احسان یارشاطر

از ویکی حسین
نسخهٔ تاریخ ‏۲۳ فوریهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۴۴ توسط Kashani (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
احسان‌ الله یارشاطر
زادروز 14 فروردین 1299
همدان، ایران
ملیت ایرانی
تحصیلات دکترای ادبیات فارسی
دکترای فرهنگ و زبان‌های باستانی ایران
نهاد دانشنامه ایرانیکا
شناخته‌شده برای سرویراستار دانشنامه ایرانیکا، صاحب کرسی ایرانشناسی دانشگاه کلمبیا
نقش‌های برجسته بنیان‌گذار و سرویراستار دانشنامه ایرانیکا و بنیان‌گذار بنگاه ترجمه و نشر کتاب
وبگاه
رسمی

احسان یارشاطر (زاده 12 فروردین 1299 در همدان – درگذشته 10 شهریور 1397 در کالیفرنیا) بنیان‌گذار مرکز مطالعات ایران‌شناسی و استاد بازنشسته مطالعات ایرانی در دانشگاه کلمبیا نیویورک بود.

زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

احسان یارشاطر، دانشمند برجسته زبان و ادبیات فارسی و بنیانگذار دائرة المعارف ایرانیکا در سال 1920 در همدان ایران به دنیا آمد. وی دکترای زبان و ادبیات فارسی را در سال 1326 از دانشگاه تهران دریافت کرد. یارشاطر در لندن، نزد والتر هنینگ[۱] زبان‌های باستانی ایران را فراگرفت. وی در سال 1958 میلادی توسط دانشگاه کلمبیا به عنوان استادیار مدعو دعوت شد و مرکز مطالعات ایران را در دانشگاه کلمبیا تأسیس کرد و تا زمان بازنشستگی به عنوان مدیر آن مرکز فعالیت داشت.

ایرانیکا[ویرایش | ویرایش مبدأ]

یارشاطر دانشنامه ایرانیکا را تأسیس کرد و تا زمان بازنشستگی سردبیر آن بود. دانشنامه ایرانیکا مهمترین، گسترده‌ترین و جامع ترین اثر علمی است که به بررسی تمدن ایرانی در خاورمیانه، قفقاز، آسیای میانه و شبه قاره هند اختصاص یافته است. ایرانیکا جنبه‌های تاریخی و فرهنگی ایران و همچنین همه زبان‌ها و ادبیات ایرانی را در بر می‌گیرد.

مداخل مرتبط با امام حسین (ع)[ویرایش | ویرایش مبدأ]

آثار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

ترجمه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

ترجمه: "Taziyah and Pre-Islamic Mourning Rites in Iran”, Taziyeh: Ritual and Drama in Iran

مقالات[ویرایش | ویرایش مبدأ]

«تعزیه و آیین‌های سوگواری در ایران قبل از اسلام»، تعزیه: آیین و نمایش در ایران، ص 127 - 118.

جستارهای وابسته[ویرایش | ویرایش مبدأ]

منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. خاورشناس و متخصص زبان‌های باستانی ایرانی و پیشگام در پژوهش‌های آیین مانی بود.