یا لیتنا کنا معک: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «آرزوى رستگار شدن و رسیدن به فوز و فیض شهادت در رکاب ولىّ خدا،براى کسانى که در...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''یا لیتنا کنا معک''' آرزوی رستگاریی و فیض شهادت در رکاب ولی خدا برای کسانی است که در معرکه کربلا حضور نداشتند. | |||
==معنا و مفهموم== | |||
شهادت را رستگارى دانستن و آرزومندى براى درک آن فیض، هم خطى با [[سیدالشهدا (ع)|سیدالشهدا(ع)]] است. این آرزو در زیارتنامههاى آن حضرت با عبارتهاى مختلفى بیان شدهاست. از قبیل: | |||
«فزتم و الله فلیت انى معکم فأفوز فوزا عظیما» <ref>مفاتیح الجنان،زیارت اوّل امام حسین،ص ۴۲۴.</ref> | |||
«یا لیتنى کنت معکم فأفوز فوزا عظیما»<ref>همان،زیارت ششم،ص ۴۲۷.</ref> | |||
«فیا لیتنى کنت معکم فأفوز معکم» <ref>همان،زیارت وارث،ص ۴۳۰.</ref> | |||
جلوۀ این آرمان والا، در هر عصرى مىتواند آشکار شود،چرا که وقتى هر روز [[عاشورا]] و همه جا [[کربلا]] باشد و خط جهاد و [[شهادت]] به روى پیروان حق گشوده باشد، صداقت زائر در این ادعا، در جبهههاى نبردش با ستمگران دیده مىشود و این آرزو به عمل مىرسد. | |||
آنان که عمرى خطاب به مولایشان«یا لیتنا کنا معکم...»گفته و بر غربت و تنهایى و مظلومیت حسین«ع»گریسته بودند، وقتى کربلاى جبهههاى حق، براى حسین زمان ناصر و یاور مىطلبید،به میدانهاى رزم شتافتند و جان فدا کردند و نشان دادند که اگر در عاشورا هم بودند، همچون اصحاب شهید آن امام،عاشقانه جان نثار مىکردند.جملۀ«یا لیتنا...» هم اعلام موضع و جانبدارى از برنامه و حرکت عاشورایى شهداى کربلاست،هم اعلام آمادگى براى حضور در کربلاهاى مکرر تاریخ.شعار شهادت طلبان است و آرزوى وارستگان از تعلقات دنیوى.چرا که نوع شهادتى که حسین«ع»و اصحابش در کربلا پذیرا شدند،غبطۀ همۀ انسانهاى آزاده در دورانهاست. | |||
==حدیثی از امام رضا(ع)== | |||
در حدیث مفصل امام رضا(ع) خطاب به ریان بن شبیب آمده است:«یا ریان!ان سرک ان یکون لک من الثواب مثل ما لمن استشهد مع الحسین«ع»فقل متى ما ذکرته:یا لیتنى کنت معهم فأفوز معهم فوزا عظیما» <ref>بحارالانوار،ج ۴۴،ص ۲۸۶.</ref> .اگر دوست دارى که ثواب شهیدان کربلا را داشته باشى، هرگاه به یاد آن حادثه افتادى بگو:کاش من نیز با آنان بودم و با آنان به رستگارى بزرگ مىرسیدم.این آرزو،نشان دهندۀ زمینۀ تفکرات عاشورایى در دل انسان است. | |||
==منبع== | |||
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=654837&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۴۷۹-۴۸۰.] | |||
==پی نوشت== | |||
<references /> | |||
[[رده:مفاهیم]] | |||
[[رده:مفاهیم اسلامی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۵۰
یا لیتنا کنا معک آرزوی رستگاریی و فیض شهادت در رکاب ولی خدا برای کسانی است که در معرکه کربلا حضور نداشتند.
معنا و مفهموم[ویرایش | ویرایش مبدأ]
شهادت را رستگارى دانستن و آرزومندى براى درک آن فیض، هم خطى با سیدالشهدا(ع) است. این آرزو در زیارتنامههاى آن حضرت با عبارتهاى مختلفى بیان شدهاست. از قبیل:
«فزتم و الله فلیت انى معکم فأفوز فوزا عظیما» [۱]
«یا لیتنى کنت معکم فأفوز فوزا عظیما»[۲]
«فیا لیتنى کنت معکم فأفوز معکم» [۳]
جلوۀ این آرمان والا، در هر عصرى مىتواند آشکار شود،چرا که وقتى هر روز عاشورا و همه جا کربلا باشد و خط جهاد و شهادت به روى پیروان حق گشوده باشد، صداقت زائر در این ادعا، در جبهههاى نبردش با ستمگران دیده مىشود و این آرزو به عمل مىرسد.
آنان که عمرى خطاب به مولایشان«یا لیتنا کنا معکم...»گفته و بر غربت و تنهایى و مظلومیت حسین«ع»گریسته بودند، وقتى کربلاى جبهههاى حق، براى حسین زمان ناصر و یاور مىطلبید،به میدانهاى رزم شتافتند و جان فدا کردند و نشان دادند که اگر در عاشورا هم بودند، همچون اصحاب شهید آن امام،عاشقانه جان نثار مىکردند.جملۀ«یا لیتنا...» هم اعلام موضع و جانبدارى از برنامه و حرکت عاشورایى شهداى کربلاست،هم اعلام آمادگى براى حضور در کربلاهاى مکرر تاریخ.شعار شهادت طلبان است و آرزوى وارستگان از تعلقات دنیوى.چرا که نوع شهادتى که حسین«ع»و اصحابش در کربلا پذیرا شدند،غبطۀ همۀ انسانهاى آزاده در دورانهاست.
حدیثی از امام رضا(ع)[ویرایش | ویرایش مبدأ]
در حدیث مفصل امام رضا(ع) خطاب به ریان بن شبیب آمده است:«یا ریان!ان سرک ان یکون لک من الثواب مثل ما لمن استشهد مع الحسین«ع»فقل متى ما ذکرته:یا لیتنى کنت معهم فأفوز معهم فوزا عظیما» [۴] .اگر دوست دارى که ثواب شهیدان کربلا را داشته باشى، هرگاه به یاد آن حادثه افتادى بگو:کاش من نیز با آنان بودم و با آنان به رستگارى بزرگ مىرسیدم.این آرزو،نشان دهندۀ زمینۀ تفکرات عاشورایى در دل انسان است.