ذاکر

یادآورنده،کسى که از مصایب اهل بیت مى‌گوید و مردم را مى‌گریاند،چه مدّاح باشد و چه واعظ و منبرى.«ذاکر اهل بیت»،عنوانى افتخارآمیز است براى آنان که با مدّاحى و مرثیه‌خوانى،نام و یاد و فضایل و مظلومیّتهاى خاندان پیامبر را زنده نگه مى‌دارند و نقشۀ دشمنان را در به فراموشى سپردن ظلمهاى خود به دودمان رسالت،خنثى مى‌سازند.

ذکر و یاد ائمّه و شهداى کربلا،مورد تشویق امامان بود و خودشان همواره از ذاکران و احیاگران حادثۀ کربلا و مظلومیّت اهل بیت بودند و بر آن مى‌گریستند.امام صادق«ع» فرمود:«من ذکرنا عنده ففاضت عیناه حرّم الله وجهه على النّار». هر کس که نزد او یاد شویم و چشمانش اشک‌آلود شود،خداوند چهره‌اش را بر آتش حرام مى‌کند.

جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 179.