شهریار: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
۴۲۳ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۶ اکتبر ۲۰۱۷
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۶: خط ۱۶:


{{شعر}}
{{شعر}}
         {{ب| علی ای هُمای رحمت تو چه آیتی خدا را            که به ما سوا فکندی همه سایه‏ هما را}}
         {{ب| علی ای هُمای رحمت تو چه آیتی خدا را            که به ما سوا فکندی همه سایه‏ هما را }}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}




و مرثیه‏ کاروان کربلا که در مورد امام حسین (ع) می‏باشد.
و مرثیه‏ کاروان کربلا که در مورد امام حسین (ع) می‏باشد.


شهریار سرانجام در 26 شهریور ماه سال 1376 شمسی پس از هشت ماه، بیماری ریوی در بیمارستان تهران از دنیا رفت. جنازه‏ او را به تبریز منتقل کردند و پس از تشییع با شکوه در «مقبرة الشعراء»ی این شهر به خاک سپردند. ‏‏‏                                 
شهریار سرانجام در 26 شهریور ماه سال 1376 شمسی پس از هشت ماه، بیماری ریوی در بیمارستان تهران از دنیا رفت. جنازه‏ او را به تبریز منتقل کردند و پس از تشییع با شکوه در «مقبرة الشعراء»ی این شهر به خاک سپردند. ‏‏‏                                 
خط ۲۹: خط ۲۹:




        شیعیان دیگر هوای نینوا دارد حسین            روی دل با کاروان کربلا دارد حسین‏
        {{ب|  شیعیان دیگر هوای نینوا دارد حسین            روی دل با کاروان کربلا دارد حسین‏ }}
          از حریم کعبه‏ جدش به اشکی شست دست            مروه پشت سر نهاد اما صفا دارد حسین‏
        {{ب|  از حریم کعبه‏ جدش به اشکی شست دست            مروه پشت سر نهاد اما صفا دارد حسین‏ }}
           می‏برد در کربلا هفتاد و دو ذبح عظیم            بیش از اینها حرمت کوی منا دارد حسین‏
           {{ب| می‏برد در کربلا هفتاد و دو ذبح عظیم            بیش از اینها حرمت کوی منا دارد حسین‏ }}
          پیش رو راه دیار نیستی کافیش نیست            اشک و آه عالمی هم در قفا دارد حسین‏
    {{ب|      پیش رو راه دیار نیستی کافیش نیست            اشک و آه عالمی هم در قفا دارد حسین‏ }}
          بس که محمل‏ها رود منزل به منزل با شتاب            کس نمی‏داند عروسی یا عزا دارد حسین‏
    {{ب|      بس که محمل‏ها رود منزل به منزل با شتاب            کس نمی‏داند عروسی یا عزا دارد حسین }}‏
          رخت و دیباج حرم چون گل به تاراجش برند            تا به جایی که کفن از بوریا دارد حسین‏
    {{ب|      رخت و دیباج حرم چون گل به تاراجش برند            تا به جایی که کفن از بوریا دارد حسین‏ }}
          بردن اهل حرم دستور بود و سرّ غیب            ورنه این بی‏حرمتی هاکی روا دارد حسین‏
    {{ب|      بردن اهل حرم دستور بود و سرّ غیب            ورنه این بی‏حرمتی هاکی روا دارد حسین‏ }}
          سروران، پروانگان شمع رخسارش ولی            چون سحر روشن که سر از تن جدا دارد حسین‏
    {{ب|      سروران، پروانگان شمع رخسارش ولی            چون سحر روشن که سر از تن جدا دارد حسین }}‏
          سر به قاچ زین نهاده، راه پیمای عراق            می‏نماید خود که عهدی با خدا دارد حسین‏
    {{ب|      سر به قاچ زین نهاده، راه پیمای عراق            می‏نماید خود که عهدی با خدا دارد حسین‏ }}
          او وفای عهد را با سر کند سودا ولی            خون به دل از کوفیان بی‏وفا دارد حسین‏
  {{ب|        او وفای عهد را با سر کند سودا ولی            خون به دل از کوفیان بی‏وفا دارد حسین‏ }}
          دشمنانش بی‏امان و دوستانش بی‏وفا            با کدامین سرکند، مشکل دو تا دارد حسین‏
        {{ب|  دشمنانش بی‏امان و دوستانش بی‏وفا            با کدامین سرکند، مشکل دو تا دارد حسین }}‏
          سیرت آل علی (ع) با سرنوشت کربلاست            هر زمان از ما، یکی صورت نما دارد حسین‏
        {{ب|  سیرت آل علی (ع) با سرنوشت کربلاست            هر زمان از ما، یکی صورت نما دارد حسین }}‏
           آب خود با دشمنان تشنه قسمت می‏کند            عزّت و آزادگی بین تا کجا دارد حسین‏
           {{ب| آب خود با دشمنان تشنه قسمت می‏کند            عزّت و آزادگی بین تا کجا دارد حسین‏ }}
          دشمنش هم آب می‏بندد به روی اهل بیت            داوری بین با چه قومی بی‏حیا دارد حسین‏
        {{ب|  دشمنش هم آب می‏بندد به روی اهل بیت            داوری بین با چه قومی بی‏حیا دارد حسین }}‏
           بعد از اینش صحنه‏ها و پرده‏ها اشک است و خون    دل تماشا کن چه رنگین سینما دارد حسین‏
           {{ب| بعد از اینش صحنه‏ها و پرده‏ها اشک است و خون    دل تماشا کن چه رنگین سینما دارد حسین‏ }}
           ساز عشق است و به دل هر زخم پیکان زخمه‏ای      گوش کن عالم پر از شور و نوا دارد حسین‏
           {{ب| ساز عشق است و به دل هر زخم پیکان زخمه‏ای      گوش کن عالم پر از شور و نوا دارد حسین‏ }}
          دست آخر کز همه بیگانه شد دیدم هنوز            با دم خنجر نگاهی آشنا دارد حسین‏
        {{ب|  دست آخر کز همه بیگانه شد دیدم هنوز            با دم خنجر نگاهی آشنا دارد حسین‏ }}
           شمر گوید گوش کردم تا چه خواهد از خدا          جای نفرین هم به لب دیدم دعا دارد حسین  
           {{ب| شمر گوید گوش کردم تا چه خواهد از خدا          جای نفرین هم به لب دیدم دعا دارد حسین }}
           اشک خونین گو بیا بنشین به چشم «شهریار»            کاندرین گوشه عزایی بی‏ریا دارد حسین ‏‏‏  
           {{ب| اشک خونین گو بیا بنشین به چشم «شهریار»            کاندرین گوشه عزایی بی‏ریا دارد حسین ‏‏‏ }}
{{پایان شعر}}                                             
{{پایان شعر}}                                             


خط ۵۴: خط ۵۴:




         از دو شهید عشق: علی و حسین (ع) او            دو قطره خون پریده به دامان روزگار
         {{ب| از دو شهید عشق: علی و حسین (ع) او            دو قطره خون پریده به دامان روزگار }}
           از آن ازل به نام شفق این دو قطره خون            هر روز و شب گرفته گریبان روزگار
           {{ب| از آن ازل به نام شفق این دو قطره خون            هر روز و شب گرفته گریبان روزگار }}
           دارند می‏کشند به کشتارگاه حشر            کآنجاست ختم و قصه و پایان روزگار ‏‏‏
           {{ب| دارند می‏کشند به کشتارگاه حشر            کآنجاست ختم و قصه و پایان روزگار ‏‏‏ }}
{{پایان شعر}}                                             
{{پایان شعر}}                                             


خط ۶۳: خط ۶۳:




        محرّم آمد و نو کرد درد و داغ حسین            گریست ابر خزان هم به باغ و راغ، حسین‏
        {{ب|  محرّم آمد و نو کرد درد و داغ حسین            گریست ابر خزان هم به باغ و راغ، حسین‏ }}
          هزار و سیصد و اندی گذشت سال و هنوز            چو لاله بر دل خونین شیعه داغ حسین‏
      {{ب|    هزار و سیصد و اندی گذشت سال و هنوز            چو لاله بر دل خونین شیعه داغ حسین‏ }}
          به هر چمن که بتازد سموم باد خزان            زمانه یاد کند از خزان باغ حسین‏
      {{ب|    به هر چمن که بتازد سموم باد خزان            زمانه یاد کند از خزان باغ حسین‏ }}
          هنوز ساقی عطشان کربلا گویی            کنار علقمه افتاده با ایاغ ‏‏‏ حسین‏
    {{ب|      هنوز ساقی عطشان کربلا گویی            کنار علقمه افتاده با ایاغ ‏‏‏ حسین‏ }}
          اگر چراغ حسین به خیمه شد خاموش            منوّر است مساجد به چلچراغ حسین‏
    {{ب|      اگر چراغ حسین به خیمه شد خاموش            منوّر است مساجد به چلچراغ حسین }}‏
          خدا به نافه‏ی خلدش دماغ جان پُر داشت            که بوی خون فکند رخنه در دماغ حسین‏
    {{ب|      خدا به نافه‏ی خلدش دماغ جان پُر داشت            که بوی خون فکند رخنه در دماغ حسین }}‏
          فراغ از دو جهان داشت با فروغ خدای            خدای را چه فروغی‏ست در فراغ حسین‏
    {{ب|      فراغ از دو جهان داشت با فروغ خدای            خدای را چه فروغی‏ست در فراغ حسین‏ }}
          یزید کو که ببیند به ناله قافله‏ها            گرفته از همه سوی جهان سراغ حسین‏ ‏‏‏
    {{ب|      یزید کو که ببیند به ناله قافله‏ها            گرفته از همه سوی جهان سراغ حسین‏ ‏‏‏ }}
{{پایان شعر}}                           
{{پایان شعر}}                           


خط ۷۷: خط ۷۷:




        محرم آمد و آفاق مات و محزون شد            غبار محنت این خاکدان به گردون شد
  {{ب|        محرم آمد و آفاق مات و محزون شد            غبار محنت این خاکدان به گردون شد }}
          به جامه‏های سیه کودکان کو دیدم            دلم به یاد اسیران کربلا خون شد
  {{ب|        به جامه‏های سیه کودکان کو دیدم            دلم به یاد اسیران کربلا خون شد }}
          به یاد تشنه لبان کنار نهر فرات            کنار چشم من از گریه رود کارون شد
  {{ب|        به یاد تشنه لبان کنار نهر فرات            کنار چشم من از گریه رود کارون شد }}
          چه آتشی است که می‏جوشد اشک‏ها گویی            که چشم‏ها همه کارون و سینه کانون شد
  {{ب|        چه آتشی است که می‏جوشد اشک‏ها گویی            که چشم‏ها همه کارون و سینه کانون شد }}
          سرو بری که رسول خداش می‏بوسید            به زیر سمّ ستوران، خدای من چون شد؟
        {{ب|  سرو بری که رسول خداش می‏بوسید            به زیر سمّ ستوران، خدای من چون شد؟ }}
           حماسه‏ای ست حسین از حماسه‏ها ما فوق            هر آن حماسه که در وی رسید مادون شد
           {{ب| حماسه‏ای ست حسین از حماسه‏ها ما فوق            هر آن حماسه که در وی رسید مادون شد }}
           به خیمه‏های امامت، چنان زدند آتش            که آهوان حرم سر به دشت و هامون شد
           {{ب| به خیمه‏های امامت، چنان زدند آتش            که آهوان حرم سر به دشت و هامون شد }}
          رسید نوبت زینب که شیرزاد علی‏ست            جهان به حیرت ازین سربلند خاتون شد
        {{ب|  رسید نوبت زینب که شیرزاد علی‏ست            جهان به حیرت ازین سربلند خاتون شد }}
           به دوش، پرچم آتش گرفته‏ی اسلام            به قصر ابن زیاد و یزید ملعون شد
           {{ب| به دوش، پرچم آتش گرفته‏ی اسلام            به قصر ابن زیاد و یزید ملعون شد }}
           چنان بکوفت به تبلیغ، دستگاه یزید            که خود یزید چو مار فسرده افسون شد
           {{ب| چنان بکوفت به تبلیغ، دستگاه یزید            که خود یزید چو مار فسرده افسون شد }}
           حسین، عائله با خود نبرده بی‏تدبیر            که غرق حکمت او فکرت فلاطون شد
           {{ب| حسین، عائله با خود نبرده بی‏تدبیر            که غرق حکمت او فکرت فلاطون شد }}
           یزید جلوه‏ کار حسین می‏پوشید            ز زینب است که این جلوه روز افزون شد
           {{ب| یزید جلوه‏ کار حسین می‏پوشید            ز زینب است که این جلوه روز افزون شد }}
           از این مبارزه بشکفت دودمان علی            چنان که نسل یزید پلید موهون شد
           {{ب| از این مبارزه بشکفت دودمان علی            چنان که نسل یزید پلید موهون شد }}
           تو رهبرا، چه قیامی به راه دین کردی؟            که مکّه هم به تو- ماه مدینه- مدیون شد
           {{ب| تو رهبرا، چه قیامی به راه دین کردی؟            که مکّه هم به تو- ماه مدینه- مدیون شد }}
           خوشا به حال شما ای فدائیان حسین            که دین به خون شماها رهین و مرهون شد
           {{ب| خوشا به حال شما ای فدائیان حسین            که دین به خون شماها رهین و مرهون شد }}
           چو نیک می‏نگری زنده این شهیدانند            و گرنه هر بشری زاد و مُرد و مدفون شد
           {{ب| چو نیک می‏نگری زنده این شهیدانند            و گرنه هر بشری زاد و مُرد و مدفون شد }}
           یزید نخله‏ اسلام ریشه‏کن می‏خواست            حسین بود که دین زنده تا به اکنون شد‏ ‏‏‏
           {{ب| یزید نخله‏ اسلام ریشه‏کن می‏خواست            حسین بود که دین زنده تا به اکنون شد‏ ‏‏‏ }}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


۱۰٬۰۷۲

ویرایش

منوی ناوبری