فضل زیارت الحسین علیه السلام

ابوعبدالله محمد بن علی بن حسن علوی شجری. آماده سازی سید احمد حسینی. به اهتمام سید محمود مرعشی. ]قم[، مکتبة آیة الله العظمی مرعشی، 1403 ق. 121 ص، وزیری. سند. نویسنده کتاب (م 445 ق)، از عالمان زیدی قرن چهارم و پنجم هجری است و ظاهراً عنوان کتاب او فضل زیارة امیرالمؤمنین ابی عبدالله الحسین بن علی بن ابی طالب صلوات الله علیه است ( ص 7 و 25). وی در بخشی از این کتاب که اکنون موجود است در حدود نود حدیث از پیامبر و ائمه معصومین (ع) درباره فضیلت زیارت امام حسین (ع) و اقامه عزا برای او و فضل تربتش نقل کرده است. متن کتاب از صفحه 27 آغاز می شود و در صفحه 94 به پایان می رسد و پیش و پس از آن، مقدمه و فهرست های کتاب است. روایات کتاب به چند باب یا فصل تقسیم نشده، اما سه دسته و به ترتیب ذیل است: روایات در فضیلت زیارت آن حضرت، روایات در فضیلت زیارت در روزهای ویژه، روایات در فضیلت گریستن بر آن حضرت و اقامه عزا و فضل تربتش. کتاب حاضر فقط بر اساس نسخه ای در کتابخانه آیت اللهالعظمی مرعشی نجفی، که تاریخ کتاب آن ظاهراً قرن هفتم است، چاپ شده. پایان این نسخه از میان رفته و معلوم نشده است که چه قدار آن موجود نیست. در آغاز کتاب شرح حال مؤلف، به قلم سید عبدالعزیز طباطبایی آمده است.

منابع

کتابشناسی تاریخی امام حسین علیه‌السلام، محمد اسفندیاری، ص 39.