علی بن مقرب
ابن مُقَرَّب | |
---|---|
زادروز |
1176م/ 572ق احساء |
درگذشت |
1214م / 629ق بغداد |
پیشه | شاعر |
سبک | در ادبیات عربی: «دورهٔ سوم عباسی» |
علی بن مقرب احسائی به سال 572 ه ق متولد شد وی از شعرایی است که قصاید بیشماری در مدح اهل بیت (ع) و بخصوص امام حسین (ع) سروده است.
علی بن مقرب عالم، شاعر، ادیب و فاضل جلیل القدری است. دیوان شعری از او بهجا مانده است.
او در محرم سال 629 هجری درگذشت. [۱]
1- یا واقفا بدمنة و مربعإبک علی آل النبی أودع
2- یکفیک ما عانیت من مصابهممن أن تبکّی طللا بلعلع
3- تحبّهم قلت و تبکی غیرهمإنک فیما قلته لمدّع
4- أما علمت أن إفراط الأسیعلیهم علامة التّشیع [۲]
1- مانند باران بهاری بر آل پیامبر (ص) گریه کن!
2- برای تو عنایتی که بر مصیبت آنان داری کفایت میکند که اینچنین اشک میریزی.
3- تو با گریستن بر آل رسول (ص) و به این وسیله محبّتت را نسبت به آنها نشان میدهی.
4- زیرا که شدّت اندوه در مصیبت حسین (ع) علامت تشیّع است.
منابع
دانشنامهی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج1، ص:304.