محمد رضا صغیر

محمد رضا صغیر متخلص به «سعید» به سال 1305 ه. ش در شهر اصفهان متولد شد. وی از طفولیت با شعر و شاعری مأنوس بود و با شرکت در انجمن‌های شعر به سرودن اشعار می‌پرداخت. وی معتقد است که نام و تخلصش را از طرف امام رضا (ع) در عالم خواب گرفته است.

صغیر، بافندگی را به عنوان کسب و کار انتخاب کرده و از این طریق امرار معاش می‌کند.

مجموعه اشعار این شاعر در کتابی به نام «گلبن امید» به چاپ رسیده است.

قیام سرخ حسینی:

عشق خونین به احترام حسین‌		سکه داغ زد به نام حسین
هست خورشید عشق و بهره‌ورند		اهل عالم ز فیض نام حسین
قامت آسمان خمیده بود		در بر رفعت مقام حسین
کلک قدرت به رنگ سرخ نوشت‌		خط آزادی از قیام حسین
یار مظلوم و خصم ظالم باش‌		تا شوی پیرو مرام حسین
زیر بار ستم نباید رفت‌		این کلامیست از کلام حسین
بایدت زیب گوش جان کردن‌		گوهر آخرین پیام حسین
لب خود چون نهی بر آب روان‌		باز کن لب پی سلام حسین
چشمه سار زلال کوثر بود		از عطش تفت گرچه کام حسین
قوم بستند راه آب و زدند		آتش کینه بر خیام حسین
طی شد آن روز و امتی امروز		خاست بر پا به احترام حسین
شد برون ز آستین نهضت ما		این زمان دست انتقام حسین
میگساران بزم عشق زنند		می ایثار جان ز جام حسین
روشن است این قیام سرخ (سعید)		هست فریادی از قیام حسین

عشق و ایثار حسین بن علی (ع):

تا جهان باقیست باقی باشد آثار حسین‌		عقلها حیران بود پیوسته در کار حسین
داد در راه خدا هستی به بازار وجود		زین سبب حق کرد عالم را خریدار حسین
تا ابد نامش بود باقی میان عاشقان‌		بود در راه خدا چون عشق و ایثار حسین
شد شهید و در شهادت زنده‌ی جاوید شد		بود چون بهر رضای دوست پیکار حسین
حد تسلیم و رضا بنگر که در یک جا رسید		داغ هفتاد و دو تن بر قلب افگار حسین
دیده‌ی عالم نخواهد دید تا دامان حشر		عاشقانی در وفا داری چو انصار حسین
در مقام دوستی افراشت بر بام فلک‌		پرچم آزاد مردی را علمدار حسین
با هجوم صرصر بیداد و طغیان عطش‌		صد گل شاداب پرپر شد به گلزار حسین
آب را بستند و آتش بر خیام شه زدند		تا بسوزانند با اطفال بی‌یار حسین
همچو شمع بی‌زوالی هست نور افشان (سعید)		تا قیامت نام عاشورای خونبار حسین

منابع

دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌ 2، ص: 1245-1246.