۹٬۵۴۶
ویرایش
زرود: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
| پس از = [[حاجر]] | | پس از = [[حاجر]] | ||
| واقعه کربلا = خبر شهادت [[مسلم بن عقیل]] و [[هانی بن عروه]] به امام رسید. | | واقعه کربلا = خبر شهادت [[مسلم بن عقیل]] و [[هانی بن عروه]] به امام رسید. | ||
| سایر = | | سایر =}} | ||
==معنی== | ==معنی== | ||
زرود، منطقه‌اى ریگزار میان ثعلبیه و خزیمیه از راه کوفه به مکه بود. به خاطر شنزار بودن، آبهاى باران را در خود فرو مى‌برد و به همین جهت، نام زرود بر آن گفته شده‌است. زرود به معنی بلعنده می باشد. این محل براى نزول کاروانهاى حج که از بغداد مى‌آمده‌اند، محل مشهور و مناسبى بوده و به [[بنى اسد]] و بنى نهشل اختصاص داشته است. | زرود، منطقه‌اى ریگزار میان ثعلبیه و خزیمیه از راه کوفه به مکه بود. به خاطر شنزار بودن، آبهاى باران را در خود فرو مى‌برد و به همین جهت، نام زرود بر آن گفته شده‌است. زرود به معنی بلعنده می باشد. این محل براى نزول کاروانهاى حج که از بغداد مى‌آمده‌اند، محل مشهور و مناسبى بوده و به [[بنى اسد]] و بنى نهشل اختصاص داشته است.{{مسیر حرکت امام حسین}} | ||
==کاروان کربلا== | ==کاروان کربلا== | ||
در همین منزل بود که امام حسین(ع) به [[زهیر بن قین بجلى]] برخورد و او را به همراهى و یارى خویش فراخواند. او هم پذیرفت و به کاروان و یاران امام پیوست و به کربلا آمد و شهید شد.<ref>مقتل الحسین،مقرم،ص ۲۰۸،الحسین فى طریقه الى الشهادة،ص ۶۶ تا ۷۲.</ref> و در همین جا، خبر شهادت [[مسلم بن عقیل]] و [[هانى بن عروه]] را در کوفه از دو نفر از طایفۀ بنى اسد شنید که عازم حج بودند و از کوفه مى‌آمدند.حضرت بر آن دو شهید رحمت فرستاد و گریست، [[بنى هاشم]] هم گریستند. در همین جا شب را ماندند. صبح، آب زیادى برداشته، از آنجا به سوى ثعلبیه حرکت کردند. | در همین منزل بود که امام حسین(ع) به [[زهیر بن قین بجلى]] برخورد و او را به همراهى و یارى خویش فراخواند. او هم پذیرفت و به کاروان و یاران امام پیوست و به کربلا آمد و شهید شد.<ref>مقتل الحسین،مقرم،ص ۲۰۸،الحسین فى طریقه الى الشهادة،ص ۶۶ تا ۷۲.</ref> و در همین جا، خبر شهادت [[مسلم بن عقیل]] و [[هانى بن عروه]] را در کوفه از دو نفر از طایفۀ بنى اسد شنید که عازم حج بودند و از کوفه مى‌آمدند.حضرت بر آن دو شهید رحمت فرستاد و گریست، [[بنى هاشم]] هم گریستند. در همین جا شب را ماندند. صبح، آب زیادى برداشته، از آنجا به سوى ثعلبیه حرکت کردند. | ||