مسلم بن کثیر اعرج
مسلم بن کُثیر (کَثیر) بن فلیب صدفی ازدی ازد شنوئه اعرج از طایفه ازد و از شاخه ازد شنوئه بود. وی اصالت یمنی داشت و در کوفه ساکن بود.
پدرش از اصحاب رسول خدا (ص) بود. مسلم نیز زمان رسول خدا (ص) را درک کرده، اما از تابعین و از اصحاب امیرالمؤمنین علی (ع) به شمار می‌رفت. او مردی شجاع و رزم‌دیده، دین‌شناس و راوی روایات پیامبر اکرم (ص) بود. همچنین از مجاهدین جنگ جمل نیز بود که در این جنگ بر اثر اصابت تیری که عمرو بن ضبّه تمیمی به پایش زد، مجروح شد و بعدها پایش می‌لنگید و به همین سبب به او اعرج می‌گفتند.
مسلم قبل از رسیدنِ امام حسین (ع) به کربلا، به کاروان آن حضرت پیوست و در صبح روز عاشورا و در حمله اول، به شهادت رسید. او به هنگام شهادت حدود 70 سال سن داشت. [۱]
در زیارت رجبیه با عنوان سلیمان بن کثیر و در زیارت ناحیه مقدسه با عنوان اسلم بن کثیر به وی سلام داده شده است که مربوط به یک شخص می‌باشد: ”السَّلامُ عَلَی اَسلَمَ بنِ کَثیرٍ الاَزدِی الاَعرَج“
منبع
مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 304-305.
پی نوشت
- ↑ ر.ک : رجال طوسی، ص80؛ مناقب آل ابی‌طالب، ج4، ص113؛ الاصابه فی تمییز الصحابه، ج5، ص475؛ ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، ص185؛ بحار الانوار، ج45، ص72؛ اقبال الاعمال، ج3، ص79؛ معجم رجال الحدیث، ج18، ص151؛ نفس المهموم، ص136؛ انصار الحسین (ع)، ص122؛ تنقیح المقال، ج3، ص215.