هاشم رضازاده: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''هاشم رضازاده،''' فرزند محمد در بهمن ماه 1359 در مشهد مقدس در خانواده‌ای متدین متولد شد و کارشناسی زبان و ادبیات فارسی را در شهر خود به پایان رسانده  است. او از شاعران معاصر فارسی زبان است که در وصف امام حسین (ع)، اشعاری را سروده است.
'''هاشم رضازاده''' (١٣٥٩ ه. ش) از شاعران معاصر ایرانی است.


{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
خط ۸: خط ۸:
| نام اصلی              =
| نام اصلی              =
| زمینه فعالیت          =
| زمینه فعالیت          =
| ملیت                  = ایرانی
| ملیت                  =  
| تاریخ تولد            =    بهمن ماه 1359 ه.ش
| تاریخ تولد            =    ١٣٥٩ ه.ش
| محل تولد                =    مشهد
| محل تولد                =    مشهد
| والدین                =  محمد رضازاده
| والدین                =  محمد رضازاده
خط ۲۶: خط ۲۶:
| سال‌های نویسندگی        =
| سال‌های نویسندگی        =
|سبک نوشتاری            =
|سبک نوشتاری            =
|آثار                =             
|آثار                =«باران شبی ببارد اگر»            
|کتاب‌ها                =«باران شبی ببارد اگر»
|کتاب‌ها                =
|مقاله‌ها                =
|مقاله‌ها                =
|نمایشنامه‌ها            =
|نمایشنامه‌ها            =
خط ۴۹: خط ۴۹:
|امضا                  =
|امضا                  =
}}
}}
==زندگینامه==
هاشم رضازاده فرزند محمد در بهمن ماه ١٣٥٩ شمسی در مشهد مقدس در خانواده‌ای متدین متولد شد و کارشناسی زبان و ادبیات فارسی را در شهر خود به پایان رسانید. او از شاعران معاصر فارسی زبان است که در وصف [[امام حسین (ع)]]، اشعاری را سروده است. از سال ١٣٧٦ ه. ش سرودن شعر را شروع کرد و همزمان به نوشتن نمایشنامه، فیلمنامه، داستان کوتاه و مطالب پراکنده روی آورد و در تمام این رشته‌ها مقام‌هایی را در سطح استانی و کشوری به دست آورده است. 


خود می‌گوید: «موفقیت‌هایم به لطف امام هشتم بوده است.»   


رضا زاده در چندین جشنواره از جمله شعر رضوی مشهد و استان، شعر عاشورایی، شعر دفاع مقدس و... برگزیده شده است. همچنین دبیر و داور چندین جشنواره نیز بوده است.<ref>گفت‌وگوی مؤلف با شاعر.‏</ref>‏‌‏ 


==آثار==
از هاشم رضازاده کتابی با  عنوان «[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=1536728&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author باران شبی ببارد اگر]» به چاپ رسیده است.


==زندگینامه==
هاشم رضازاده از سال 1376 سرودن شعر را شروع کرد و همزمان به نوشتن نمایشنامه، فیلمنامه، داستان کوتاه و مطالب پراکنده روی آورد و در تمام این رشته‌ها مقام‌هایی را در سطح استانی و کشوری به دست آورده است.
خود گوید: موفقیت‌هایم به لطف امام هشتم بوده است.
قبلاً از ایشان کتابی با  عنوان «باران شبی ببارد اگر» به چاپ رسیده است.
ایشان در چندین جشنواره از جمله شعر رضوی مشهد و استان، شعر عاشورایی، شعر دفاع مقدس و... برگزیده شده است. همچنین دبیر و داور چندین جشنواره نیز بوده است.
وی هم اکنون شغل آزاد دارد. ‏‌‏ 
==اشعار==
==اشعار==
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب| دستان شب گرفته گریبان کوفه را        |                چشمان کافران مسلمان کوفه را }}
{{ب| دستان شب گرفته گریبان [[کوفه]] را        |                چشمان کافران مسلمان کوفه را }}
{{ب| سردردها به‌روی غزل پا گذاشتند          |                خود را کنار مثنوی‌ام جا گذاشتند }}
{{ب| سردردها به‌روی غزل پا گذاشتند          |                خود را کنار مثنوی‌ام جا گذاشتند }}
{{ب| فریادهای خستگی‌ام آه می‌شوند          |              همصحبتی برای دل چاه می‌شوند }}
{{ب| فریادهای خستگی‌ام آه می‌شوند          |              همصحبتی برای دل چاه می‌شوند }}
خط ۹۹: خط ۷۹:
{{ب| این خاک بوی عطر تورا می‌دهد هنوز              |  بوی نماز وتر تو را می‌دهد هنوز  }}
{{ب| این خاک بوی عطر تورا می‌دهد هنوز              |  بوی نماز وتر تو را می‌دهد هنوز  }}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


{{شعر}}
{{شعر}}
خط ۱۱۰: خط ۸۹:
{{ب| خون افق گرفته گریبان دشت را            |    خورشید می‌رود که خودش را فدا کند }}
{{ب| خون افق گرفته گریبان دشت را            |    خورشید می‌رود که خودش را فدا کند }}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
{| style="margin: 0 auto; "
| class="b" |<span class="beyt"> برگشتنی که نیستم اما خدا کند  </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">                    آقا مرا دوباره برادر صدا کند </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> آقا مرا ببخش که دستی نداشتم  </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">                  تا حق احترام شما را ادا کند </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> آقای مهربان کمرم تیر می‌کشد      </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">                این تیر را بگو کمرم را رها کند </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> هر کس که سر گذاشته بر روی دستتان </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">              باید سری به پیشکشت دست و پا کند </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> جانم فدای حضرت بالا بلندتان          </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">              ای آنکه خاک را به نظر کیمیا کند </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> لب تشنه بودم آمدم و تشنه می‌روم      </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">                    با مادرم  بگو که برایم دعا کند </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> خون افق گرفته گریبان دشت را            </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">    خورشید می‌رود که خودش را فدا کند </span>
|}
<br />
==منابع==
==منابع==
طرحی نو در دانشنامه شعر عاشورایی، مرضیه محمدزاده، ج 2، ص: 1187-1188.
 
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=3623708&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author طرحی نو در دانشنامه شعر عاشورایی، مرضیه محمدزاده، ج 2، ص: 1187-1188.]
 
==پی نوشت==
==پی نوشت==
[[رده:ادبیات]]
[[رده:ادبیات]]
خط ۱۱۷: خط ۱۲۸:
[[رده:شاعران فارسی زبان]]
[[رده:شاعران فارسی زبان]]
[[رده:شاعران معاصر]]
[[رده:شاعران معاصر]]
<references />{{شاعران}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۲۷

هاشم رضازاده (١٣٥٩ ه. ش) از شاعران معاصر ایرانی است.

هاشم رضازاده
هاشم رضازاده.jpg
زادروز ١٣٥٩ ه.ش
مشهد
پدر و مادر محمد رضازاده
آثار «باران شبی ببارد اگر»
مدرک تحصیلی کارشناسی زبان و ادبیات فارسی

زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

هاشم رضازاده فرزند محمد در بهمن ماه ١٣٥٩ شمسی در مشهد مقدس در خانواده‌ای متدین متولد شد و کارشناسی زبان و ادبیات فارسی را در شهر خود به پایان رسانید. او از شاعران معاصر فارسی زبان است که در وصف امام حسین (ع)، اشعاری را سروده است. از سال ١٣٧٦ ه. ش سرودن شعر را شروع کرد و همزمان به نوشتن نمایشنامه، فیلمنامه، داستان کوتاه و مطالب پراکنده روی آورد و در تمام این رشته‌ها مقام‌هایی را در سطح استانی و کشوری به دست آورده است.

خود می‌گوید: «موفقیت‌هایم به لطف امام هشتم بوده است.»

رضا زاده در چندین جشنواره از جمله شعر رضوی مشهد و استان، شعر عاشورایی، شعر دفاع مقدس و... برگزیده شده است. همچنین دبیر و داور چندین جشنواره نیز بوده است.[۱]‏‌‏

آثار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

از هاشم رضازاده کتابی با عنوان «باران شبی ببارد اگر» به چاپ رسیده است.

اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

دستان شب گرفته گریبان کوفه را چشمان کافران مسلمان کوفه را
سردردها به‌روی غزل پا گذاشتند خود را کنار مثنوی‌ام جا گذاشتند
فریادهای خستگی‌ام آه می‌شوند همصحبتی برای دل چاه می‌شوند
بس تند باد حادثه بر کوه عشق زد زخمی به‌روی پیکر مجروح عشق زد
رگبار اشک چشم مرا زخم کرده است آیینه روبروی رخم اخم کرده است
زخمی گلوی خشک افق را خراش داد خون تورا به‌روی تن دشت پاش داد
با تو برادرانه سخن گفت خواهرت وقتی که زیر سم ستورست پیکرت
با تو برادرانه سخن گفت خواهرت وقتی که روی نیزه گذر می‌کند سرت
بر روی موج نیزه سوارند کوهها قالب تهی کنند در این موج نوح‌ها
بر روی موج نیزه سوارست کوکبی افتاده گیسوان قمر دست عقربی
امشب تمام دشت پر از آه آهوان می‌گیرد آخر آه جهانسوز زینبی
باران اشک‌های غم آلوده‌ام ببار بگذر از ازدحام غزل‌های من شبی
این چشم‌های گمشده در بارش غم‌ست یا جام گُر گرفته از خون لبالبی
امشب تمام دشت پر از آه آهوان هر سو رمیده‌اند غزالان بی امان
هر سو فتاده‌است سری از قفا جدا سرها بریده بینی و تن‌ها جدا جدا
بر روی خاک عطر تن آب مانده است بوی گلاب چشمه مهتاب مانده است
این خاک بوی عطر تورا می‌دهد هنوز بوی نماز وتر تو را می‌دهد هنوز
برگشتنی که نیستم اما خدا کند آقا مرا دوباره برادر صدا کند
آقا مرا ببخش که دستی نداشتم تا حق احترام شما را ادا کند
آقای مهربان کمرم تیر می‌کشد این تیر را بگو کمرم را رها کند
هر کس که سر گذاشته بر روی دستتان باید سری به پیشکشت دست و پا کند
جانم فدای حضرت بالا بلندتان ای آنکه خاک را به نظر کیمیا کند
لب تشنه بودم آمدم و تشنه می‌روم با مادرم بگو که برایم دعا کند
خون افق گرفته گریبان دشت را خورشید می‌رود که خودش را فدا کند
برگشتنی که نیستم اما خدا کند آقا مرا دوباره برادر صدا کند
آقا مرا ببخش که دستی نداشتم تا حق احترام شما را ادا کند
آقای مهربان کمرم تیر می‌کشد این تیر را بگو کمرم را رها کند
هر کس که سر گذاشته بر روی دستتان باید سری به پیشکشت دست و پا کند
جانم فدای حضرت بالا بلندتان ای آنکه خاک را به نظر کیمیا کند
لب تشنه بودم آمدم و تشنه می‌روم با مادرم بگو که برایم دعا کند
خون افق گرفته گریبان دشت را خورشید می‌رود که خودش را فدا کند


منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. گفت‌وگوی مؤلف با شاعر.‏