حاجر

نام سرزمین و منزلى میان مکّه تا عراق که محلّ تلاقى اهل بصره و کوفه،هنگام عزیمت به مدینه است.به معناى نگهدارندۀ آب است،جایى که آب در آن مى‌ماند.

سید الشهدا«ع»در همین منزل،نامۀ«مسلم بن عقیل»را از کوفه دریافت کرد و پاسخى خطاب به مردم کوفه نوشت و توسّط پیک خویش قیس بن مسهر به سوى کوفه فرستاد.

جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 140.