یسار غلام زیاد بن ابیسفیان: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
[[رده: قاتلان کربلا]] | [[رده: قاتلان کربلا]] | ||
[[رده: قاتلان اصحاب و خاندان]] | [[رده: قاتلان اصحاب و خاندان]] | ||
<references /> | <references />{{navbox | ||
|name = عاملان واقعه کربلا | |||
|title = عاملان واقعه کربلا | |||
|group1 = عاملان اصلی | |||
|list1 = [[یزید بن معاویه]] {{*}} [[ابن زیاد]] {{*}} [[عمر سعد]] | |||
|group2 = لشکر عمر بن سعد | |||
|list2 = {{navbox | child | |||
|group1 = فرماندهان | |||
|list1 = [[شمر بن ذی الجوشن]] {{*}} [[عمرو بن حجاج زبیدی]] {{*}} [[شبث بن ربعی تمیمی یربوعی ریاحی]] | |||
|group2 = قاتلان | |||
|list2 = [[سنان]] {{*}} [[شمر]] {{*}} [[خولی]] {{*}} [[حرمله]] | |||
|group3 = تازندگان بر بدن امام | |||
|list3 = [[هانی]] {{*}} [[اسحاق]] | |||
|group4 = حاملان سر امام | |||
|list4 = [[خولی]] {{*}} [[شمر]] | |||
}} | |||
|group5 = سایر | |||
|list5 = [[حفص بن عمر]] | |||
}} |
نسخهٔ کنونی تا ۶ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۵۶
مشخصات فردی | |
---|---|
نام کامل | یسار غلام زیاد بن عبید |
نقش در واقعه کربلا | |
نقشهای برجسته | از سربازان عمر بن سعد در کربلا |
یسار غلام زیاد بن ابیسفیان، یکی از سربازان عمر بن سعد بود که در کربلا حضور داشت.
نقش در واقعه کربلا[ویرایش | ویرایش مبدأ]
صبح عاشورا یسار از نخسین کسانی بود که از سپاه عمر بن سعد به میدان آمد و مبارز طلبید. هنگامی که یسار به میدان آمد و هماورد خواست، عبدالله بن عُمَیر کلبی از سپاه امام، پس از اجازه از امام به جنگ او آمد. یسار گفت: من تو را نمیشناسم، زهیر یا حبیب و یا بُرَیر که از زمامداراناند، به جنگ من آیند. اما امام به آنان اجازه نداد.[۱]
مرگ[ویرایش | ویرایش مبدأ]
در صبح عاشورا عبدالله بن عمیر از یاران امام بر یسار حمله کرد و با ضربه شمشیر او را از پای درآورد.
منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ - ارشاد فی معرفة حججالله علیالعباد، شیخ مفید، محمدبن محمدبن نعمان، بیروت: ۱۴۱۴ قمری.، ص۴۵۴؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۶۵؛ نهایة الارب فی فنون الادب، نویری، شهاب الدین احمد، ترجمه دکتر محمود مهدوی دامغانی، تهران: انتشارات امیر کبیر، ۱۳۶۵ شمسی.، ج۲۰، ص۴۴۶.