لا ارى الموت الا سعاده

اندر آنجا که باطل امیر است اندر آنجا که حق سر به زیر است اندر آنجا که دین و مروّت پایمال و زبون و اسیر است راستى زندگى ناگوار است مرگ،بالاترین افتخار است زان شهید سر از دست داده زان فداکار در خون فتاده جاودان آید این بانگ پرشور «لا ارى الموت الا سعاده» آرى!آزادمردان بکوشند بر ستمگر چون طوفان خروشند

از آموزشهاى عاشورا،گزیدن مرگ سرخ و شهادت،بر زندگى مذلّت بار در کنار ظالمان است و اینگونه مردن،حیات جاودانى است و آنگونه زیستن،مرگى بصورت زندگى.سخن بالا،جمله‌اى از خطبۀ حماسى و الهام‌بخش سید الشهدا«ع»در روز عاشورا است که خطاب به یاران خویش فرمود و آغاز خطبه چنین است:«انّ الدنیا قد تنکّرت و تغیّرت...»تا آنجا که مى‌فرماید:«الا ترون انّ الحقّ لا یعمل به و انّ الباطل لا یتناهى عنه، لیرغب المؤمن فى لقاء اللّه،و انّى لا ارى الموت الاّ سعادة و الحیاة مع الظّالمین الاّ برما».

اکنون که دیده هیچ نبیند به غیر ظلم باید ز جان گذشت،کزین زندگى چه سود؟

فلسفۀ بلندى که سید الشهدا«ع»در جملۀ یاد شده بیان کرده است،درس زندگى شرافتمندانه و با عزّت را مى‌آموزد و بدون آن باور متعالى،انسان براى«زنده ماندن»تن به هر ستم و خوارى مى‌دهد.اگر عاشورا،مکتب آزادى است،در سایۀ همین تعالیم است.

جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 389-390.