جامه سیاه
رسم است که در سوک عزیزان،لباس سیاه مىپوشند،در ایام محرّم نیز عزاداران در عزاى سید الشهدا،هم خود لباس سیاه مىپوشند،هم مساجد و تکایا و سر در ساختمانها را سیاهپوش مىکنند.در تعابیر شاعران نیز سیاهى شب بعنوان جامۀ سیاهى به حساب آمده که جهان در سوک سالار شهیدان به بر مىکند،جامۀ نیلى هم گفته مىشود.در اشعار محتشم کاشانى است:
یکباره جامه در خم گردون به نیل زد چون این خبر به عیسى گردوننشین رسید
که جامه در نیل گرفتن و به نیل زدن،کنایه از پوشیدن لباس عزاست.
اى عالمى سیاه به تن در عزاى تو اى جان پاک آدم خاکى فداى تو اى جنّ و انس،مویهگر اندر مصیبتت اى خاص و عام نوحهگر اندر رثاى تو
نقل شده چون امام حسین«ع»شهید شد،زنان بنى هاشم سیاه پوشیدند و عزادارى کردند و امام سجاد«ع»براى سوک و ماتم آنان غذا تهیّه مىکرد. [۱]
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 129-130.
- ↑ بحار الأنوار،ج 45،ص 188.