پاتریشیا کرون
پاتریشیا کرون | |
---|---|
متولد |
1945 دانمارک |
پاتریشیا کرون ( زاده 1945 میلادی - درگذشت 2015 میلادی) شرق شناس و اسلام شناس دانمارکی بود.
تحصیلات
پاتریشیا کرون تحصیلات اولیه خود را در دانمارک سپری کرد و پس از آن به انگلیس رفت. کرون تحصیلات دانشگاهی خود را در دانشگاه لندن آغاز کرد و در سال 1974 میلادی در مدرسه ی مطالعات شرقی و آفریقایی به درجه دکترا نائل آمد.
کروه علاوه بر آشنایی با زبانهای عبری، لاتین، یونانی، فرانسه و آلمانی به زبان عربی و فارسی تسلط کامل داشت.
فعالیتها
کرون در سالهای 1974 تا 1977 میلادی در مدرسه مطالعات شرقی و آفریقایی فعالیت کرد و سپس به مدت 20 سال در دانشگاه کمبریج به تدریس پرداخت و در سال 1997 میلادی به موسسه مطالعات پیشرفته در دانشگاه پرینستون آمریکا پیوست. او همچنین عضو هیئت مدیره ی پنج نشریه ی ادواری تاریخی از جمله دایره المعارف اندیشه ی سیاسی بود و در انجمن فلسفه ی آمریکا نیز عضویت داشت.
آثار
از پاتریشیا کرون بیش از 10 عنوان کتاب در زمنیه ی تاریخ تمدن اسلانی منتشر شده استکه از آن جمله تاریخ اندیشه سیاسی در اسلام[۱] ، جامعه های ماقبل صنعتی، پیامبران بومی ایران در سده های آغازین ایران را می توان نام برد.
کرون همچنین دارای حدود ۷۰ مقاله علمی است که مجموعهای از مهمترین آنها در چند جلد منتشر شده است. «از قباد تا غزالی» یکی از این مجموعهها است که برخی از مقالات آن در رابطه با ایران است. کتاب دوم «از قبایل عربی تا امپراتوری اسلامی» در مورد تمدن اسلامی است و سه جلد مجموعه مقاله نیز بعد از مرگ او در ماههای اخیر منتشر شده است به نامهای: «اسلام و خاورمیانه قدیم»، «قرآن و مشرکان» و «اسلام در ایران» که این مجموعه آخر برای ما بسیار اهمیت دارد.»
تفاوت مفهوم شهادت در باور شیعیان و اهل سنت
در کتاب تاریخ اندیشه سیاسی در اسلام، کرون به بیان سابقه ی مفهوم شهادت و شهید در فرهنگ اسلامی و تفاوت جایگاه و معنای این مفهوم نزد اهل سنت و شیعیان می پردازد. و چنین مینوسید:
"شهید سنیان به دست کافران به شهادت می رسید و معمولا پیروز منسوب بود. یعنی جبهه ی او برنده ی نبرد بود و معمولا جمعیتی که او به آنان تعلق داشت در اکثریت بودند. ... اما شهیدان شیعیان و خوارج معمولا به دست اهل قبیله یعنی دیگر مسلمانان کشته می شوند و غالبا به طرف بازنده ی نبرد و به اقلیتی تحت ستم وابستگی داشتند."[۲]
از نظر وی در فرهنگ شیعیان امامیه، شهید در حقیقت قربانی جهانی اهریمنی است و مرگش حامل وجه تراژیک است. امام حسین(ع) نمونه ی عالی این مفهوم است که سرنوشت سوزناک او حسن عمیق اندوه، درد و دریغ پیروانش را بر می انگیزد و کسانی را که به یاری او نشتافته اند، دچار احساس گناه می کند.[۳]
منبع
- تراژدی جهان اسلام، عزاداری شیعیان ایران به روایت سفرنامه نویسان، مستشرقان و ایران شناسان (از صفویه تا جمهوری اسلامی) ، محسن حسام مظاهری، جلد سوم ، صفحه 1615
- کتابشناسی پاتریشیا کرون