مهری حسینی: تفاوت میان نسخهها
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''مهری حسینی''' شاعر معاصر ایرانی | '''مهری حسینی''' (١٣٤٤ ه. ش) شاعر و نویسنده معاصر ایرانی است. | ||
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | {{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | ||
| نام = مهری حسینی | | نام = مهری حسینی | ||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| زمینه فعالیت = | | زمینه فعالیت = | ||
| ملیت = | | ملیت = | ||
| تاریخ تولد = | | تاریخ تولد =١٣٤٤ ه.ش | ||
| محل تولد =سرپل ذهاب | | محل تولد =سرپل ذهاب | ||
| والدین = | | والدین = | ||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| سالهای نویسندگی = | | سالهای نویسندگی = | ||
|سبک نوشتاری = | |سبک نوشتاری = | ||
|کتابها = | |کتابها =«مردان آسمانی»، «کربلا در کربلا»، «جوجه اردک زشت»، «روزهای ابری»، «بام بیستاره»، «قصّهی پاکان»، «چشمهای منتظر» و «ساحل کرخه» | ||
|مقالهها = | |مقالهها = | ||
|نمایشنامهها = | |نمایشنامهها = | ||
خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
|امضا = | |امضا = | ||
}} | }} | ||
==زندگینامه== | |||
مهری حسینی فرزند حسن در سال١٣٤٤ ه. ش در سرپلذهاب دیده به جهان گشود. وی تحصیلات ابتدایی را در آنجا گذراند و با شروع جنگ تحمیلی همراه خانواده به شهر مقدس قم مهاجرت کرده و تحصیلات خود را در مقطع متوسطه در قم گذراند پس از اخذ دیپلم به عنوان آموزشیار به مدت چهار سال به خدمت نهضت سوادآموزی درآمد. حسینی از کودکی به شعر و ادبیات علاقهی شدید داشت و از سال ١٣٦٦ ه. ش به طور جدی به سرودن شعر پرداخت. وی از سال ١٣٧٤ ه. ش با شرکت در کلاس داستاننویسی در شهر قم نوشتن داستانهای کوتاه را تجربه کرد و اکثر نوشتههایش در زمینهی دفاع مقدس میباشد. | |||
اکثر نوشته های حسینی درزمینه دفاع مقدس است. | |||
==آثار شاعر== | ==آثار شاعر== | ||
سه مجموعه شعر با نامهای | سه مجموعه شعر با نامهای «[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=667450&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author مردان آسمانی]»، «کربلا در کربلا» و شعر منظوم «[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=2120284&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جوجه اردک زشت]» و ٥ مجموعه داستان با نامهای «[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=3673290&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author روزهای ابری]»، «[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=3673292&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author بام بیستاره]»، «[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=682087&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author قصّهی پاکان]»، «[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=699861&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author چشمهای منتظر]» و «[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=740917&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author ساحل کرخه]» از مهری حسینی به چاپ رسیدهاست. | ||
==اشعار== | ==اشعار== | ||
===دست سرسبز خدا | ===دست سرسبز خدا=== | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب| کاش دستم تا زمین نینوا پر میکشید|تا کنار دست سرسبز خدا پر میکشید }} | {{ب| کاش دستم تا زمین [[نینوا]] پر میکشید|تا کنار دست سرسبز خدا پر میکشید }} | ||
{{ب| گفتم احساس دلم را نذر دستش میکنم|نذر دستانی که از دنیا رها پر میکشید }} | {{ب| گفتم احساس دلم را نذر دستش میکنم|نذر دستانی که از دنیا رها پر میکشید }} | ||
{{ب| دستها در خون شناور بود و باران عطش|بر فراز خیمههای کربلا پر میکشید }} | {{ب| دستها در خون شناور بود و باران عطش|بر فراز خیمههای [[کربلا]] پر میکشید }} | ||
{{ب| دستها جاری که شد در زیر نعش مشک او|عطر دستانش به کام خیمهها پر میکشید }} | {{ب| دستها جاری که شد در زیر نعش مشک او|عطر دستانش به کام خیمهها پر میکشید }} | ||
خط ۹۷: | خط ۹۳: | ||
{{ب| تشنگی هم با تمام وسعت احساس خود|دل به دریا داد و اشکش بیصدا پر میکشید }} | {{ب| تشنگی هم با تمام وسعت احساس خود|دل به دریا داد و اشکش بیصدا پر میکشید }} | ||
{{ب| وقتی از ذهن عطش احساس دریا پر کشید|کاش باران از زمین بیاعتنا پر میکشید }} | {{ب| وقتی از ذهن [[عطش]] احساس دریا پر کشید|کاش باران از زمین بیاعتنا پر میکشید }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
===دلشکسته | ===دلشکسته=== | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب| حسین ما به هر غریب دلشکسته، رحم کرد|به هرکسی که در حریم غم نشسته، رحم کرد }} | {{ب| [[حسین]] ما به هر غریب دلشکسته، رحم کرد|به هرکسی که در حریم غم نشسته، رحم کرد }} | ||
{{ب| اگر پناه میبریم ما به دامن حسین|به بندبند هر دل ز هم گسسته، رحم کرد }} | {{ب| اگر پناه میبریم ما به دامن حسین|به بندبند هر دل ز هم گسسته، رحم کرد }} | ||
خط ۱۱۴: | خط ۱۱۰: | ||
{{ب| غریب را رها نمیکند، چون او به نالهی|دل کبوتران بام، دستهدسته رحم کرد }} | {{ب| غریب را رها نمیکند، چون او به نالهی|دل کبوتران بام، دستهدسته رحم کرد }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}}{{شعر}} | ||
{{شعر}} | |||
{{ب| فدای حلق تشنهات حسین جان، که هرکسی|به یاد آن لب به خاک و خون نشسته، رحم کرد }} | {{ب| فدای حلق تشنهات حسین جان، که هرکسی|به یاد آن لب به خاک و خون نشسته، رحم کرد }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
===زیارت | ===زیارت<ref>برای [[جابر بن عبد اللّه انصارى|جابر بن عبد اللّه انصاری]]، اولین زائر قبر امام حسین (ع).</ref>=== | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
خط ۱۴۰: | خط ۱۳۳: | ||
===رباعی | ===رباعی=== | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
خط ۱۴۷: | خط ۱۴۰: | ||
{{ب| نگفتند این حسین سبط رسول است|و کشتند و به آسانی گذشتند }} | {{ب| نگفتند این حسین سبط رسول است|و کشتند و به آسانی گذشتند }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}}{{شعر}} | ||
{{شعر}} | |||
{{ب| و سرخی گونهی صحرا گرفته است|شقایق در شقایق پا گرفته است }} | {{ب| و سرخی گونهی صحرا گرفته است|شقایق در شقایق پا گرفته است }} | ||
{{ب| کنار ساحل سبز شهادت|به روی نیزه دریا جا گرفته است }} | {{ب| کنار ساحل سبز شهادت|به روی نیزه دریا جا گرفته است }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}}{{شعر}} | ||
{{شعر}} | |||
{{ب| طلوع خون چه بیتاب است این جا|و جاری دست مهتاب است این جا }} | {{ب| طلوع خون چه بیتاب است این جا|و جاری دست مهتاب است این جا }} | ||
{{ب| به کام هر شقایق وقت رویش|عطش بالاتر از آب است این جا }} | {{ب| به کام هر شقایق وقت رویش|عطش بالاتر از آب است این جا }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}}{{شعر}} | ||
{{شعر}} | |||
{{ب| حدیث درد با تو گشت تعبیر|دلت درس جراحت کرد تفسیر }} | {{ب| حدیث درد با تو گشت تعبیر|دلت درس جراحت کرد تفسیر }} | ||
{{ب| به شانه کوله بار تب کشیدن|چه سنگین است در باران زنجیر }} | {{ب| به شانه کوله بار تب کشیدن|چه سنگین است در باران زنجیر }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}}{{شعر}} | ||
{{شعر}} | |||
{{ب| سکوت کوچهها همرنگ غربت|غریب کوچهها دلتنگ غربت }} | {{ب| سکوت کوچهها همرنگ غربت|غریب کوچهها دلتنگ غربت }} | ||
{{ب| دل آیینه در شام غریبان|ترک برداشته با سنگ غربت }} | {{ب| دل آیینه در شام غریبان|ترک برداشته با سنگ غربت }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
*دانشنامهی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامهی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج ۲، ص: ۱۶۱۳-۱۶۱۴.] | ||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
خط ۱۹۲: | خط ۱۶۶: | ||
[[رده:شاعران فارسی زبان]] | [[رده:شاعران فارسی زبان]] | ||
[[رده:شاعران معاصر]] | [[رده:شاعران معاصر]] | ||
<references />{{شاعران}} |
نسخهٔ کنونی تا ۵ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۳۸
مهری حسینی (١٣٤٤ ه. ش) شاعر و نویسنده معاصر ایرانی است.
مهری حسینی | |
---|---|
زادروز | ١٣٤٤ ه.ش سرپل ذهاب |
کتابها | «مردان آسمانی»، «کربلا در کربلا»، «جوجه اردک زشت»، «روزهای ابری»، «بام بیستاره»، «قصّهی پاکان»، «چشمهای منتظر» و «ساحل کرخه» |
زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
مهری حسینی فرزند حسن در سال١٣٤٤ ه. ش در سرپلذهاب دیده به جهان گشود. وی تحصیلات ابتدایی را در آنجا گذراند و با شروع جنگ تحمیلی همراه خانواده به شهر مقدس قم مهاجرت کرده و تحصیلات خود را در مقطع متوسطه در قم گذراند پس از اخذ دیپلم به عنوان آموزشیار به مدت چهار سال به خدمت نهضت سوادآموزی درآمد. حسینی از کودکی به شعر و ادبیات علاقهی شدید داشت و از سال ١٣٦٦ ه. ش به طور جدی به سرودن شعر پرداخت. وی از سال ١٣٧٤ ه. ش با شرکت در کلاس داستاننویسی در شهر قم نوشتن داستانهای کوتاه را تجربه کرد و اکثر نوشتههایش در زمینهی دفاع مقدس میباشد.
اکثر نوشته های حسینی درزمینه دفاع مقدس است.
آثار شاعر[ویرایش | ویرایش مبدأ]
سه مجموعه شعر با نامهای «مردان آسمانی»، «کربلا در کربلا» و شعر منظوم «جوجه اردک زشت» و ٥ مجموعه داستان با نامهای «روزهای ابری»، «بام بیستاره»، «قصّهی پاکان»، «چشمهای منتظر» و «ساحل کرخه» از مهری حسینی به چاپ رسیدهاست.
اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
دست سرسبز خدا[ویرایش | ویرایش مبدأ]
کاش دستم تا زمین نینوا پر میکشید | تا کنار دست سرسبز خدا پر میکشید | |
گفتم احساس دلم را نذر دستش میکنم | نذر دستانی که از دنیا رها پر میکشید | |
دستها در خون شناور بود و باران عطش | بر فراز خیمههای کربلا پر میکشید | |
دستها جاری که شد در زیر نعش مشک او | عطر دستانش به کام خیمهها پر میکشید | |
تشنگی هم با تمام وسعت احساس خود | دل به دریا داد و اشکش بیصدا پر میکشید | |
وقتی از ذهن عطش احساس دریا پر کشید | کاش باران از زمین بیاعتنا پر میکشید |
دلشکسته[ویرایش | ویرایش مبدأ]
حسین ما به هر غریب دلشکسته، رحم کرد | به هرکسی که در حریم غم نشسته، رحم کرد | |
اگر پناه میبریم ما به دامن حسین | به بندبند هر دل ز هم گسسته، رحم کرد | |
شنیدهایم ما، اگر کسی که با خلوص دل | به سمت چشمهای او دخیل بسته، رحم کرد | |
اگر دلی شکست و پر بهانه شد، به او بگو | حسین ما به هر بیپناه و خسته، رحم کرد | |
غریب را رها نمیکند، چون او به نالهی | دل کبوتران بام، دستهدسته رحم کرد |
فدای حلق تشنهات حسین جان، که هرکسی | به یاد آن لب به خاک و خون نشسته، رحم کرد |
زیارت[۱][ویرایش | ویرایش مبدأ]
گفتی دلت هوای تربت وفا دارد | قصد زیارت بهار کربلا دارد | |
بر دوش بردهای دل شکسته را سمتِ | پابوس تربتی که عطر آشنا دارد | |
ای مرد! بین عاشقان همیشه اینگونه | دلدادگی به پای عشق ماجرا دارد؟ | |
با این بهانه سفرهی دلت گشودی، چون | با نعش بیسر حسین حرفها دارد | |
وقتی که ریختی به پای عشق هستیات | هر قطرهای هزار حنجره صدا دارد | |
مقبول حق زیارتت که عشق پاک تو | دیریست شور عاشقانه با خدا دارد |
رباعی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
همه از عهد و پیمانی گذشتند | چه بیگانه ز مهمانی گذشتند | |
نگفتند این حسین سبط رسول است | و کشتند و به آسانی گذشتند |
و سرخی گونهی صحرا گرفته است | شقایق در شقایق پا گرفته است | |
کنار ساحل سبز شهادت | به روی نیزه دریا جا گرفته است |
طلوع خون چه بیتاب است این جا | و جاری دست مهتاب است این جا | |
به کام هر شقایق وقت رویش | عطش بالاتر از آب است این جا |
حدیث درد با تو گشت تعبیر | دلت درس جراحت کرد تفسیر | |
به شانه کوله بار تب کشیدن | چه سنگین است در باران زنجیر |
سکوت کوچهها همرنگ غربت | غریب کوچهها دلتنگ غربت | |
دل آیینه در شام غریبان | ترک برداشته با سنگ غربت |
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ برای جابر بن عبد اللّه انصاری، اولین زائر قبر امام حسین (ع).