یسار غلام‌ زیاد بن ابی‌سفیان: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
یسار غلام‌ زیاد بن عبید، یکی از سربازان عمر بن سعد بود که در کربلا حضور داشت.
{{جعبه اطلاعات قاتل شهدای کربلا
{{جعبه اطلاعات قاتل شهدای کربلا
|اطلاعات قاتل =
|اطلاعات قاتل =
خط ۲۰: خط ۱۸:
| دیگر فعالیت‌ها  =
| دیگر فعالیت‌ها  =
| منصب  =  
| منصب  =  
}}
}}'''یسار غلام‌ زیاد بن ابی‌سفیان'''، یکی از سربازان [[عمر بن سعد]] بود که در [[کربلا]] حضور داشت.
 
 
 
 


==نقش در واقعه کربلا==
==نقش در واقعه کربلا==
صبح عاشورا او از نخسین‌ کسانی‌ بود که‌ از سپاه‌ عمر بن‌ سعد به‌ میدان‌ آمدند و مبارز طلبیدند، یسار غلام‌ زیاد بن عبید و سالم‌ غلام‌ عبیدالله‌ بن زیاد بودند. هنگامی که یسار به میدان آمد و هماورد خواست، عبدالله‌ بن عُمَیر کلبی از سپاه‌ امام‌، پس‌ از اجازه‌ از امام‌ به‌ جنگ او آمد. یسار گفت: من تو را نمی‌شناسم، زهیر یا حبیب و یا بُرَیر که از زمامداران‌اند، به جنگ من آیند. اما امام به آنان اجازه نداد.<ref>- ارشاد، ص454؛ الکامل فی التاریخ، ج4، ص65؛ نهایة الارب، ج20، ص446.</ref>   
صبح [[عاشورا]] یسار از نخسین‌ کسانی‌ بود که‌ از سپاه‌ عمر بن‌ سعد به‌ میدان‌ آمد و مبارز طلبید. هنگامی که یسار به میدان آمد و هماورد خواست، [[عبد الله بن عمیر کلبى|عبدالله‌ بن عُمَیر کلبی]] از سپاه‌ امام‌، پس‌ از اجازه‌ از امام‌ به‌ جنگ او آمد. یسار گفت: من تو را نمی‌شناسم، [[زهیر بن قین بجلى|زهیر]] یا [[حبیب بن مظاهر|حبیب]] و یا [[بریر بن خضیر همدانى|بُرَیر]] که از زمامداران‌اند، به جنگ من آیند. اما امام به آنان اجازه نداد.<ref>- ارشاد فی معرفة حجج‌الله علی‌العباد، شیخ مفید، محمدبن محمدبن نعمان، بیروت: ۱۴۱۴ قمری.، ص۴۵۴؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی‌ بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۶۵؛ نهایة الارب فی فنون الادب، نویری، شهاب الدین احمد، ترجمه دکتر محمود مهدوی دامغانی، تهران: انتشارات امیر کبیر، ۱۳۶۵ شمسی.، ج۲۰، ص۴۴۶.</ref>   
==مرگ==
==مرگ==
عبدالله بر یسار حمله‌ کرد و با ضربه‌ شمشیر او را از پای‌ درآورد.  
در صبح عاشورا عبدالله بن عمیر از یاران امام بر یسار حمله‌ کرد و با ضربه‌ شمشیر او را از پای‌ درآورد.  
==منبع==
==منبع==
مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص 235.
 
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=2960823&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص ۲۳۵.]
 
==پی نوشت==
==پی نوشت==
[[رده: تاریخ]]
[[رده: تاریخ]]
خط ۳۷: خط ۳۳:
[[رده: قاتلان کربلا]]
[[رده: قاتلان کربلا]]
[[رده: قاتلان اصحاب و خاندان]]
[[رده: قاتلان اصحاب و خاندان]]
<references />{{navbox
|name = عاملان واقعه کربلا
|title = عاملان واقعه کربلا
|group1 = عاملان اصلی
|list1 = [[یزید بن معاویه]] {{*}} [[ابن زیاد]] {{*}} [[عمر سعد]]
|group2 = لشکر عمر بن سعد
|list2 = {{navbox | child
|group1 = فرماندهان
|list1 = [[شمر بن ذی الجوشن]] {{*}} [[عمرو بن‌ حجاج‌ زبیدی]] {{*}} [[شبث‌ بن ربعی تمیمی یربوعی ریاحی]]
|group2 = قاتلان
|list2 = [[سنان]] {{*}} [[شمر]] {{*}} [[خولی]] {{*}} [[حرمله]]
|group3 = تازندگان بر بدن امام
|list3 = [[هانی]] {{*}} [[اسحاق]]
|group4 = حاملان سر امام
|list4 = [[خولی]] {{*}} [[شمر]]
}}
|group5 = سایر
|list5 = [[حفص بن عمر]]
}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۵۶

مشخصات فردی
نام کامل یسار غلام‌ زیاد بن عبید
نقش در واقعه کربلا
نقش‌های برجسته از سربازان عمر بن سعد در کربلا

یسار غلام‌ زیاد بن ابی‌سفیان، یکی از سربازان عمر بن سعد بود که در کربلا حضور داشت.

نقش در واقعه کربلا[ویرایش | ویرایش مبدأ]

صبح عاشورا یسار از نخسین‌ کسانی‌ بود که‌ از سپاه‌ عمر بن‌ سعد به‌ میدان‌ آمد و مبارز طلبید. هنگامی که یسار به میدان آمد و هماورد خواست، عبدالله‌ بن عُمَیر کلبی از سپاه‌ امام‌، پس‌ از اجازه‌ از امام‌ به‌ جنگ او آمد. یسار گفت: من تو را نمی‌شناسم، زهیر یا حبیب و یا بُرَیر که از زمامداران‌اند، به جنگ من آیند. اما امام به آنان اجازه نداد.[۱]

مرگ[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در صبح عاشورا عبدالله بن عمیر از یاران امام بر یسار حمله‌ کرد و با ضربه‌ شمشیر او را از پای‌ درآورد.

منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. - ارشاد فی معرفة حجج‌الله علی‌العباد، شیخ مفید، محمدبن محمدبن نعمان، بیروت: ۱۴۱۴ قمری.، ص۴۵۴؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی‌ بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۶۵؛ نهایة الارب فی فنون الادب، نویری، شهاب الدین احمد، ترجمه دکتر محمود مهدوی دامغانی، تهران: انتشارات امیر کبیر، ۱۳۶۵ شمسی.، ج۲۰، ص۴۴۶.