عبدالرحمن بن عقیل بن ابی طالب (ع)
عبدالرحمن بن عقیل، پسر عمو و از اصحاب امام حسین (ع) است. مادرش ام‌ولد بود. [۱]
عبدالرحمن با خدیجه (فاخته) مکنی به امّهانی دختر امیرالمؤمنین علی (ع) ازدواج کرد و از او صاحب دو فرزند به نامهای سعید و عقیل شد.
عبدالرحمن با همسر و فرزندانش همراه دیگر برادرانش از مدینه همراه امام حسین (ع) بود. او مردی شجاع، رشید، رزمنده و دلاور و خوش قد و قامت بود که به او رُمح یا نیزه عقیلی می‌گفتند.
پس از شهادت برادرش جعفر با اذن امام حسین (ع)، به نبرد پرداخت و در حالی که رجز میخواند، میجنگید:
اَبی عَقیلٌ فَاعرِفوا مَکانی | ||
کُهولُ صِدقٍ سادَةُ الاَقرانی | ||
وَ سَیدُ الشَّیبِ مَعَ الشُّبانِ | ||
مِن هاشِمٍ وَ هاشِمٌ اِخوانی | ||
هذا حُسَینٌ شامِخُ البُنیانِ | ||
وَ سَیدُ الشَّبانِ فِی الجِنانِ |
پدرم عقیل است پس نسبت مرا با هاشم بدانید و نیز برادرانم از قبیله بنی‌هاشم می‌باشند.
آنان پیران و جوان‌مردان راست‌کردارند و سروران همانند؛ و این حسین بلند مرتبه است.
او سرور پیران و نیز جوانان است و او آقای جوانان اهل بهشت است.
عبدالرحمن پس از کشتن و مجروح کردن تنی چند به محاصره سپاه کوفه در آمد و توسط عثمان بن خالد جهنی و بشیر (بشر) بن حوط قایضی به شهادت رسید. [۲]
امام حسین (ع) فرزندان عقیل را دعا و کشندگان آنان را لعن کرد و آل عقیل را به مقاومت دعوت نمود و به بهشت مژده داد: اَللّهُم‌َ اقْتُل‌ْ قاتِل‌َ آل عقیل . . . صبراً آل عقیل اِن‌َّ مَوْعِدَکم‌ُ الْجَنَّة [۳]
در زیارت رجبیه از او نام برده شده و در زیارت ناحیه مقدسه به وی سلام داده شده است: ”السَّلامُ عَلَی عَبدِالرَّحمَنِ بنِ عَقیلٍ لَعَنَ اللهُ قاتِلَهُ وَ رامِیهُ عُمَرَ بنَ خالِدِ بنِ اَسَدِ الجُهَنِی“ [۴]
به نقل طبری، مختار قاتلان او را در بیابانی دستگیر کرد و بعد از آنکه گردنشان را زد، آنان را سوزاند. [۵]
منبع
مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 429-430.
پی نوشت
- ↑ ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، ص91؛ انصارالحسین، ص150.
- ↑ مناقب آل ابی‌طالب، ج4، ص105؛ انصار الحسین، ص150.
- ↑ مقاتل الطالبیین، ص61.
- ↑ برای تفصیل بیشتر ر.ک : الاخبار الطوال، ص257؛ تاریخ طبری، ج5، ص447؛ ارشاد، ج2، ص107؛ مقاتل الطالبیین، ص61؛ مناقب آل ابی‌طالب، ج4، ص105؛ مقتل الحسین خوارزمی، ج2، ص26؛ ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، ص91-92؛ بحار الانوار، ج101، ص271؛ انصار الحسین (ع)، ص150؛ اکلیل المصائب، ص184؛ قاموس الرجال، ج6، ص103؛ اقبال الاعمال، ج3، ص76؛ المجدی فی انساب الطالبیین، ص307؛ معجم رجال الحدیث، ج9، ص339.
- ↑ تاریخ طبری، ج5، ص447.