آل ابى سفیان
آل ابی سفیان، خاندان و دودمان ابوسفیان هستند.
تاریخچه
ابوسفیان بن حرب، بزرگ طایفۀ بنى امیه بود. خودش و دودمانش با بنى هاشم و دودمان رسول خدا و با دین اسلام دشمنى داشتند. ابوسفیان در لشکرکشی‌ها بر ضد اسلام شرکت داشت. پسرش معاویه، با على و امام حسن(ع) جنگید، نوه‌اش یزید، حسین بن على را در کربلا کشت.
نسل ابوسفیان ضد توحید بودند، از این رو پیامبر(ص) فرموده بود: «الْخلافةُ مُحَرَّمةٌ على آلِ ابى سُفیان».[۱] اینکه در زیارت عاشورا هم خود ابوسفیان و این دودمان لعن شده‌اند (اللّهمَّ الْعَن ابا سفیان، اللهم العن...و آل ابى سفیان) به خاطر درگیرى و مبارزه آنان با اساس اسلام است. امام صادق(ع) نزاع میان اهل بیت پیامبر و آل ابى سفیان را، نزاعى مکتبى و بر سر عقیده مى‌دانست، نه شخصى و مى‌فرمود: «اِنا وَ آلُ اَبی سُفیانَ أهْلُ بَیتَینِ تَعادَینا فِی اللهِ ، قُلنا : صَدَقَ اللهُ وَ قالُوا : کذِبَ اللهُ»[۲] نیز، مایۀ از بین رفتن حکومتشان را دست آلودن به خون حسین(ع) مى‌دانست: «إنَّ آلَ ابى سُفیانِ قَتَلوا الحُسینَ بنَ عَلِىّ صَلَواتُ اللهِ عَلَیهِ فَنَزَعَاللهُ مُلْکهُم».[۳]
سیدالشهداء(ع) روز عاشورا، سپاه کوفه را که براى کشتن او آمده بودند، پیروان این دودمان خطاب کرد و چون شنید به طرف خیمه‌ها حمله آورده‌اند، فرمود: «وَیْحَکُمْ یا شیعَةَ آلِ أَبی سُفْیانَ! إِنْ لَمْ یَکُنْ لَکُمْ دینٌ، وَ کُنْتُمْ لا تَخافُونَ الْمَعادَ، فَکُونُوا أَحْراراً فی دُنْیاکُمْ هذِهِ، وَارْجِعُوا إِلى أَحْسابِکُمْ إِنْ کُنْتُمْ عَرَبَاً کَما تَزْعُمُونَ»[۴] اگر دین ندارید، آزاده باشید! آل ابو سفیان همه آنانند که در طول تاریخ، با حق و عدل مبارزه کرده‌اند و براى خاموش ساختن نور خدا کوشیده‌اند، چه در میدان بدر و احد و صفین و کربلا، چه در هر جاى دنیا و هر زمان دیگر.