فتح

فتح پیروزى و گشایش است.

فتح در نهضت عاشورا

در قاموس عاشورا،«فتح»،تنها پیروزى نظامى نیست،بلکه بیدارگرى امّت و احیاء ارزشها و ماندگارى نام و بالاتر از همه«عمل به تکلیف»پیروزى است،هر چند بصورت ظاهر،شکست نظامى پیش آید.

فتح اباعبدالله(ع)

هدف سیدالشهدا(ع)، نجات دین از نابودى و رسواگرى ستم و باطل بود و این هدف تحقق یافت،پس آن حضرت پیروز شد،هر چند به قیمت شهادت خود و یارانش و اسارت اهل بیت.پس از عاشورا،آرمان حسینى زنده ماند و پیروانى یافت و حادثه کربلا، تأثیر خود را در نسلها و قرنهاى بعد،باقى گذاشت و منشأ حرکتها و نهضتها شد.این خود یک پیروزى بزرگ است.امام سجاد«ع»نیز در پاسخ به«ابراهیم بن طلحه»که در مدینه از آن حضرت پرسید:چه کسى غالب شد؟فرمود:هنگام اذان،معلوم مى‌شود که چه کسى پیروز شد. این اشاره به همان بقاء مکتب و دین رسول الله در سایۀ نهضت حسینى است.

خود ابا عبدالله‌الحسین(ع) نیز فرموده است: «ارجو ان یکون خیرا ما اراد الله بنا،قتلنا ام ظفرنا» امیدوارم آنچه خداوند براى ما اراده کرده است،نیکو باشد،چه کشته شویم،چه ظفر یابیم.

با این دیدگاه،انسان حقجو و فداشدۀ در راه دین و خدا،همیشه پیروز است و به «احدى الحسنیین»دست مى‌یابد و هر که از مسیر یارى حق کنار بود،هر چند جان سالم هم به در برده باشد،کامیاب و پیروز نیست.این نیز تعلیمى است که سید الشهدا«ع»در نامه‌اى که به«بنى هاشم»نوشت،به آن اشاره فرمود:«من لحق بنا استشهد و من تخلّف لم یبلغ الفتح». هر کس به ما بپیوندد،شهید مى‌شود،و هر که از پیوستن به ما بازماند،به «فتح»نمى‌رسد.پیروزى نظامى معمولا با غلبۀ نظامى دیگرى از بین مى‌رود؛ولى پیروزى آرمانى،بخصوص وقتى همراه با فداکاریهاى عظیم و مظلومیّت باشد،در وجدان بشرى اثر ماندگارترى باقى مى‌گذارد و همیشه از میان نسلها،حامیانى براى ایدۀ خود پیدا مى‌کند.

این دیدگاه و برداشت نسبت به«فتح»،انسان مبارز را همواره امیدوار،با انگیزه و با نشاط قرار مى‌دهد.امام خمینى«قدس سرّه»فرمود:«ملّتى که شهادت براى او سعادت است پیروز است...ما،در کشته شدن و کشتن پیروزیم...» و مگر پیروزى خون بر شمشیر، چیزى جز این است؟«محرم»،مصداق روشن این نوع پیروزى است.امام خمینى«ره»در این باره نیز مى‌فرماید:«ماهى که خون بر شمشیر پیروز شد،ماهى که قدرت حق،باطل را تا ابد محکوم و داغ باطله بر جبهۀ ستمکاران و حکومتهاى شیطانى زد،ماهى که به نسلها در طول تاریخ،راه پیروزى بر سر نیزه را آموخت...ماهى که باید مشت گره کردۀ آزادیخواهان و استقلال طلبان و حق‌گویان بر تانکها و مسلسلها و جنود ابلیس غلبه کند و کلمۀ حق،باطل را محو نماید.»

منبع

جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۳۳۷-۳۳۹.