بررسی تاریخ عاشورا: تفاوت میان نسخه‌ها
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''بررسی تاریخ عاشورا''' مجموعه سخنرانی های مکتوبی است درباره‌ی تاریخ عاشورا به صورت توصیفی-تحلیلی که توسط محمّد ابراهیم آیتی نوشته شده و مقدمهٔ آن را علی اکبر غفاری انجام داده است. | '''بررسی تاریخ عاشورا''' مجموعه سخنرانی های مکتوبی است درباره‌ی تاریخ [[عاشورا]] به صورت توصیفی-تحلیلی که توسط محمّد ابراهیم آیتی نوشته شده و مقدمهٔ آن را علی اکبر غفاری انجام داده است. | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| عنوان = بررسی تاریخ عاشورا | | عنوان = بررسی تاریخ عاشورا | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
==درباره‌ی کتاب== | ==درباره‌ی کتاب== | ||
کتاب مزبور، صورت مکتوب سخنرانی‌هایی در رادیو ایران در سال | کتاب مزبور، صورت مکتوب سخنرانی‌هایی در رادیو ایران در سال ۱۳۴۲ و ۱۳۴۳ (۱۳۸۳ و ۱۳۸۴ ه. ق) است. موضوع سخنرانی‌ها تاریخ عاشوراست و در آن ضمن توصیف قیام [[امام حسین(ع)]] به تحلیل آن پرداخته شده. در سخنرانی اول تا چهارم گزارشی از قیام آن حضرت تا عاشورا ارائه شده و در سخنرانی پنجم تا پانزدهم از رخدادهای بعد از قیام سخن رفته است. در این سخنرانی‌ها تقریباً همان اندازه که به قیام و شهادت امام پرداخته شده، از خطبه‌ها و برخوردهای اسیران اهل بیت سخن رفته و به این موضوع بیش از آنچه توجه می‌شود، توجه شده است. | ||
به دیدهٔ نویسنده، قیام امام حسین نه برای شفاعت گنه‌کاران و کفارهٔ گناهان این امت بود | به دیدهٔ نویسنده، قیام [[حسین بن على (ع)|امام حسین(ع)]] نه برای شفاعت گنه‌کاران و کفارهٔ گناهان این امت بود<ref>ص ۱۲۳-۱۲۶</ref> و نه برای به دست آوردن حکومت، بلکه آن حضرت در پی [[شهادت]] بود تا بدین وسیله دین پایدار بماند؛ با این توضیح که استقبال امام از شهادت به این معنا نیست که راهی به زنده ماندن نداشت و اگر تسلیم هم می‌شد، باز او را می‌کشتند.<ref>ص ۷۷۸۰ و ۸۹</ref> | ||
در جایی از کتاب به عذرها و بهانه‌های افرادی که از همراهی امام حسین شانه خالی کردند، پرداخته و گفته شده است از مردم کوفه عجب نیست که زندگی خود را فدای وظیفه نکردند، بلکه عجب از آن مردمی است که با هر وضعی که پیش آمد، آن حضرت را یاری کردند و تا پای جان در راه نصرت حق ایستادند.<ref>ص ۶۲</ref> | |||
به نظر نویسنده، زیارت ناحیه از امام زمان (عج) نیست، بلکه از امام حسن عسکری (ع) است، زیرا تاریخ صدورش سال 252 است و در این تاریخ امام زمان متولد نشده بود.<ref>ص ۱۲۳</ref> همچنین نویسنده آمدن اسیران اهل بیت را در [[اربعین]] به [[کربلا]] نمی‌پذیرد و مأخذ آن را فقط کتاب لهوف سید ابن طاووس می‌داند.<ref>ص ۱۴۸-۱۵۱</ref> | |||
به نظر نویسنده در جریان تاریخ عاشورا چند زن فداکار نقشی برجسته داشتند و لذا در بحثی مستقل به این موضوع پرداخته است.<ref>ص ۱۶۴-۱۷۴</ref> | |||
بخشی از کتاب به رخدادهای پس از شهادت امام اختصاص دارد. نویسنده، خطبه‌های اسیران را از منابع مهم تاریخ کربلا و از عوامل بقای قیام امام دانسته و توجه بلیغی به آن کرده است. بخشی از کتاب در شرح خطبهٔ [[زین العابدین «ع»|امام سجاد (ع)]] و [[زینب (س)|حضرت زینب (س)]] است. | |||
متن کتاب شامل پانزده سخنرانی است و به پایان آن دو سخنرانی دیگر اضافه شده که مطالب آن اختصاص به امام حسین ندارد. | متن کتاب شامل پانزده سخنرانی است و به پایان آن دو سخنرانی دیگر اضافه شده که مطالب آن اختصاص به امام حسین ندارد. | ||
==نظر استاد مطهری درباره نویسنده== | |||
این کتاب، با دیگر آثار پدیدآورنده دربارهٔ | این کتاب، با دیگر آثار پدیدآورنده دربارهٔ [[سیدالشهدا (ع)|سیدالشهداء]]، گردآوری شده و در آستانهٔ نشر است. این را هم بگوییم که کتاب مزبور، چنانکه باید، شأن علمی نویسنده‌اش را، که در دیگر آثارش هویداست، نشان نمی‌دهد. استاد مرتضی مطهری دربارهٔ او می‌گوید: «در همهٔ تهران، و شاید همهٔ کشور، کسی نداریم که به تاریخ صد سالهٔ اوّل اسلام مثل آیتی احاطه داشته باشد». <ref>مجموعهٔ آثار ، چاپ اول: تهران و قم، انتشارات صدرا، ۱۳۸۶، ج ۲۵، ص ۳۴۲-۳۴۳.</ref> | ||
==جستارهای وابسته== | ==جستارهای وابسته== | ||
| خط ۱۰۱: | خط ۵۸: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
کتابشناسی تاریخی امام حسین علیه‌السلام، محمد اسفندیاری، ص 139-140. | * کتابشناسی تاریخی امام حسین علیه‌السلام، محمد اسفندیاری، ص 139-140. | ||
<br /> | |||
==پی‌نوشت== | |||
[[رده:کتاب‌ها]] | [[رده:کتاب‌ها]] | ||
[[رده:کتاب‌ها در گروه تاریخ]] | [[رده:کتاب‌ها در گروه تاریخ]] | ||
<references /> | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۰۱
بررسی تاریخ عاشورا مجموعه سخنرانی های مکتوبی است درباره‌ی تاریخ عاشورا به صورت توصیفی-تحلیلی که توسط محمّد ابراهیم آیتی نوشته شده و مقدمهٔ آن را علی اکبر غفاری انجام داده است.
| بررسی تاریخ عاشورا
| |
|---|---|
 | |
| نویسنده | محمّد ابراهیم آیتی |
| ناشر | کتابخانهٔ صدوق |
| محل نشر | تهران |
| تاریخ نشر | 1347 |
| تعداد صفحات | 268 |
| موضوع | فلسفه قیام عاشورا |
| قطع | وزیری. تصویر |
درباره‌ی کتاب[ویرایش | ویرایش مبدأ]
کتاب مزبور، صورت مکتوب سخنرانی‌هایی در رادیو ایران در سال ۱۳۴۲ و ۱۳۴۳ (۱۳۸۳ و ۱۳۸۴ ه. ق) است. موضوع سخنرانی‌ها تاریخ عاشوراست و در آن ضمن توصیف قیام امام حسین(ع) به تحلیل آن پرداخته شده. در سخنرانی اول تا چهارم گزارشی از قیام آن حضرت تا عاشورا ارائه شده و در سخنرانی پنجم تا پانزدهم از رخدادهای بعد از قیام سخن رفته است. در این سخنرانی‌ها تقریباً همان اندازه که به قیام و شهادت امام پرداخته شده، از خطبه‌ها و برخوردهای اسیران اهل بیت سخن رفته و به این موضوع بیش از آنچه توجه می‌شود، توجه شده است.
به دیدهٔ نویسنده، قیام امام حسین(ع) نه برای شفاعت گنه‌کاران و کفارهٔ گناهان این امت بود[۱] و نه برای به دست آوردن حکومت، بلکه آن حضرت در پی شهادت بود تا بدین وسیله دین پایدار بماند؛ با این توضیح که استقبال امام از شهادت به این معنا نیست که راهی به زنده ماندن نداشت و اگر تسلیم هم می‌شد، باز او را می‌کشتند.[۲]
در جایی از کتاب به عذرها و بهانه‌های افرادی که از همراهی امام حسین شانه خالی کردند، پرداخته و گفته شده است از مردم کوفه عجب نیست که زندگی خود را فدای وظیفه نکردند، بلکه عجب از آن مردمی است که با هر وضعی که پیش آمد، آن حضرت را یاری کردند و تا پای جان در راه نصرت حق ایستادند.[۳]
به نظر نویسنده، زیارت ناحیه از امام زمان (عج) نیست، بلکه از امام حسن عسکری (ع) است، زیرا تاریخ صدورش سال 252 است و در این تاریخ امام زمان متولد نشده بود.[۴] همچنین نویسنده آمدن اسیران اهل بیت را در اربعین به کربلا نمی‌پذیرد و مأخذ آن را فقط کتاب لهوف سید ابن طاووس می‌داند.[۵]
به نظر نویسنده در جریان تاریخ عاشورا چند زن فداکار نقشی برجسته داشتند و لذا در بحثی مستقل به این موضوع پرداخته است.[۶]
بخشی از کتاب به رخدادهای پس از شهادت امام اختصاص دارد. نویسنده، خطبه‌های اسیران را از منابع مهم تاریخ کربلا و از عوامل بقای قیام امام دانسته و توجه بلیغی به آن کرده است. بخشی از کتاب در شرح خطبهٔ امام سجاد (ع) و حضرت زینب (س) است.
متن کتاب شامل پانزده سخنرانی است و به پایان آن دو سخنرانی دیگر اضافه شده که مطالب آن اختصاص به امام حسین ندارد.
نظر استاد مطهری درباره نویسنده[ویرایش | ویرایش مبدأ]
این کتاب، با دیگر آثار پدیدآورنده دربارهٔ سیدالشهداء، گردآوری شده و در آستانهٔ نشر است. این را هم بگوییم که کتاب مزبور، چنانکه باید، شأن علمی نویسنده‌اش را، که در دیگر آثارش هویداست، نشان نمی‌دهد. استاد مرتضی مطهری دربارهٔ او می‌گوید: «در همهٔ تهران، و شاید همهٔ کشور، کسی نداریم که به تاریخ صد سالهٔ اوّل اسلام مثل آیتی احاطه داشته باشد». [۷]
جستارهای وابسته[ویرایش | ویرایش مبدأ]
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- کتابشناسی تاریخی امام حسین علیه‌السلام، محمد اسفندیاری، ص 139-140.