۹٬۵۴۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
مختار با شعار توابین، «یا لثارات الحسین؛ به خونخواهی حسین» و شعار «یا منصورُ اَمِت؛ ای پیروز، بمیران» که پس از پیروزی در جنگ بدر رایج شده بود، در چهارشنبه ۱۶ ربیعالثانی سال ۶۶ هجری قمری و به نقلی در شب ۱۴ ربیعالاول سال ۶۶ هجری قمری در [[کوفه]] به پاخاست و عبدالله بن مطیع فرماندار مصعب بن زبیر در کوفه مخفیانه گریخت. | مختار با شعار توابین، «یا لثارات الحسین؛ به خونخواهی حسین» و شعار «یا منصورُ اَمِت؛ ای پیروز، بمیران» که پس از پیروزی در جنگ بدر رایج شده بود، در چهارشنبه ۱۶ ربیعالثانی سال ۶۶ هجری قمری و به نقلی در شب ۱۴ ربیعالاول سال ۶۶ هجری قمری در [[کوفه]] به پاخاست و عبدالله بن مطیع فرماندار مصعب بن زبیر در کوفه مخفیانه گریخت. | ||
==دوران قیام و زمامداری== | ==دوران [[خروج مختار|قیام]] و زمامداری== | ||
مختار پنج سال بعد از واقعه [[کربلا]] دوران زمامداری هجده ماهه خود را آغاز کرد. او تجهیز و جمعآوری سپاهی را به کمک ابراهیم پسر مالک اشتر در قلمرو کوفه تا موصل را آغاز کرد و بدین ترتیب مناطقی چون مدائن، ارمنیان، آذربایجان، اردلان، ری، اصفهان، حلوان (سر پل ذهاب)،حوران و ماهیان را زیر سلطه عراق قرار داد و فقط بصره و حجاز زیر سلطه آل زبیر بود. | مختار پنج سال بعد از واقعه [[کربلا]] دوران زمامداری هجده ماهه خود را آغاز کرد. او تجهیز و جمعآوری سپاهی را به کمک ابراهیم پسر مالک اشتر در قلمرو کوفه تا موصل را آغاز کرد و بدین ترتیب مناطقی چون مدائن، ارمنیان، آذربایجان، اردلان، ری، اصفهان، حلوان (سر پل ذهاب)،حوران و ماهیان را زیر سلطه عراق قرار داد و فقط بصره و حجاز زیر سلطه آل زبیر بود. | ||