سالم بن عمرو بن عبدالله
سالم بن عمرو بن عبدالله بن ثابت بن نعمان مولی بنی المدینة الکلبی و از موالی آزاد شده بنی‌المدینه. بنی‌مدینه تیرهای است از کلب بن وبره، بنی‌کلب قضاعه از عرب قحطانی یمن در جنوب شبه جزیره، که در کوفه زندگی می‌کردند. [۱] لذا او را کلبی و یا کلبی کوفی نیز می‌خواندند. گاهی نیز درکتب مقاتل با عنوان سالم بن مدینه کلبی از او یاد شده است.
سالم مردی شجاع و رزم‌آزموده، سوارکاری ماهر و نامدار، از یاران مخلص مسلم بن عقیل، دوستدار اهل بیت و دشمن بنی‌امیه بود. او با مسلم بن عقیل بیعت کرد و پس از شهادت مسلم دستگیر شد و توسط کثیر بن شهاب زندانی شد، اما موفق به فرار گردید. بنا به نقلی قبل از زندانی شدن توانست فرار کند و پس از اختفا در قبیله خود، با گریز از تنگناها در روز دوم محرم و هنگام ورود امام حسین (ع) به کربلا، خود را به آن حضرت رساند.
سالم در صبح روز عاشورا و در حمله اول پس از جنگی دلاورانه در حالی که بر بدنش تیرهای فروانی نشسته و جراحات بسیاری بر او وارد شده بود، به شهادت رسید. [۲]
در زیارت ناحیه مقدسه به وی سلام داده شده است: ”السَّلامُ عَلَی سالِمٍ مَولَی بَنِی المَدَنِیةِ الکَلبی“
منبع
مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 286.
پی نوشت
- ↑ انصار الحسین (ع)، ص100.
- ↑ ر.ک : اعیان الشیعه، ج1، ص611؛ ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، ص222،182؛ تنقیح المقال، ج2، ص5؛ بحار الانوار، ج45، ص72؛ اقبال الاعمال، ج3، ص79؛ عبرات المصطفین، ج2، ص163؛ منتهی الآمال، ج1، ص353؛ فرسان الهیجاء، ج1، ص154؛ معجم رجال الحدیث، ج8، ص32؛ حدائق الوردیه، ص121؛ وسیله الدارین، ص145؛ انصار الحسین، ص100.