محمد بن‌ عبدالله بن‌ جعفر طیار: تفاوت میان نسخه‌ها

محمد به‌ میدان‌ شتافت‌ و چنین ‌رجز خواند:<ref>- الفتوح، ج5، ص112؛ عوالم العلوم الامام الحسین (ع)، ص277.</ref>

{{شعر}}

{{م| نَشْکوا اِلَی‌ اللهِ مِن‌َ العُدوان }}

{{م| وَ اَظهروا الکفر مَعَ الطغیان }}

{{پایان شعر}}

از دشمنان و گروهی که کورکورانه و ابلهانه رویاروی حقیقت لشکر آراسته‌اند، به‌ خدا شکایت‌ می‌برم.

و کفر و سرکشی و تبه‌کاری خویش را آشکار کردند.

وی‌ در نبرد تن‌ به‌ تن‌ در محاصره‌ دشمن‌ قرار گرفت و مردم از هر سو او را در برگرفتند. سرانجام توسط‌ عامر بن‌ نهشل‌ تمیمی‌ شهید شد.<ref>- وقعة الطف، ص246؛ تاریخ طبری، ج5، ص447؛ مقاتل الطالبیین، ص95؛ عوالم العلوم الامام الحسین (ع)، ص277.</ref>

در هنگام شهادت محمد 18 سال سن داشت.

عبدالله که خودش در کربلا حضور نداشت، شهادت پسرانش را تسکینی برای خود می‌دانست به گونه‌ای که وقتی غلامش در مقام تسلیت گفت: این مصیبت از حسین به ما رسیده است. عبدالله خشمگین شد و به او ناسزا گفت و افزود: در مورد امام حسین (ع) چنین می‌گویی؟ به خدا سوگند دوست می‌داشتم با او بودم و از او جدا نمی‌شدم و در رکاب او کشته می‌شدم. آنچه بر من دشوار است، شهادت حسین بن علی (ع) است. اگر خودم نبودم تا او را یاری کنم، بحمدالله فرزندانم در رکاب او شهید شدند.<ref>- تسمیه من قتل مع الحسین (ع)، ص151؛ تاریخ طبری، ج5، ص466؛ ارشاد، ج2، ص247-248.</ref>

{{شعر}}

{{م| فَبَکی عَلی المُصابِ الطَّویلِ }}

{{پایان شعر}}

اگر سرِ گریه کردن داری، بر عون گریه کن. او که در دفاع از دین و امام جهد تمام کرد.

به جان خویش سوگند می‌خورم که خویشاوندان رسول خدا (ص) صبور دردها و شکیبای رنج‌های بزرگ بودند که باید بر رنج و اندوهشان گریست.

اکثر منابع ذیل نام کشتگان روز عاشورا به نام عون و محمد و قاتلان آنان فقط اشاره کرده‌اند.<ref>- ر.ک : الطبقات الکبری، ج5، ص105؛ انساب الاشراف، ج2، ص498؛ الاخبار الطوال، ص257؛ مروج الذهب، ج3، ص61؛ التنبیه و الاشراف، ص304؛ ارشاد، ج2، ص248،239؛ مقتل الحسین طبرانی، ص38.</ref> در این میان برخی از منابع نیز علاوه بر نام عون و محمد و قاتلان آنان نام مادرشان را هم ذکر نموده‌اند.<ref>- ر.ک : رجال طوسی، ص76.</ref> ابن زبیر کوفی و طبری در روایتی یکسان ذیل نام کشته‌شدگان همراه امام حسین (ع) نوشته‌اند: عون بن عبدالله بن جعفر که مادرش جمانه دختر مسیب بن نجبه فزاری نام داشت، توسط عبدالله بن قطنه طایی نبهانی کشته شد. محمد بن عبدالله بن جعفر نیز که مادرش خوصا دختر حفصه بن ثقیف بن ربیعه بکری از قبیله بکر بن وائل نام داشت، به‌دست عامر بن نهشل تیمی کشته شد.<ref>- تسمیه من قتل مع الحسین (ع)، ص151؛ تاریخ طبری، ج5، ص468؛ انصار الحسین (ع)، ص149.</ref>  پس این دو مورخ حضرت زینب (س) را مادر آنان نمی‌دانند.

شیخ عباس قمی، شهید در کربلا را عون اکبر فرزند حضرت زینب (س) دانسته است.<ref>- منتهی الآمال، ص285.</ref>

”السَّلامُ عَلَی مُحَمَّدَ ِبنِ عَبدِاللهِ بنِ جَعفَرٍ الطَّیارِ الشاهِدِ مَکانَ اَبیهِ وَ التّالی لِاَخیهِ وَ واقیهِ بِبَدَنِهِ لَعَنَ اللهُ قاتِلَهُ عامِرَِ بنَ نَهشَلٍ التَّمیمِی “<ref>- زیارت ناحیه مقدسه.</ref> سلام بر محمد بن عبدالله بن جعفر طیار، شهیدی به جای پدرش و همانندی برای برادر شهیدش که با پیکر خویش از او نگه‌داری می‌کرد. خداوند قاتل او عامر بن نهشل تمیمی را لعنت کند.<ref>- برای تفصیل بیشتر ر.ک : وقعة الطف، ص199انساب الاشراف، ج2، ص498؛ تاریخ طبری، ج5، ص469؛ ارشاد، ج2، ص248،239؛ مقاتل الطالبیین، ص91-92؛ الکامل فی التاریخ، ج4، ص92؛ رجال طوسی، ص76؛ مقتل الحسین خوارزمی، ج2، ص26؛ اعیان الشیعه، ج4، ص129؛ مناقب آل ابی ‌طالب، ج4، ص122؛ وسیله الدارین، ص49؛ منتهی الآمال، ج1، ص382؛ الحدائق الوردیه، ج1، ص120؛ بحار الانوار، ج45، ص68؛ نفس المهموم، ص318؛ ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، ص 75-78؛ انصار الحسین، ص149؛ عوالم العلوم الامام الحسین (ع)، ص277.</ref>

==منبع==

مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 437-441.

==پی نوشت==

[[رده: تاریخ]]

[[رده: شهیدان کربلا]]

[[رده: شهدای بنی‌هاشم]]