مسور بن مخزمه(مخرمه)

از کسانى بود که در مکّه،پس از آگاهى از عزم سید الشهدا«ع»بر حرکت به سوى کوفه، نامه‌اى به امام نوشت و از او خواست که فریب نامه‌هاى عراقیان را نخورد.خودش نیز با یزید بیعت نکرده بود.امام پس از خواندن نامه‌اش،براى او دعاى خیر کرد و عواطفش را ستود.وى مردى اهل فضل و دیانت بود و از رسول خدا«ص»روایت مى‌کرد.دو سال پس از هجرت به دنیا آمده بود تا زمان مرگ عثمان در مدینه بود.سپس ساکن مکّه شد.در حادثۀ محاصره و سنگباران مکّه،در سال 64 هجرى در حال نماز در حجر اسماعیل کشته شد.هنگام مرگ،شصت و دو سال داشت.

جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 423.