سید محمد حسن صفوی پور

سید محمد حسن صفوی پور فرزند عبد الحسین متخلص به «قیصر» در سال 1314 ه. ش در محله‌ی در «بکوشک» اصفهان متولد شد. وی شاعر اهل بیت (ع) می‌باشد.

تحصیلات خود را تا دیپلم در آنجا گذراند و در سال 1331 شمسی به تهران مسافرت کرد و در شهرداری مشغول کار گردید تا اینکه در سال 1360 بازنشسته گردید و به اصفهان مراجعت نمود.

وی در انجمن‌های ادبی شرکت می‌کرد و از محضر اساتیدی چون یاور همدانی، محمد علی مردانی و سرور استفاده برد و با فنون شعر آشنا شد. در سال 1347 شمسی مجموعه‌ی کوچکی به نام «همراه با کاروان» به چاپ رسانده است.

ماه هاشمی:

ساقی لب تشنگان چون مجمع احباب دید		یک به یک را جمله از سوز عطش، بی‌تاب دید
ماه تابان بنی هاشم، ابو الفضل رشید		روی زینب را پریده رنگ چون مهتاب دید
بود دست اصغر از غم، گردن آویز رباب‌		دامنش از اشک حسرت پر دُرّ ناب دید
چون که راه دجله را دشمن به رویش بسته بود		خویشتن را لاجرم ملزم به فتح باب دید
با لبی عطشان به دریای خروشان پا نهاد		موج موج آب را در گردش چرخاب دید
دست چون از بهر نوشیدن درون آب برد		نقش زیبای رخ اصغر درون آب دید
قطره اشکی فرو غلطید از چشمش در آب‌		آب شد شرمنده، تا آن گوهر ناب دید
مشک آبی برگرفت و، گشت از دریا برون‌		خویش را در منتهای تشنگی، سیراب دید!
در ستیزی نابرابر، قلب لشکر را شکافت‌		خصم شد حیران چو از عبّاس این اعجاب دید
کرد بی‌حاصل توانش را عمودی آهنین‌		ای دریغ! این نامرادی را مگر در خواب دید
واپسین دم، چشم خود بگشود ماه هاشمی‌		سر، به دامان حسین، آن مهر عالمتاب دید

منابع

دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌ 2، ص: 1306.