زندگانی امام حسین (ع)

سید هاشم رسولی محلاتی. چاپ اول: تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، 1372. بیست + 591 ص، وزیری.

کتابی است توصیفی دربارهٔ امام حسین -ع- و تاریخ پایان تألیف آن، محرم 1412. در این کتاب تحقیق جدیدی در زندگی امام نشده، بلکه حاصل مطالعات گذشتگان و معاصران، با نثری روان، ارائه گردیده است.

در بخش اول کتاب از ولادت آن حضرت و در بخش دوم از دوران کودکی و بالیدن او در دامان جد و پدر و مادرش سخن رفته است.

عنوان بخش سوم «از رحلت رسول خدا (ص) تا شهادت امیرالمؤمنین (ع)» است و شامل این دوره از زندگی امام. از نکات قابل توجه اینکه نویسنده گزارش‌های تاریخی دربارهٔ شرکت امام در جنگ‌های آفریقا و فتح ایران و جنگ قسطنطنیه و دفاع از خانهٔ عثمان را مردود دانسته است (ص 40-42).

بخش چهارم با عنوان «پس از شهادت پدر»، از همدلی امام حسین با امام حسن در صلح با معاویه سخن رفته است.

«پس از شهادت برادر» و «ولیعهدی یزید»، عنوان بخش پنجم و ششم است و به خلاف‌کاری‌های معاویه و یزید اختصاص دارد.

در بخش هفتم با عنوان «دوران حکومت ننگین یزید تا قیام و نهضت امام حسین (ع)»، بیعت خواستن از امام و تن ندادن او و وصیتش به محمّد بن حنفیه و حرکت به سوی مکه بررسی شده است.

«علل قیام و نهضت مقدس امام حسین (ع) و بحث و تحقیق دربارهٔ روایات این باب»، عنوان بخشی هشتم کتاب است و در آن سخنان مبهمی گفته شده و بدون تصریح به کتاب شهید جاوید، مطلبی از آن نقل و نقد، و سپس گفته شده است که هدف امام تشکیل حکومت نبود.

در بخشی نهم از «حرکت امام(ع) به سوی مکه و ماجراهای پس از آن» و در بخش دهم از «حرکت مسلم بن عقیل به سوی کوفه و ماجراهای بعد از آن» و در بخش یازدهم از «وضع کوفه و مردم آن شهر پس از شهادت مسلم و هانی» سخن رفته است.

بخش دوازدهم با عنوان «حرکت امام (ع) به سوی عراق» آغاز می‌شود و در آن از مخالفین حرکت امام (عبدالله بن زبیر، عمرو بن سعید اشدق، عبدالله بن عمر، عبدالله بن عباس، محمّد بن حنفیه و عبدالله بن جعفر)، سخن رفته و به نامهٔ امام به اهل کوفه و منزل‌های در میان راه پرداخته شده است.

در بخش سیزدهم از رخدادهای در کربلا تا شب عاشورا، شمار لشکر دو طرف و تشنگی لشکر امام سخن رفته است.

بخش چهاردهم و پانزدهم و شانزدهم، به ترتیب، دربارهٔ شهادت یاران امام، شهادت اهل بیت و شهادت امام است.

در هفدهمین بخش «شمه ای از فضایل و مکارم اخلاق امام حسین (ع)» گزارش شده است.

منابع

کتابشناسی تاریخی امام حسین علیه‌السلام، محمد اسفندیاری، ص 190-191.