محمد اقبال‌

محمد اقبال فیلسوف بزرگ پاکستانی در سال 1873 میلادی در شهر «سیالکوت» پاکستان به دنیا آمد و به کشورهای بسیاری برای طلب علم سفر کرد. در سال 1908 به وطنش برگشت و به عنوان وکیل مشغول به کار شد و در دانشکده «الشرقیة» در لاهور به تدریس فلسفه و تاریخ پرداخت ... او به دانشگاههای کمبریج انگلیس و «مونیخ» آلمان ملحق و به زبانهای گوناگون آشنا و در آنها مقاله نوشت. تفکر «اقبال» با اصلاحات دینی مقرون است. او در سال 1938 م وفات یافت. سخنرانیهای او در کتابی به نام «اصلاح الافکار الدینیة فی الاسلام» منتشر گردیده است.

فی الکعبة العلیا و قصّتهانبأ یفیض دما علی الحجر

بدأت باسماعیل عبرتهاو دم الحسین (ع) نهایة العبر

در حقیقت، نهضت حسین (ع) تکمیل مناسک حج است.

مناسکی که اسماعیل (ع) با تسلیم خود آغازگر عبرتهای آن بود و حسین (ع) با خون خویش آن را مهر کرد.

منابع

دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص: 554.