اربعین: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
۱۵٬۵۳۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۸ اوت ۲۰۱۶
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «اربعین،چهلمین روز شهادت امام حسین علیه السلام است که جان خود و یارانش را فدا...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
اربعین،چهلمین روز شهادت امام حسین علیه السلام است که جان خود و یارانش را فداى دین کرد.از آنجا که گرامیداشت خاطرۀ شهید و احیاء اربعین وى،زنده نگهداشتن نام و یاد و راه اوست و زیارت،یکى از راههاى یاد و احیاء خاطره است،زیارت امام حسین«ع»بویژه در روز بیستم ماه صفر که اربعین آن حضرت است،فضیلت بسیار دارد.
'''زیارت اربعین'''، [[زیارت]] مخصوص [[امام حسین(ع)]] در روز [[اربعین حسینی|اربعین]] است. بر اساس توصیه [[امام حسن عسکری]](ع)،[[شیعیان]] توجه ویژه‌ای به انجام این زیارت دارند.


امام حسن عسکرى«ع»در حدیثى علامتهاى«مؤمن»را پنج چیز شمرده است:نماز پنجاه و یک رکعت،زیارت اربعین،انگشتر کردن در دست راست،پیشانى بر خاک نهادن و«بسم اللّه»را در نماز،آشکارا گفتن:«علامات المؤمن خمس:صلاة احدى و خمسین و زیارة الأربعین...» <ref>بحار الأنوار،ج 98،(بیروت)ص 329،المزار،شیخ مفید،ص 53.</ref> زیارت اربعین که در این روز مستحب است،در کتب دعا آمده است و به اینگونه شروع مى‌شود:«السلام على ولىّ الله و حبیبه...»که این متن،از طریق صفوان جمّال از امام صادق«ع»روایت شده است.زیارت دیگر آن است که جابر بن عبد الله انصارى در این روز خوانده است و متن زیارت بعنوان زیارتنامۀ آن امام در نیمۀ ماه رجب نقل شده و با جملۀ«السّلام علیکم یا آل الله...»شروع مى‌شود. <ref>مفاتیح الجنان،زیارت اربعین.</ref>
شیعیان [[عراق]] سعی می‌کنند در روز اربعین خود را به [[کربلا]] برسانند. در سال‌های اخیر شیعیان دیگر کشورها نیز حضور گسترده‌ای در اربعین حسینی دارند و غالباً بخشی از مسیر را به همراه شیعیان عراق پیاده طی می‌کنند. [[راهپیمایی اربعین]] یکی از بزرگ‌ترین اجتماعات شیعیان به شمار می‌رود، تعداد زائران در سال 1392 حدود 15 میلیون و در سال 1393 حدود 20 میلیون گزارش شده است.<ref>[http://www.abna.ir/persian/special-issue/imam-hosein/archive/2014/12/13/657918/story.html خبرگزاری ابنا]</ref>


مورّخان نوشته‌اند که جابر بن عبد الله انصارى،همراه عطیّۀ عوفى موفق شدند که در همان اولین اربعین پس از عاشورا به زیارت امام حسین«ع»نائل آیند.وى که آن هنگام نابینا شده بود،در فرات غسل کرد و خود را خوشبو ساخت و گامهاى کوچک برداشت تا سر قبر حسین بن على«ع»آمد و با راهنمایى عطیّه،دست روى قبر نهاد و بیهوش شد، وقتى به هوش آمد،سه بار گفت:یا حسین!سپس گفت:«حبیب لا یجیب حبیبه...»آنگاه زیارتى خواند و روى به سایر شهدا کرد و آنان را هم زیارت نمود. <ref>منتهى الآمال،ج 1،حوادث اربعین،نفس المهموم ص 322،بحار الأنوار،ج 98،ص 328.</ref>
برای این روز دو زیارت نقل شده است.


== توصیه به زیارت اربعین ==
اربعین [[امام حسین (ع)|سید الشهدا]] مصادف با روز بیستم [[صفر]] است. [[شیخ طوسی]] در کتاب [[تهذیب الاحکام|تهذیب]] و [[مصباح المتهجد|مصباح]] از [[امام حسن عسکری (ع)]] [[روایت]] کرده نشانه‌های مؤمن پنج چیز است:
* خواندن 51 رکعت [[نماز]]، که مراد 17 رکعت [[واجب]] ([[نمازهای یومیه]]) و 34 رکعت [[نافله]] (مستحب) در هر شب و روز است.
* زیارت اربعین.
* انگشتر به دست راست کردن.
* پیشانی را در [[سجده]] بر خاک نهادن.
* بلند گفتن «بسم اللّه الرّحمن الرّحیم».<ref>طوسی، تهذیب الاحکام، ج 6، ص52</ref>


کیفیت [[زیارت]] [[امام حسین (ع)]] در روز [[اربعین حسینی|اربعین]] به دو صورت رسیده است.


== صورت اول زیارت اربعین ==
زیارتی است که [[شیخ طوسی]] در دو کتاب [[تهذیب الاحکام|تهذیب]]<ref>طوسی، ج 6، ص113</ref> و [[مصباح المتهجد|مصباح]] از [[صفوان جمال|صفوان جمّال]] روایت کرده است:


مولایم [[امام صادق (ع)]] درباره زیارت اربعین به من گفت:
هنگامی که قسمت قابل توجهی از روز برآمده، این زیارتنامه را بخوان:


{{نقل قول دوقلو تاشو
|تیتر=زیارت اربعین
| السَّلامُ عَلَی وَلِی اللَّهِ وَ حَبِیبِهِ السَّلامُ عَلَی خَلِیلِ اللَّهِ وَ نَجِیبِهِ السَّلامُ عَلَی صَفِی اللَّهِ وَ ابْنِ صَفِیهِ السَّلامُ عَلَی الْحُسَینِ الْمَظْلُومِ الشَّهِیدِ السَّلامُ عَلَی أَسِیرِ الْکرُبَاتِ وَ قَتِیلِ الْعَبَرَاتِ اللَّهُمَّ إِنِّی أَشْهَدُ أَنَّهُ وَلِیک وَ ابْنُ وَلِیک وَ صَفِیک وَ ابْنُ صَفِیک الْفَائِزُ بِکرَامَتِک أَکرَمْتَهُ بِالشَّهَادَةِ وَ حَبَوْتَهُ بِالسَّعَادَةِ وَ اجْتَبَیتَهُ بِطِیبِ الْوِلادَةِ وَ جَعَلْتَهُ سَیدا مِنَ السَّادَةِ وَ قَائِدا مِنَ الْقَادَةِ وَ ذَائِدا مِنَ الذَّادَةِ وَ أَعْطَیتَهُ مَوَارِیثَ الْأَنْبِیاءِ وَ جَعَلْتَهُ حُجَّةً عَلَی خَلْقِک مِنَ الْأَوْصِیاءِ فَأَعْذَرَ فِی الدُّعَاءِ وَ مَنَحَ النُّصْحَ وَ بَذَلَ مُهْجَتَهُ فِیک لِیسْتَنْقِذَ عِبَادَک مِنَ الْجَهَالَةِ وَ حَیرَةِ الضَّلالَةِ وَ قَدْ تَوَازَرَ عَلَیهِ مَنْ غَرَّتْهُ الدُّنْیا وَ بَاعَ حَظَّهُ بِالْأَرْذَلِ الْأَدْنَی وَ شَرَی آخِرَتَهُ بِالثَّمَنِ الْأَوْکسِ وَ تَغَطْرَسَ وَ تَرَدَّی فِی هَوَاهُ وَ أَسْخَطَک وَ أَسْخَطَ نَبِیک، وَ أَطَاعَ مِنْ عِبَادِک أَهْلَ الشِّقَاقِ وَ النِّفَاقِ وَ حَمَلَةَ الْأَوْزَارِ الْمُسْتَوْجِبِینَ النَّارَ [لِلنَّارِ] فَجَاهَدَهُمْ فِیک صَابِرا مُحْتَسِبا حَتَّی سُفِک فِی طَاعَتِک دَمُهُ وَ اسْتُبِیحَ حَرِیمُهُ اللَّهُمَّ فَالْعَنْهُمْ لَعْنا وَبِیلا وَ عَذِّبْهُمْ عَذَابا أَلِیما السَّلامُ عَلَیک یا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیک یا ابْنَ سَیدِ الْأَوْصِیاءِ أَشْهَدُ أَنَّک أَمِینُ اللَّهِ وَ ابْنُ أَمِینِهِ عِشْتَ سَعِیدا وَ مَضَیتَ حَمِیدا وَ مُتَّ فَقِیدا مَظْلُوما شَهِیدا وَ أَشْهَدُ أَنَّ اللَّهَ مُنْجِزٌ مَا وَعَدَک وَ مُهْلِک مَنْ خَذَلَک وَ مُعَذِّبٌ مَنْ قَتَلَک وَ أَشْهَدُ أَنَّک وَفَیتَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَ جَاهَدْتَ فِی سَبِیلِهِ حَتَّی أَتَاک الْیقِینُ فَلَعَنَ اللَّهُ مَنْ قَتَلَک وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ ظَلَمَک وَ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً سَمِعَتْ بِذَلِک فَرَضِیتْ بِهِ، اللَّهُمَّ إِنِّی أُشْهِدُک أَنِّی وَلِی لِمَنْ وَالاهُ وَ عَدُوٌّ لِمَنْ عَادَاهُ بِأَبِی أَنْتَ وَ أُمِّی یا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ أَشْهَدُ أَنَّک کنْتَ نُورا فِی الْأَصْلابِ الشَّامِخَةِ وَ الْأَرْحَامِ الْمُطَهَّرَةِ [الطَّاهِرَةِ] لَمْ تُنَجِّسْک الْجَاهِلِیةُ بِأَنْجَاسِهَا وَ لَمْ تُلْبِسْک الْمُدْلَهِمَّاتُ مِنْ ثِیابِهَا وَ أَشْهَدُ أَنَّک مِنْ دَعَائِمِ الدِّینِ وَ أَرْکانِ الْمُسْلِمِینَ وَ مَعْقِلِ الْمُؤْمِنِینَ وَ أَشْهَدُ أَنَّک الْإِمَامُ الْبَرُّ التَّقِی الرَّضِی الزَّکی الْهَادِی الْمَهْدِی وَ أَشْهَدُ أَنَّ الْأَئِمَّةَ مِنْ وُلْدِک کلِمَةُ التَّقْوَی وَ أَعْلامُ الْهُدَی وَ الْعُرْوَةُ الْوُثْقَی وَ الْحُجَّةُ عَلَی أَهْلِ الدُّنْیا وَ أَشْهَدُ أَنِّی بِکمْ مُؤْمِنٌ وَ بِإِیابِکمْ مُوقِنٌ بِشَرَائِعِ دِینِی وَ خَوَاتِیمِ عَمَلِی وَ قَلْبِی لِقَلْبِکمْ سِلْمٌ وَ أَمْرِی لِأَمْرِکمْ مُتَّبِعٌ وَ نُصْرَتِی لَکمْ مُعَدَّةٌ حَتَّی یأْذَنَ اللَّهُ لَکمْ فَمَعَکمْ مَعَکمْ لا مَعَ عَدُوِّکمْ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیکمْ وَ عَلَی أَرْوَاحِکمْ وَ أَجْسَادِکمْ [أَجْسَامِکمْ] وَ شَاهِدِکمْ وَ غَائِبِکمْ وَ ظَاهِرِکمْ وَ بَاطِنِکمْ آمِینَ رَبَّ الْعَالَمِینَ.| سلام بر ولی خدا و حبیبش، سلام بر دوست خدا و برگزیده او، سلام بر بنده برگزیده خدا و فرزند برگزیده‌اش،سلام بر حسین مظلوم شهید،سلام بر آن دچار گرفتاریها و کشته اشکها،خدایا من گواهی می‌دهم که حسین ولی تو و فرزند ولی تو،و فرزند برگزیده توست حسینی که به کرامتت رسیده،او را به شهادت گرامی داشتی،و به خوشبختی اختصاصش دادی،و به پاکی ولادت برگزیدی،و او را آقایی از آقایان،و پیشروی از پیشرویان،و مدافعی از مدافعان حق قرار دادی،و میراثهای پیامبران را به او عطا فرمودی،و او را از میان جانشینان حجّت بر بندگانت قرار دادی،و در دعوتش جای عذری باقی نگذاشت،و از خیرخواهی دریغ نورزید،و جانش را در راه تو بذل کرد،تا بندگانت را از جهالت و سرگردانی گمراهی برهاند،در حالی که بر علیه او به کمک هم برخاستند،کسانیکه دنیا مغرورشان کرد،و بهره واقعی خود را به فرومایهتر و پستتر چیز فروختند،و و آخرتشان را به کمترین بها به گردونه فروش گذاشتند،تکبّر کردند و خود را در دامن هوای نفس انداختند،تو را و پیامبرت را به خشم آوردند، و اطاعت کردند از میان بندگانت،اهل شکافافکنی و نفاق و بارکشان گناهان سنگین،و سزواران آتش را پس با آنان درباره تو صابرانه و به حساب تو جهاد کرد،تا در طاعت تو خونش ریخته شد و حریمش مباح گشت خدایا آنان را لعنت کن لعنتی سنگین،و عذابشان کن عذابی دردناک،سلام بر تو‌ای فرزند رسول خدا،سلام بر تو‌ای فرزند سرور جانشینان،شهادت میدهم که تو امین خدا و فرزند امین اویی،خوشبخت زیستی،و ستوده درگذشتی،و از دنیا رفتی گم گشته،و مظلوم و شهید،گواهی میدهم که خدا وفاکننده است آنچه را به تو وعده داده،و نابودکننده کسانی را که از یاریات دریغ ورزیدند،و عذاب کننده کسانی را که تو را کشتند،و گواهی میدهم که تو به عهد خدا وفا کردید و در راهش به به جهاد برخاستی تا مرگ فرا رسید،پس خدا لعنت کند کسانی را که تو را کشتند،و به تو ستم کردند،و این جریان را شنیدند و به آن خشنود شدند، خدای من تو را شاهد میگیرم که من دوستم با آنانکه او را دوست دارند،و دشمن با آنان که با او دشمنند،پدر و مادرم فدایت‌ای فرزند رسول خدا،گواهی میدهم که تو در صلبهای بلندمرتبه و رحمهای پاک نوری بودی،جاهلیت با ناپاکی هایش تو را آلوده نکرد،و از جامههای تیره و تارش به تو نپوشاند،و گواهی میدهم که تو از ستون‌های دین،و پایههای مسلمانان،و پناهگاه مردم مؤمنی،و گواهی می‌دهم که پیشوای نیکوکار، با تقوا، راضی به مقدرات حق، پاکیزه،هدایت کننده،و هدایت شدهای،و گواهی میدهم که امامان از فرزندانت،اصل تقوا،و نشانههای هدایت،و دستگیره محکم،و حجّت بر اهل دنیا هستند و گواهی می‌دهم که من به یقین مؤمن به شمایم،و به بازگشتتان یقین دارم،براساس قوانین دینم،و عواقب عملم،و قبلم با قلبتان در صلح،و کارم پیرو کارتان،و یاری ام برای شما آماده است، تا خدا به شما اجازه دهد،پس با شمایم نه با دشمنانتان،درودهای خدا بر شما،و بر ارواح و پیکرهایتان،و بر حاضر و غایبتان،و بر ظاهر و باطنتان،آمین‌ای پروردگار جهانیان.}}


جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 203-204.
پس دو رکعت [[نماز]] می‌خوانی،و برای آنچه می‌خواهی [[دعا]] می‌کنی.
 
=== مضمون زیارت ===
فرازهای نخست این زیارت شامل سلام و درود به [[امام حسین]](ع) و اشاره به [[شهادت]] و مصیبت‌های ایشان است.
 
در فرازهای بعدی زائر به برخی از عقاید [[شیعه]] شهادت می‌دهد مثل [[ولایت]] [[ائمه]] و اینکه [[میراث نبوت]] نزد امام حسین (ع) است و ایشان [[حجت]] [[الله|الهی]] بر مردم است.
 
این زیارتنامه فلسفه شهادت امام حسین(ع) را نجات بندگان خدا از جهالت و گمراهی معرفی می‌کند.
 
در جملات بعدی ویژگی‌های قاتلان [[امام حسین|سید الشهداء (ع)]] ذکر شده و مورد لعن قرار گرفته‌اند.
 
در فرازهای بعدی ضمن شمردن ویژگی‌های امام حسین(ع) مثل دوری از [[شرک]] و پاک‌زادگی، تأکید می‌شود که ایشان در راه خدا [[جهاد]] کرده و ایشان و فرزندانش حجت‌های الهی بر روزی زمین‌اند.
 
زائر در این زیارت خود را تسلیم دستورات [[ائمه اطهار]]، و نیز آماده یاری ایشان و مخالفت با دشمنانشان معرفی می‌کند.
 
== صورت دوم زیارت اربعین ==
زیارتی است که از عطا که ظاهراً همان [[عطیه بن سعد بن جناده عوفی|عطیه عوفی]] همسفر [[جابر بن عبدالله انصاری]] در [[اربعین حسینی#زیارت جابر|اربعین]] برای [[زیارت]] حضرت [[امام حسین (ع)]] نقل شده است:
 
::در روز بیستم ماه صفر با جابر بن عبدالله انصاری بودم، چون به [[غاضریه]] رسیدیم در آب [[فرات]] [[غسل]] کرد، و پیراهن پاکیزه‌ای که با خود داشت پوشید، آنگاه به من گفت: آیا همراه خود عطر داری؟ گفتم: سُعد با من هست، قدری از آن گرفت و بر سر و بدن پاشید، و پابرهنه روانه شد، تا نزد قبر مطهر امام حسین علیه‌السلام ایستاد، سه مرتبه اللّه اکبر گفت و سپس افتاد و بیهوش شد، چون به هوش آمد شنیدم می‌گفت: «السّلام علیکم یا ال اللّه...» که همان زیارت نیمه رجب است.<ref>شیخ عباس قمی، مفاتیح الجنان، باب سوم، زیارت امام حسین در روز اربعین</ref> این زیارت را می‌توانید از [http://www.erfan.ir/farsi/mafatih267/ اینجا] بشنوید
 
== راهپیمایی اربعین ==
{{اصلی|راهپیمایی اربعین}}
توصیه به زیارت اربعین باعث شده [[شیعیان]] به ویژه ساکنان [[عراق]]، همه ساله از نقاط مختلف عراق به سوی [[کربلا]] حرکت کنند. این حرکت که غالباً به صورت پیاده صورت می‌گیرد، یکی از پرجمعیت‌ترین راهپیمایی‌ها در جهان شمرده می‌شود. در برخی گزارش‌ها از حضور 15 میلیون شیعه در کربلا در روز اربعین سال 1435ق /1392ش خبر داده‌اند.<ref>[http://www.fardanews.com/fa/news/311498/%DB%B1%DB%B5-%D9%85%DB%8C%D9%84%DB%8C%D9%88%D9%86-%D8%B4%DB%8C%D8%B9%D9%87-%D8%AF%D8%B1-%D8%AD%D8%A7%D9%84-%D8%B1%D8%B3%DB%8C%D8%AF%D9%86-%D8%A8%D9%87-%DA%A9%D8%B1%D8%A8%D9%84%D8%A7 سایت خبری فردا]</ref> این جمعیت در اربعین 1436ق/1393ش بیست میلیون گزارش شده <ref>[http://www.abna.ir/persian/special-issue/imam-hosein/archive/2014/12/13/657918/story.html خبرگزاری ابنا]</ref> که چهار و نیم میلیون از سایر کشورها بوده‌اند.<ref>[http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13930920001010 خبرگزاری فارس]</ref>
 
[[سید محمد علی قاضی طباطبایی|قاضی طباطبایی]] در کتاب [[تحقیق درباره اول اربعین سیدالشهداء]] می‌نویسد: حرکت به سوی [[کربلا]] در روز اربعین از زمان [[ائمه اطهار]](ع) در بین شیعیان رایج بوده است و [[شیعه|شیعیان]] حتی در زمان [[بنی امیه]] و [[بنی عباس]] نیز به این حرکت مقید بوده‌اند.<ref>قاضی طباطبایی، ص2</ref>
 
==پیوند به بیرون==
منبع مقاله:[http://http://fa.wikishia.net/view/%D8%B2%DB%8C%D8%A7%D8%B1%D8%AA_%D8%A7%D8%B1%D8%A8%D8%B9%DB%8C%D9%86 دانشنامه مجازی مکتب اهل بیت (ع)]
== منابع==
* طوسی، محمد بن الحسن، تهذیب الاحکام،‌دار الکتب الاسلامیه، تهران، 1407 ق.
* قاضی طباطبایی، سید محمد علی، تحقیق درباره اول اربعین حضرت سیدالشهدا(ع)، بنیاد علمی و فرهنگی شیهد آیت الله قاضی طباطبایی، قم، 1368 ه.ش.
* قمی، عباس، مفاتیح الجنان.
* فرهنگ زیارت، فصلنامه فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و خبری، سال پنجم، شماره نوزدهم و بیستم، تابستان و پاییز 1393ش.
 
 
[[رده:زیارتنامه‌ها]]

منوی ناوبری