۳٬۴۸۸
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←آثار) |
||
خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
== آثار == | == آثار == | ||
وفائى شوشترى طبع بسیار توانا و وقادى داشته و در انواع اوزان عروضى خصوصا اوزان مطنطن و دامنهدار آثار بسیار پرشور و بدیعى را به گنجینۀ شعر آیینى در زبان فارسى افزوده که جلوههاى معرفتى در آنها موج مىزند. وى در سبک عراقى و به سبک بزرگان سخن پارسى طبعآزمایى کرده و این شیوۀ بیانى را براى به تصویر کشیدن مفاهیمى که در ذهن خود داشته برگزیده است. | وفائى شوشترى طبع بسیار توانا و وقادى داشته و در انواع اوزان عروضى خصوصا اوزان مطنطن و دامنهدار آثار بسیار پرشور و بدیعى را به گنجینۀ شعر آیینى در زبان فارسى افزوده که جلوههاى معرفتى در آنها موج مىزند. وى در سبک عراقى و به سبک بزرگان سخن پارسى طبعآزمایى کرده و این شیوۀ بیانى را براى به تصویر کشیدن مفاهیمى که در ذهن خود داشته برگزیده است. مرحوم وفائى شوشترى داراى آثار ماتمى پرشورى در انواع قالبهاى شعرى است و ترکیب 23 بندى او نیز در میان مراثى منظوم وى داراى منزلت خاصى مىباشد. وى در اشعار خود از صنعت مبالغه فراوان بهره برده است. مثنوى عاشورایى وى، نمونۀ بارز مبالغه و حتى غلوّ است که نشان از علاقۀ فراوان وى به شهید کربلا دارد. | ||
===تالیفات=== | |||
مرحوم وفائى شوشترى داراى آثار ماتمى پرشورى در انواع قالبهاى شعرى است و ترکیب 23 بندى او نیز در میان مراثى منظوم وى داراى منزلت خاصى مىباشد. وى در اشعار خود از صنعت مبالغه فراوان بهره برده است. مثنوى عاشورایى وى، نمونۀ بارز مبالغه و حتى غلوّ است که نشان از علاقۀ فراوان وى به شهید کربلا دارد. | 1.دیوان اشعار وفایى شوشترى | ||
1.دیوان اشعار وفایى شوشترى | 2.سراج المحتاج در سیر و سلوک | ||
3.الجبر و الاختیار | |||
2.سراج المحتاج در سیر و سلوک | 4.اطباق الذهب | ||
5.شهاب ثاقب<ref>در رد صوفیه به امر آیت اللّه حاج شیخ جعفر مجتهد شوشترى</ref> | |||
3.الجبر و الاختیار | |||
4.اطباق الذهب | |||
5.شهاب ثاقب در رد صوفیه به امر آیت اللّه حاج شیخ جعفر مجتهد شوشترى | |||
=== اشعار === | === اشعار === | ||
====در حماسۀ شهادت حضرت عباس (ع)==== | ====در حماسۀ شهادت حضرت عباس (ع)==== | ||
خط ۸۷: | خط ۷۹: | ||
{{ب| ما را زبان به وصف تو قاصر بود، ولى | گنجشک قدر همت خود بال و پر زند }} | {{ب| ما را زبان به وصف تو قاصر بود، ولى | گنجشک قدر همت خود بال و پر زند }} | ||
{{ب| تا شد به مدحت تو | {{ب| تا شد به مدحت تو «وفائى» سخنسراى | نطقش هزار طعنه به قند و شکر زند }} | ||
{{ب| سقا ندیدم و نشنیدم به روزگار | از سوز تشنگى، شررش بر جگر زند <ref>''همان''، ص 77 و 78.</ref> }} | {{ب| سقا ندیدم و نشنیدم به روزگار | از سوز تشنگى، شررش بر جگر زند <ref>''همان''، ص 77 و 78.</ref> }} | ||
خط ۱۱۸: | خط ۱۱۰: | ||
{{ب| بهر طراز نیزه مىخواست که بر سر سنان | کاکل غرقه خون و، آن جعد معنبر آورد }} | {{ب| بهر طراز نیزه مىخواست که بر سر سنان | کاکل غرقه خون و، آن جعد معنبر آورد }} | ||
{{ب| خواهد اگر رقم کند قصۀ تشنه کامىاش | کلک | {{ب| خواهد اگر رقم کند قصۀ تشنه کامىاش | کلک «وفائی» از غمش شعلۀ آذر آورد <ref>همان، ص 78 و 79.</ref> }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
====ترکیببند عاشورایى==== | ====ترکیببند عاشورایى==== | ||
خط ۱۴۸: | خط ۱۴۰: | ||
{{ب| یک دم بزن به قایمۀ ذو الفقار دست | برکش پى تلافى، ازین قوم دون دمار }} | {{ب| یک دم بزن به قایمۀ ذو الفقار دست | برکش پى تلافى، ازین قوم دون دمار }} | ||
{{ب| در نظم و نثر مرثیهات گر مدد کنند | مزدت همین بس است | {{ب| در نظم و نثر مرثیهات گر مدد کنند | مزدت همین بس است «وفائى»! به روزگار <ref>این بند، فاقد بیت رابط است. ر ک:همان ، ص 129 و 130.</ref> }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
خط ۲۰۲: | خط ۱۹۴: | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
'''قسمت | '''قسمت چهارم''' | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب| چون شهسوار عشق به دشت بلا رسید | بر وى ز دوست تهنیت و مرحبا رسید }} | {{ب| چون شهسوار عشق به دشت بلا رسید | بر وى ز دوست تهنیت و مرحبا رسید }} | ||
خط ۲۷۱: | خط ۲۶۳: | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
ویرایش