مقتل الحسین عليه السلام

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو

مقتل الحسین علیه السلام کتابی است درباره‌ی /// که توسط عبدالرزاق موسوی مقرّم نوشته شده و مقدمهٔ آن را سید محمّد حسین مقرّم انجام داده است.

مقتل الحسین علیه السلام
ناشر دارالکتاب الاسلامی
محل نشر بیروت
تاریخ نشر 1399
چاپ پنجم
تعداد صفحات 408
قطع وزیری-تصویری









درباره‌ی کتاب

کتابی مشهور دربارهٔ قیام امام حسین (ع) است و تاریخ چاپ نخست آن 1367 قمری. در مقدمه (ص 5-21)، شرح حال نویسنده، به قلم فرزندش، آمده است.


متن کتاب با عنوان «نهضة الحسین (ع)»، که تنها بخش تحلیلی کتاب است، آغاز می‌شود. در این بخش از مسائل گونه‌گونی سخن رفته است؛ از جمله: لعن بر یزید، علم امام حسین به شهادت خود و استقبال از آن و منافی نبودن آن با آیهٔ تهلکه، پیروز شدن آن حضرت، بقای شریعت به وجود او، گریه بر او و سجده بر تربت او، علت اینکه آن حضرت زنان و فرزندان را با خود به کربلا برد.


آنگاه ذیل عنوان‌های «حدیث کربلاء»، «الحسین یوم عاشوراء» و «حوادث بعد الشهادة»، که هر یک چند عنوان فرعی دارد، به شرح قیام امام پرداخته شده و از رویدادهای پس از آن سخن رفته است. نویسنده در آغاز از خروج آن حضرت از مدینه، ورود به مکه، هجرت به سوی عراق، ورود به کربلا و وقایعی که در این حیص و بیص رخ داد، سخن گفته و سپس به عاشورا پرداخته است. آنگاه از رویدادهای پس از شهادت آن حضرت سخن گفته است؛ از جمله: غارت خیمه‌ها، بریدن سر شهیدان، پایمال کردن پیکر آنان، روانه کردن کاروان اسیران به کوفه و شام و سخنان امام سجاد -ع- و حضرت زینب -س- و دیگران، پایان بخش کتاب چند مرثیه است و پاورقی‌های آن، شامل بحث‌های تحقیقی و انتقادی.


کتاب حاضر حداقل چهار بار به فارسی برگردانده شده است: نخست با عنوان چهرهٔ خونین حسین سیدالشهداء علیه‌السّلام یا داستان کربلا، به سعی عزیزالله عطاردی، در سال 1351 (چاپ سوم: انتشارات جهان، 1368)، دوم با عنوان سالار کربلاء، حسین بن علی (ع)، به قلم مرتضی فهیم کرمانی (چاپ اول: قم ، انتشارات سیّدالشهداء، 1371)، سوم با عنوان روز واقعه یا مقتل مقرّم، به قلم محمّد مهدی عزیزاللهی کرمانی (چاپ اول: قم، دفتر نشر نوید اسلام، 1381)، چهارم ذیل عنوان مقتل مقرم، به قلم عبدالرحیم عقیقی بخشایشی (چاپ چهارم: قم، دفتر نشر نوید اسلام، 1389).


جستارهای وابسته

منابع

  • کتابشناسی تاریخی امام حسین علیه‌السلام، محمد اسفندیاری، ص 134-135.