سعد غلام عمرو بن خالد صیداوی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
سعد (سعید) بن عبدالله غلام عمرو بن خالد بن حکیم اسدی صیداوی از مردان بلند همت و دین شناس کوفه بود. او دلاوری رشید و شیعه‌ای پاک‌باز و از خود گذشته بود که به همراه مولای خود به کاروان امام پیوست و در کربلا همراه عمرو جنگید تا به شهادت رسید. [۱] پس از شهادتش، امام حسین (ع) برای او و همراهانش چندین بار طلب رحمت کرد. [۲]
شیخ طوسی [۳] و طبری [۴] نام او را سعید ذکر کرده‌اند و ظاهراً او همان کسی است که در زیارت رجبیه با عنوان سلام بر عمرو بن خلف و مولای او سعید از او یاد شده است و خلف باید تصحیف و ثبت اشتباه خالد باشد. [۵]
در زیارت رجبیه و زیارت ناحیه مقدسه به آنان چنین سلام داده شده است: ”السَّلامُ عَلَی عُمَر اَو عَمروِ بنِ خالِدٍ الصِّیداوِی السَّلامُ عَلَی سَعیدٍ مَولاهُ“
منبع
مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 315-316.
پی نوشت
- ↑ انساب الاشراف، ج3، ص198؛ تاریخ طبری، ج5، ص446.
- ↑ برای تفصیل بیشتر ر.ک : تاریخ طبری، ج5، ص446؛ رجال طوسی، ص74؛ ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، ص117؛ بحار الانوار، ج45، ص25؛ اقبال الاعمال، ج3، ص79؛ انصار الحسین (ع)، ص101؛ معجم رجال الحدیث، ج8 ص124،72؛ قاموس الرجال، ج5، ص55-56؛ وسیله الدارین، ص153.
- ↑ رجال طوسی، ص74.
- ↑ تاریخ طبری، ج5، ص455.
- ↑ انصار الحسین (ع)، ص101.