‌‌عبدالله بن وهب همدانی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «عبدالله‌بن وهب، یکی از سربازان تحت امر عمربن سعد بود که در کربلا حضور داشت. ا...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
عبدالله‌بن وهب، یکی از سربازان تحت امر عمربن سعد بود که در کربلا حضور داشت. او از جنایتکاران حادثه کربلا است. در روز عاشورا و پس از شهادت شهیدان کربلا بر تن ایشان اسب دوانده و آنان را با عمود آهنین کوفته و بدن‌هایشان را پاره پاره کرده بودند.
{{جعبه اطلاعات قاتل شهدای کربلا
 
|اطلاعات قاتل =
 
| تصویر        =
به دستور مختار دستگیر شدند و در ملأعام گردن آنان را زدند و به آتش سوزاندند.<ref>- انساب الاشراف، ج6، ص409؛ تاریخ طبری، ج6، ص58؛ الکامل فی التاریخ، ج4، ص240؛ تاریخ قم، ص288.</ref>
| توضیح تصویر  =
 
| نام کامل    =عبدالله‌ بن وهب
| کنیه        =
| لقب          =
| زادروز/زادگاه =
| محل زندگی    =
| نسب/قبیله    =
| خویشاوندان سرشناس  =
| تاریخ و مکان درگذشت=
| نحوه درگذشت=
| مدفن =
| اقدامات =
| انگیزه    =
| نقش‌های برجسته    =در روز عاشورا و پس از شهادت شهیدان کربلا بر تن ایشان اسب دوانده و آنان را با عمود آهنین کوفته و بدن‌هایشان را پاره پاره کرده بود
| دیگر فعالیت‌ها  =
| منصب  =
}}'''عبدالله‌ بن وهب،''' یکی از سربازان تحت امر [[عمر بن سعد]] بود که در [[کربلا]] حضور داشت.  


== نقش در کربلا ==
عبدالله بن وهب در روز [[عاشورا]] و پس از [[شهادت]] یاران و اصحاب [[ابا عبدالله (ع)|اباعبدالله(ع)]] بر پیکر ایشان اسب دواند و با عمود آهنین پیکر‌هایشان را پاره پاره کرد.
==مرگ==
به دستور [[مختار بن ابوعبید ثقفی|مختار]] دستگیر شد و در ملاعام گردن او را زدند و در آتش سوزاندند.<ref>- انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶–۲۰۰۰ میلادی.، ج۶، ص۴۰۹؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۶، ص۵۸؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی‌ بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۲۴۰؛ تاریخ قم، قمی، حسن‌بن محمد، ترجمه حسن‌بن علی قمی، تهران: انتشارات توس، ۱۳۶۱ شمسی. ص۲۸۸.</ref>
==منبع==
==منبع==


مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص 265.
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=2960823&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص ۲۶۵.]


==پی نوشت==
==پی نوشت==
[[رده: تاریخ]]
[[رده: تاریخ]]
[[رده: افراد]]
[[رده: قاتلان کربلا]]
[[رده: قاتلان کربلا]]
[[رده: کسانی که بر پیکر امام اسب تاراندند]]
[[رده: کسانی که بر پیکر امام اسب تاراندند]]
<references />{{navbox
|name = عاملان واقعه کربلا
|title = عاملان واقعه کربلا
|group1 = عاملان اصلی
|list1 = [[یزید بن معاویه]] {{*}} [[ابن زیاد]] {{*}} [[عمر سعد]]
|group2 = لشکر عمر بن سعد
|list2 = {{navbox | child
|group1 = فرماندهان
|list1 = [[شمر بن ذی الجوشن]] {{*}} [[عمرو بن‌ حجاج‌ زبیدی]] {{*}} [[شبث‌ بن ربعی تمیمی یربوعی ریاحی]]
|group2 = قاتلان
|list2 = [[سنان]] {{*}} [[شمر]] {{*}} [[خولی]] {{*}} [[حرمله]]
|group3 = تازندگان بر بدن امام
|list3 = [[هانی]] {{*}} [[اسحاق]]
|group4 = حاملان سر امام
|list4 = [[خولی]] {{*}} [[شمر]]
}}
|group5 = سایر
|list5 = [[حفص بن عمر]]
}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۵۶

مشخصات فردی
نام کامل عبدالله‌ بن وهب
نقش در واقعه کربلا
نقش‌های برجسته در روز عاشورا و پس از شهادت شهیدان کربلا بر تن ایشان اسب دوانده و آنان را با عمود آهنین کوفته و بدن‌هایشان را پاره پاره کرده بود

عبدالله‌ بن وهب، یکی از سربازان تحت امر عمر بن سعد بود که در کربلا حضور داشت.

نقش در کربلا[ویرایش | ویرایش مبدأ]

عبدالله بن وهب در روز عاشورا و پس از شهادت یاران و اصحاب اباعبدالله(ع) بر پیکر ایشان اسب دواند و با عمود آهنین پیکر‌هایشان را پاره پاره کرد.

مرگ[ویرایش | ویرایش مبدأ]

به دستور مختار دستگیر شد و در ملاعام گردن او را زدند و در آتش سوزاندند.[۱]

منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. - انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶–۲۰۰۰ میلادی.، ج۶، ص۴۰۹؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۶، ص۵۸؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی‌ بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۲۴۰؛ تاریخ قم، قمی، حسن‌بن محمد، ترجمه حسن‌بن علی قمی، تهران: انتشارات توس، ۱۳۶۱ شمسی. ص۲۸۸.