استرجاع: تفاوت میان نسخه‌ها

'''استرجاع''' در اصطلاح، به گفتن «انا للّه و انّا الیه راجعون» گفته مى‌شود (ما براى خدا و از سوى اوییم و به سوى او بازمى‌گردیم) و کسى که با مصیبتى یا خبر مرگى مواجه شود، آن را بر زبان جارى مى‌کند و با حکایت از اینکه بازگشت همه به سوى خداست، بر داغ خویش یا دیگرى تسکینى مى‌دهد. دربارۀ استرجاع هنگام مصیبت، احادیثى است.

[[امام حسین (ع)]] بارها در طول راه [[کربلا]] و در خود کربلا و [[عاشورا]] این جمله را بر زبان راند. از جمله هنگام شنیدن خبر شهادت [[مسلم بن عقیل]] در [[زرود|منزلگاه زرود]]، و نیز شبى که در قصر بنى مقاتل منزل کرده بودند، [[علی اکبر (ع)|على اکبر (ع)]] این جمله را مکرّر از پدر شنید. چون علّت آن را پرسید، [[امام حسین|سیّد الشهدا (ع)]] فرمود:

در خواب دیدم که صدایى مى‌گوید: «این قافله به سوى مرگ مى‌رود...».<ref>''مقتل الحسین،مقرّم،ص 227،عوالم(امام حسین)،ص 230.''</ref>

پیش از آن در مدینه نیز هنگام گفتگو با [[مروان بن حکم|مروان حکم]]، امام حسین (ع) ضمن بیان خلافت یزید، «انّا لله و انّا الیه راجعون» گفت. <ref>''عوالم،ص 175.''</ref>

این اعتقاد، یعنى «از اویى و به سوى اویى» هم زندگى را بر انسان آسان مى‌سازد و از بند تعلّقات مى‌رهاند، هم مرگ را هموار و پذیرفتنى مى‌کند.

 

*''[[فرهنگ عاشورا|فرهنگ عاشورا، جواد محدثی، قم، معارف، ج1، ص 46-47.]]''