در حال ویرایش طاهره صفارزاده‌ (بخش)

==زندگینامه==
طاهره صفار زاده فرزند درویش در آبان ماه سال 1315 ه. ش در «سیرجان» متولد شد. وی در رشته‌ی زبان و ادبیات انگلیسی لیسانس گرفت و برای ادامه‌ی تحصیل عازم لندن گردید با راهنمایی یک شاعر آمریکایی، در رشته‌ی نقد تئوری و عملی ادبیات جهان در دانشگاه «آیوا» مورد پذیرش قرار گرفت و تحصیلات خود را در آمریکا به پایان رسانید.

خانم صفار زاده یک شاعر واقعی است و خود در شعر صاحب سبک است و از توانایی و مهارت کامل برخوردار می‌باشد.

ادوار شعری او را می‌توان به سه دوره تقسیم کرد:

1- در یک دوره که شاعر پابند اوزان عروضی بوده و در این راه مانند دیگر شاعران به سرودن شعر پرداخته است.

2- شاعر در راه گسستن اوزان عروضی است و می‌کوشد تا راه خود را باز یابد و در این دوره میان شعر قدیم و جدید گام بر می‌دارد.

3- دوره‌ای که اصولا خود را به کلی از قیود اوزان آزاد نموده و قدرت تخیل شاعرانه‌ی خود را در میان اوزان رها ساخته است و شاعری نوپرداز به حساب می‌آید.

او از شاخص‌ترین شاعران مذهبی قبل از انقلاب است که با برخورداری از بینش توحیدی، سیاسی و اجتماعی با زبانی ساده و روان، آثاری عمیق و ماندگار آفریده است.

غیر از مقالات و آثاری که در جراید و مجلّات از او چاپ شده، آثار دیگرش بدین شرح است: «پیوندهای تلخ» (مجموعه‌ی قصّه)، «رهگذر مهتاب»، «طنین در دلتا»، «دفتر دوم»، «سدّ و بازوان»، «بیعت با بیداری»، «حرکت و دیروز»، «دیدار صبح»، «سفر پنجم» (مجموعه‌های شعر)، «اصول و مبانی ترجمه». <ref>سخنوران نامی معاصر ایران؛ ج 4، ص 2321 و 2322.</ref>

وی در آبان ماه 1387 ه. ش دارفانی را وداع گفت.[https://www.hamshahrionline.ir/news/66464/%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D8%B7%D8%A7%D9%87%D8%B1%D9%87-%D8%B5%D9%81%D8%A7%D8%B1%D8%B2%D8%A7%D8%AF%D9%87-%DB%B1%DB%B3%DB%B1%DB%B5-%DB%B1%DB%B3%DB%B8%DB%B7]