | ||
<references /> | [[en:Salim b. Amr b. Abd Allah]] | ||
<references />{{یاران امام حسین علیه السلام}} |
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۵۹
سالم بن عمرو بن عبدالله از اصحاب امام حسین(ع) بود که در روز عاشورا در کربلا به شهادت رسید.
اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | |
---|---|
نام کامل | سالم بن عمرو بن عبدالله بن ثابت بن نعمان مولی بنی المدینة الکلبی |
محل زندگی | کوفه |
نقش های برجسته | صبح روز عاشورا و در حمله اول به شهادت رسید |
تبار شناسیویرایش
سالم بن عمرو بن عبدالله بن ثابت بن نعمان مولی بنی المدینه الکلبی از غلامان آزاد شده بنی المدینه بود. بنی المدینه تیره ای از کلب بن وبره است که شامل اعراب قحطانی یمن بودند که در کوفه زندگی میکردند.[۱] به همین دلیل او را کلبی و یا کلبی کوفی نیز میخواندند. گاهی نیز در کتب مقاتل با نام سالم بن مدینه کلبی از او یاد شده است.
نقش در واقعه کربلاویرایش
سالم از یاران مسلم بن عقیل، دوستدار اهل بیت (ع) و دشمن بنی امیه بود. او با مسلم بن عقیل بیعت کرد و پس از شهادت مسلم دستگیر شد و توسط کثیر بن شهاب زندانی شد، اما موفق به فرار گردید. بنا به نقلی قبل از زندانی شدن توانست فرار کند و پس از اختفا در قبیله خود، با گریز از تنگناها در روز دوم محرم و هنگام ورود امام حسین (ع) به کربلا، خود را به آن حضرت رساند.
شهادتویرایش
سالم در صبح روز عاشورا و در حمله اول در حالی که بر بدنش تیرهای فروانی نشسته و جراحات بسیاری بر او وارد شده بود، به شهادت رسید. [۲]
در زیارت ناحیه مقدسه به وی این چنین سلام داده شده است: «السَّلامُ عَلَی سالِمٍ مَولَی بَنِی المَدَنِیةِ الکَلبی»
منبعویرایش
پی نوشتویرایش
- ↑ الانصارالحسین(ع)، ص 100
- ↑ ر.ک : اعیان الشیعه، امین، سید محسن، چاپ حسن امین، بیروت: 1403 ﻫ ق.، ج1، ص611؛ ابصار العین فیانصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش.، ص222،182؛ تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعه الحیریه، 1352 ﻫ ق.، ج2، ص5.