بتول مهدیزاده: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''بتول مهدیزاده،''' در سال 1355 در روستای حسن‌آباد شهرستان مه‌ولات متولد شد. او از شاعران معاصر فارسی زبان است که در وصف امام حسین (ع)، اشعاری را سروده است.  
'''بتول مهدیزاده''' (١٣٥٥ ه. ش) از شاعران معاصر ایرانی است.  


{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
خط ۸: خط ۸:
| نام اصلی              =
| نام اصلی              =
| زمینه فعالیت          =
| زمینه فعالیت          =
| ملیت                  = ایرانی
| ملیت                  =  
| تاریخ تولد            =      1355 ه.ش
| تاریخ تولد            =      ١٣٥٥ ه.ش
| محل تولد                =      حسن‌آباد شهرستان مه‌ولات   
| محل تولد                =      حسن‌آباد شهرستان مه‌ولات استان خراسان رضوی  
| والدین                =
| والدین                =
| تاریخ مرگ              =
| تاریخ مرگ              =
خط ۳۷: خط ۳۷:
| شریک زندگی            =
| شریک زندگی            =
| فرزندان                =
| فرزندان                =
|تحصیلات                  =      کارشناسی ارشد
|تحصیلات                  =       
|دانشگاه                =
|دانشگاه                =
|حوزه                  =
|حوزه                  =
خط ۴۹: خط ۴۹:
|امضا                  =
|امضا                  =
}}
}}


==زندگینامه==
==زندگینامه==
بتول مهدیزاده پس از پایان دوره‌ راهنمایی به دانش‌سرای تربیت معلم رفته و اکنون نیز علاوه بر اشتغال به معلمی دانشجوی دوره کارشناسی ارشد دانشگاه فردوس نیز هست.
بتول مهدیزاد در سال ١٣٥٥ شمسی در روستای «حسن‌آباد» شهرستان «مه‌ولات» در استان «خراسان رضوی» متولد شد. او از شاعران معاصر فارسی زبان است که در وصف امام حسین (ع)، اشعاری را سروده است. بتول مهدیزاده پس از پایان دوره‌ راهنمایی به دانش‌سرای تربیت معلم رفته و علاوه بر اشتغال به معلمی تحصیلات خود را تا مقطع کارشناسی ارشد در دانشگاه فردوس ادامه داد.  
مهدیزاده از دوران کودکی حرکت به سمت شعر را آغاز کرده است و در ابتدای کار با عوض کردن متن و موضوع اشعار کتاب‌های درسی شاعری را تمرین کرده است. او قالب غزل را به دلیل اینکه می‌تواند مضامین عاشقانه را در شعر خود بگنجاند، برای قالب شعرش انتخاب کرده است. شکوفایی شعرش را حاصل راهنمایی‌های دبیران ادبیات دوران متوسطه و دوست شاعرش خانم زهرا آرین‌نژاد می‌داند.
 
او تاکنون مجموعه شعری منتشر نکرده است، اما اشعارش در مجموعه‌هایی که به مناسبت‌های مختلف چاپ شده‌اند، درج شده است. وی اعتقاد دارد وجود شعر به جهت تأثیرگذاری و فراگیر بودنش بر روی همه‌ افراد جامعه یک ضرورت است.
مهدیزاده از دوران کودکی حرکت به سمت شعر را آغاز کرده است و در ابتدای کار با عوض کردن متن و موضوع اشعار کتاب‌های درسی شاعری را تمرین کرده است. او قالب غزل را به دلیل اینکه می‌تواند مضامین عاشقانه را در شعر خود بگنجاند، برای قالب شعرش انتخاب کرده است. شکوفایی شعرش را حاصل راهنمایی‌های دبیران ادبیات دوران متوسطه و دوست شاعرش خانم «زهرا آرین‌نژاد» می‌داند.  
در حال حاضر او مسئولیت انجمن ادبی شهرستان مه‌ولات را برعهده داشته و دانش‌آموزان علاقه‌مند به شعر و ادب را در این حیطه گرد هم آورده و مشکلات آن‌ها را در این زمینه رفع می‌کند. ‏‌
 
ایشان مسئولیت انجمن ادبی شهرستان مه‌ولات را برعهده داشته است و دانش‌آموزان علاقه‌مند به شعر و ادب را در این حیطه گرد هم آورده و مشکلات آن‌ها را در این زمینه رفع کرده است. <ref>گفت‏‌وگوی مؤلف با شاعر.‏</ref>‏‌
 
او تاکنون مجموعه شعری منتشر نکرده است، اما اشعارش در مجموعه‌هایی که به مناسبت‌های مختلف چاپ شده‌اند، درج شده است. وی اعتقاد دارد وجود شعر به جهت تأثیرگذاری و فراگیر بودنش بر روی همه‌ افراد جامعه یک ضرورت است.  
==اشعار==                                       
==اشعار==                                       
'''دو بیتی'''
'''دو بیتی'''
خط ۶۲: خط ۶۴:
{{ب| عجب خورشید افتاد از تن اسب                        |                و شب بر روی نیزه یک سری بود }}
{{ب| عجب خورشید افتاد از تن اسب                        |                و شب بر روی نیزه یک سری بود }}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
{| style="margin: 0 auto; "
| class="b" |<span class="beyt"> شب و درد و غم و خون و ستاره                        </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">            شب و هفتاد و دو خورشید پاره </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> سری بالای نیزه داشت می‌‏خواند                          </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">          چه حزن‌انگیز قرآن را دوباره </span>
|}




{{شعر}}
{| style="margin: 0 auto; "
{{ب| شب و درد و غم و خون و ستاره                        |           شب و هفتاد و دو خورشید پاره }}
| class="b" |<span class="beyt"> غروب و داغ و دردی دیگر آمد                            </span>
{{ب| سری بالای نیزه داشت می‌‏خواند                          |         چه حزن‌انگیز قرآن را دوباره }}
| style="width:2em;" |
{{پایان شعر}}
| class="b" |<span class="beyt">        صدا از نای سرخ حنجر آمد </span>
 
|-
| class="b" |<span class="beyt"> تمام دشت هم خون [[گریه]] می‌‏کرد                          </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">        یکی با اسب وقتی بی‌سر آمد </span>
|}
<br />


{{شعر}}
===شکوه بیدار===
{{ب| غروب و داغ و دردی دیگر آمد                            |        صدا از نای سرخ حنجر آمد }}
{{ب| تمام دشت هم خون گریه می‌‏کرد                          |        یکی با اسب وقتی بی‌سر آمد }}
{{پایان شعر}}
 
 
'''شکوه بیدار'''
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب| نیاز و العطش و تشنگی نمایان بود  |            و فصل قحطی بی‌اعتبار انسان بود }}
{{ب| نیاز و العطش و تشنگی نمایان بود  |            و فصل قحطی بی‌اعتبار انسان بود }}
خط ۸۲: خط ۹۲:
{{ب| چه تیغ‏‌ها که به خون تمامشان تشنه    |      بر آسمان و زمین تشنگی فراوان بود }}
{{ب| چه تیغ‏‌ها که به خون تمامشان تشنه    |      بر آسمان و زمین تشنگی فراوان بود }}
{{ب| از ایستادن زخمی آسمــان مردی      |      تمام محور این جاده نورباران بود }}
{{ب| از ایستادن زخمی آسمــان مردی      |      تمام محور این جاده نورباران بود }}
{{ب| ورود مرثیه جاری شد از گلوگاهش      |      چه زخم‏‌ها که نشان طلایه‌داران بود }}
{{ب| ورود [[مرثیه]] جاری شد از گلوگاهش      |      چه زخم‏‌ها که نشان طلایه‌داران بود }}
{{ب| شکفت حنجره‌‏اش در قیامت آتش        |  میان حنجره‌‏اش صوت خوب قرآن بود }}
{{ب| شکفت حنجره‌‏اش در قیامت آتش        |  میان حنجره‌‏اش صوت خوب قرآن بود }}
     {{م|                          سلام ما به حســـین و شکوه بیــدارش }}
     {{م|                          سلام ما به [[حسین|حســـین]] و شکوه بیــدارش }}
           {{م|                  که بعد خون و قیامش همیشه توفان بود }}
           {{م|                  که بعد خون و قیامش همیشه توفان بود }}
   
   
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
==منابع==
==منابع==
طرحی نو در دانشنامه شعر عاشورایی، مرضیه محمدزاده، ج 2، ص: 1085-1086.
 
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=3623708&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author طرحی نو در دانشنامه شعر عاشورایی، مرضیه محمدزاده، ج 2، ص: 1085-1086.]
 
==پی نوشت==
==پی نوشت==
[[رده:ادبیات]]
[[رده:ادبیات]]
خط ۹۵: خط ۱۰۷:
[[رده:شاعران فارسی زبان]]
[[رده:شاعران فارسی زبان]]
[[رده:شاعران معاصر]]
[[رده:شاعران معاصر]]
<references />{{شاعران}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۳ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۳۶

بتول مهدیزاده (١٣٥٥ ه. ش) از شاعران معاصر ایرانی است.

بتول مهدیزاده
زادروز ١٣٥٥ ه.ش
حسن‌آباد شهرستان مه‌ولات استان خراسان رضوی

زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

بتول مهدیزاد در سال ١٣٥٥ شمسی در روستای «حسن‌آباد» شهرستان «مه‌ولات» در استان «خراسان رضوی» متولد شد. او از شاعران معاصر فارسی زبان است که در وصف امام حسین (ع)، اشعاری را سروده است. بتول مهدیزاده پس از پایان دوره‌ راهنمایی به دانش‌سرای تربیت معلم رفته و علاوه بر اشتغال به معلمی تحصیلات خود را تا مقطع کارشناسی ارشد در دانشگاه فردوس ادامه داد.

مهدیزاده از دوران کودکی حرکت به سمت شعر را آغاز کرده است و در ابتدای کار با عوض کردن متن و موضوع اشعار کتاب‌های درسی شاعری را تمرین کرده است. او قالب غزل را به دلیل اینکه می‌تواند مضامین عاشقانه را در شعر خود بگنجاند، برای قالب شعرش انتخاب کرده است. شکوفایی شعرش را حاصل راهنمایی‌های دبیران ادبیات دوران متوسطه و دوست شاعرش خانم «زهرا آرین‌نژاد» می‌داند.

ایشان مسئولیت انجمن ادبی شهرستان مه‌ولات را برعهده داشته است و دانش‌آموزان علاقه‌مند به شعر و ادب را در این حیطه گرد هم آورده و مشکلات آن‌ها را در این زمینه رفع کرده است. [۱]‏‌

او تاکنون مجموعه شعری منتشر نکرده است، اما اشعارش در مجموعه‌هایی که به مناسبت‌های مختلف چاپ شده‌اند، درج شده است. وی اعتقاد دارد وجود شعر به جهت تأثیرگذاری و فراگیر بودنش بر روی همه‌ افراد جامعه یک ضرورت است.

اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

دو بیتی

زمین آن روزها خاکستری بود صدای گریه‏‌های خواهری بود
عجب خورشید افتاد از تن اسب و شب بر روی نیزه یک سری بود
شب و درد و غم و خون و ستاره شب و هفتاد و دو خورشید پاره
سری بالای نیزه داشت می‌‏خواند چه حزن‌انگیز قرآن را دوباره


غروب و داغ و دردی دیگر آمد صدا از نای سرخ حنجر آمد
تمام دشت هم خون گریه می‌‏کرد یکی با اسب وقتی بی‌سر آمد


شکوه بیدار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

نیاز و العطش و تشنگی نمایان بود و فصل قحطی بی‌اعتبار انسان بود
و مردهای مؤنث به فخر خود مشغول اگر درست بگویم کویر ایمان بود
چه تیغ‏‌ها که به خون تمامشان تشنه بر آسمان و زمین تشنگی فراوان بود
از ایستادن زخمی آسمــان مردی تمام محور این جاده نورباران بود
ورود مرثیه جاری شد از گلوگاهش چه زخم‏‌ها که نشان طلایه‌داران بود
شکفت حنجره‌‏اش در قیامت آتش میان حنجره‌‏اش صوت خوب قرآن بود
سلام ما به حســـین و شکوه بیــدارش
که بعد خون و قیامش همیشه توفان بود

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. گفت‏‌وگوی مؤلف با شاعر.‏