مشکور
نام پیرمردى از هواداران اهل بیت در کوفه که مأمور نگهبانى از طفلان مسلم بن عقیل بود. وقتى پس از یک سال زندانى بودن محمّد و ابراهیم (پسران حضرت مسلم) فهمید که آن دو از بنى هاشم و دودمان نبوّتند، آنان را مخفیانه از زندان آزاد کرد (گرچه دوباره گرفتار شده، به شهادت رسیدند). [۱] مشکور به خاطر این خدمت به طفلان مسلم، از سوى ابن زیاد احضار شد و به او پانصد ضربه تازیانه زدند وى در زیر تازیانه‌ها جان داد.[۲]
منبع
- جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۴۲۵.