قتیل العبرات: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''قتیل العبرات''' از القاب [[حسین بن علی (ع)|امام حسین (ع)]] و به معنی | '''قتیل العبرات''' از القاب [[حسین بن علی (ع)|امام حسین (ع)]] و به معنی کشته اشکها می‌باشد. | ||
== لقب [[حسین بن على (ع)|سیدالشهدا(ع)]] == | ==لقب [[حسین بن على (ع)|سیدالشهدا(ع)]]== | ||
شهیدى که هم یادش گریه‌آور است و هم اشک ریختن در سوک او ثواب دارد و موجب احیاى [[عاشورا]] است. | شهیدى که هم یادش گریه‌آور است و هم اشک ریختن در سوک او ثواب دارد و موجب احیاى [[عاشورا]] است. | ||
امامان نیز | امامان نیز توصیه فراوان بر عزادارى و گریستن بر مصائب آن حضرت داشته‌اند. روایت از امام حسین(ع) است که: «انا قتیل العبرات»<ref>منتهى الامال، محدث قمى(چاپ هجرت)، ج ۱، ص ۵۳۸، اثبات الهداة، ج ۵، ص ۱۹۸، (عبارت آن قتیل العبرة است).</ref> من کشته اشکهایم. | ||
در حدیث دیگرى فرموده است:«انا قتیل | در حدیث دیگرى فرموده است: «انا قتیل العبرة، لا یذکرنى مؤمن الاّ استعبر»<ref>امالى، صدوق، ص ۱۱۸، مناقب، ابن شهر آشوب، ج۴، ص ۸۷.</ref> من کشته اشکم. هیچ مؤمنى مرا یاد نمى‌کند، مگر آنکه اشک در چشمانش مى‌آید. | ||
این صفت، در | این صفت، در زیارتنامهها هم براى آن شهید [[کربلا]] آمده است، از جمله: «و صلّ على الحسین المظلوم، الشهید الرّشید، قتیل العبرات و اسیر الکربات...». <ref>مفاتیح الجنان، ص ۴۶۰ (زیارت مخصوص اوّل).</ref> | ||
== منبع == | ==منبع== | ||
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=559291&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۳۵۳-۳۵۴.] | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=559291&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۳۵۳-۳۵۴.] | ||
== پی‌نوشت == | ==پی‌نوشت== | ||
<references /> | <references /> | ||
[[رده:مفاهیم]] | [[رده:مفاهیم]] | ||
[[رده:مفاهیم اسلامی]] | [[رده:مفاهیم اسلامی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ مارس ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۰۴
قتیل العبرات از القاب امام حسین (ع) و به معنی کشته اشکها می‌باشد.
لقب سیدالشهدا(ع)[ویرایش | ویرایش مبدأ]
شهیدى که هم یادش گریه‌آور است و هم اشک ریختن در سوک او ثواب دارد و موجب احیاى عاشورا است.
امامان نیز توصیه فراوان بر عزادارى و گریستن بر مصائب آن حضرت داشته‌اند. روایت از امام حسین(ع) است که: «انا قتیل العبرات»[۱] من کشته اشکهایم.
در حدیث دیگرى فرموده است: «انا قتیل العبرة، لا یذکرنى مؤمن الاّ استعبر»[۲] من کشته اشکم. هیچ مؤمنى مرا یاد نمى‌کند، مگر آنکه اشک در چشمانش مى‌آید.
این صفت، در زیارتنامهها هم براى آن شهید کربلا آمده است، از جمله: «و صلّ على الحسین المظلوم، الشهید الرّشید، قتیل العبرات و اسیر الکربات...». [۳]