یزیدیان

وابستگان و پیروان یزید،چه در فکر و چه در عمل،چه در گذشته و چه عصر حاضر.

همۀ هواداران یزید و عمل کنندگان در آن راه،از دودمان یزید و«آل یزید»محسوب مى‌شوند و مورد لعن خدا و نفرت مردمند.تعبیر«آل یزید»در برخى زیارتنامه‌ها هم آمده است،همچون«زیارت عاشوراى غیر معروفه»که مى‌خوانیم:«اللّهمّ العن یزید و آل یزید و بنى مروان جمیعا»و همانجاست که:روز عاشورا،روزى است که خشم و لعنت الهى بر یزیدیان و آل زیاد و شمر و عمر سعد،تجدید و نازل مى‌شود:«هذا یوم تجدّد فیه النقمة و تنزّل فیه اللّعنة على اللّعین یزید و على آل یزید و على آل زیاد و عمر بن سعد و الشّمر».

بعلاوه همۀ کسانى که راضى به گفتار و رفتار یزید باشند و از اوّلین و آخرین هر کس که از آنان پیروى و تبعیّت نموده و با آنان بیعت کرده باشد و آن گروه را مساعدت کرده یا رضایت داشته باشد،مورد لعن قرار گرفته‌اند،نیز همۀ آنان که ماجراى عاشورا را شنیده و به آن راضى شدند،تا روز قیامت،همه آل یزیدند و ملعون خدا و خلق:«اللّهم و العن کلّ من بلغه ذلک فرضى به من الأوّلین و الآخرین و الخلایق اجمعین الى یوم الدّین».

این لعن و نفرینها نشان دهندۀ گستردگى جبهۀ یزیدیان است که همۀ زمانها و مکانها را فرا مى‌گیرد و هر کس که حامى آن تفکّر و مخالف و دشمن اهل بیت باشد و با داشتن ماهیّتى یزیدى به قلع و قمع مبارزان راه حقّ و آزادى بپردازد«آل یزید»است.امروز صهیونیستها و عوامل استکبار جهانى از مصادیق روشن«یزیدیان»اند.امام خمینى«ره» شهادت زائران خانۀ خدا را در«حج خونین»و در کربلاى حجاز و قتلگاه حرم،تکرار فاجعۀ همان یزیدیان صدر اسلام مى‌داند که شمشیر کفر و نفاق را در لباس دروغین احرام پنهان کرده بودند. و نسبت به جبهۀ متّحد کفر بر ضدّ انقلاب اسلامى و مسلمانان مظلوم ایران مى‌فرماید:«...شهداى ما مکرّر شهداى کربلا و مخالفان ما مکرّر یزید و وابستگان او هستند.»

جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 484-485.