۹٬۵۴۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''تحریفهاى عاشورا'''، برخى به «محتوا» و برخى به «شکل» و برخى به «افراد» بر میگردد. نهضت | '''تحریفهاى عاشورا'''، برخى به «محتوا» و برخى به «شکل» و برخى به «افراد» بر میگردد. نهضت [[عاشورا]]<nowiki/>یى [[حسین بن على (ع)|امام حسین(ع)]]، با انگیزۀ [[امر به معروف و نهی از منکر|امر به معروف و نهى از منکر]] و براى نجات اسلام و مبارزه با طغیان بود. اهداف و آرمانهاى مقدّس، چهرههاى متعالى و درخشان و انگیزههایى اجتماعى و سیاسى داشت. آن همه تشویق براى [[گریه]] بر [[سیدالشهدا (ع)|سیدالشهدا]] و [[عزادارى]] براى سیّد مظلومان نیز، براى زنده نگهداشتن این مکتب جهاد و شهادت و حفظ ارزشها بود. متأسّفانه در طول تاریخ، تحریفهایى چه در انگیزهها و اهداف، چه در چهرههاى حماسه ساز و چه در برنامههاى مربوط به عاشورا انجام شد. | ||
==دلایل ایجاد تحریفها== | ==دلایل ایجاد تحریفها== | ||
کتابهایى که به عنوان مقتل نوشته شد و روضههایى که براى عاشورا گفته و خوانده شد، گاهى چون با انگیزۀ گریاندن مستمعین بود، آمیخته به مطالب ضعیف، غیر مستند و احیانا دروغ گشت. علاقهاى که به چهرههاى عاشورایى وجود داشت، سبب شد در حوادث آن حماسه، غلوّها و مبالغههایى نقل شود که غیر عقلى و باور نکردنى است. [[آمار نهضت کربلا|آمار و ارقام]] کشتهها و برخى حوادثى که بظاهر غمانگیز و سوزناک بود، بر اصل واقعه افزوده شد. | کتابهایى که به عنوان مقتل نوشته شد و روضههایى که براى عاشورا گفته و خوانده شد، گاهى چون با انگیزۀ گریاندن مستمعین بود، آمیخته به مطالب ضعیف، غیر مستند و احیانا دروغ گشت. علاقهاى که به چهرههاى عاشورایى وجود داشت، سبب شد در حوادث آن حماسه، غلوّها و مبالغههایى نقل شود که غیر عقلى و باور نکردنى است. [[آمار نهضت کربلا|آمار و ارقام]] کشتهها و برخى حوادثى که بظاهر غمانگیز و سوزناک بود، بر اصل واقعه افزوده شد. | ||
انگیزۀ آن حماسۀ اجتماعى و خونین نیز، گاهى تا حدّ «کشته شدن براى شفاعت از گنهکاران امّت» تنزّل یافت. نوع برخوردهاى امام حسین(ع)، زینب و [[علی بن الحسین(ع)|امام سجاد(ع)]] و کودکان و اهل بیت، گاهى به صورت عجز و لابه و ذلّت و حقارت در برابر فاسقانى چون یزید و عمر سعد و ابن زیاد و شمر و...در آمد و خواستۀ بزرگ امام در این میدان حماسه، که ردّ بیعت با حکومت جور بود، به درخواست جرعهاى آب براى لب [[عطشان]] خویش یا گلوى خشک على اصغر در آمد. | انگیزۀ آن حماسۀ اجتماعى و خونین نیز، گاهى تا حدّ «کشته شدن براى شفاعت از گنهکاران امّت» تنزّل یافت. نوع برخوردهاى امام حسین(ع)، زینب و [[علی بن الحسین(ع)|امام سجاد(ع)]] و کودکان و اهل بیت، گاهى به صورت عجز و لابه و ذلّت و حقارت در برابر فاسقانى چون [[یزید]] و [[عمر بن سعد|عمر سعد]] و [[ابن زیاد]] و [[شمر بن ذی الجوشن|شمر]] و...در آمد و خواستۀ بزرگ امام در این میدان حماسه، که ردّ [[بیعت]] با حکومت جور بود، به درخواست جرعهاى آب براى لب [[عطشان]] خویش یا گلوى خشک على اصغر در آمد. | ||
در [[روضه]]<nowiki/>هایى که خوانده مىشد و تعزیههایى که برپا مىگشت و شعرها و | در [[روضه]]<nowiki/>هایى که خوانده مىشد و تعزیههایى که برپا مىگشت و شعرها و [[نوحه|نوحه]]<nowiki/>هایى که سروده و اجرا مىشد، از زینب و امام سجاد و مسلم بن عقیل و سکینه و...چهرههایى ارائه گشت که با روح بلند و عزّتمند و بزرگوار آن خاندان شرف و کرامت، ناسازگار بود. | ||
حتى خصومت دیرین امویان با اساس دین و وحى و نبوّت، به دشمنى شخصى حسین(ع) و یزید تبدیل شد. رسالت یارى رساندن به جبهۀ گستردۀ حسینى در طول تاریخ، تنها به سطح گریستن بر تشنگى و مظلومیّت آل عبا پایین آمد و بیش از روضۀ فکر امام حسین(ع)، روضۀ جسم پارهپارۀ او و بیش از پیام خونین سید الشهدا، حلقوم بریدۀ ابا عبد اللّه مطرح شد. حتّى مبارزۀ دشمنان با اصل اقامۀ عزا براى سالار شهیدان (که بىثمر بود) تبدیل شد به آزادى مراسم و ترویج شعائر، ولى همراه با مسخ حقیقت عاشورا و فلسفۀ قیام کربلا، که اینگونه برنامهها، هیچ تعارضى با سلطۀ ستم و فسق نداشته باشد و این بزرگترین تحریف محتوایى عاشورا بود. در حالى که در تاریخ شیعه، قیام توّابین، پس از گریه بر مزار شهداى کربلا و یاد مظلومیّت امام حسین(ع) شکل گرفت و شیعیان در سرزمین کربلا و با الهام از [[عاشورا]]، به رهبرى سلیمان بن صرد، قیامى را شکل و سازماندهى دادند؛ و عاشورا، تکلیفآور براى هر مسلمان بود، نه آنکه امام، یک وظیفۀ خاص و دستور خصوصى داشته باشد. | حتى خصومت دیرین امویان با اساس دین و وحى و نبوّت، به دشمنى شخصى حسین(ع) و یزید تبدیل شد. رسالت یارى رساندن به جبهۀ گستردۀ حسینى در طول تاریخ، تنها به سطح گریستن بر تشنگى و مظلومیّت آل عبا پایین آمد و بیش از روضۀ فکر امام حسین(ع)، روضۀ جسم پارهپارۀ او و بیش از پیام خونین سید الشهدا، حلقوم بریدۀ ابا عبد اللّه مطرح شد. حتّى مبارزۀ دشمنان با اصل اقامۀ عزا براى سالار شهیدان (که بىثمر بود) تبدیل شد به آزادى مراسم و ترویج شعائر، ولى همراه با مسخ حقیقت عاشورا و فلسفۀ قیام کربلا، که اینگونه برنامهها، هیچ تعارضى با سلطۀ ستم و فسق نداشته باشد و این بزرگترین تحریف محتوایى عاشورا بود. در حالى که در تاریخ شیعه، قیام توّابین، پس از گریه بر مزار شهداى کربلا و یاد مظلومیّت امام حسین(ع) شکل گرفت و شیعیان در سرزمین کربلا و با الهام از [[عاشورا]]، به رهبرى سلیمان بن صرد، قیامى را شکل و سازماندهى دادند؛ و عاشورا، تکلیفآور براى هر مسلمان بود، نه آنکه امام، یک وظیفۀ خاص و دستور خصوصى داشته باشد. |