آل ابى سفیان

خاندان و دودمان ابو سفیان. ابو سفیان بن حرب، بزرگ طایفۀ بنى امیّه بود. خودش و دودمانش با بنى هاشم و دودمان رسول خدا و با دین اسلام دشمنى داشتند. ابو سفیان در لشکرکشیها بر ضدّ اسلام شرکت داشت. پسرش معاویه، با على و امام حسن «ع» جنگید، نوه‌اش یزید، حسین بن على را در کربلا کشت. نسل ابو سفیان ضد توحید بودند، از دین رو پیامبر فرموده بود: «الخلافة محرّمة على آل ابى سفیان». اینکه در زیارت عاشورا هم خود ابو سفیان و این دودمان لعن شده‌اند (اللّهمّ العن ابا سفیان،اللّهم العن...و آل ابى سفیان) به خاطر درگیرى و مبارزۀ آنان با اساس اسلام است. امام صادق «ع» نزاع میان اهل بیت پیامبر و آل ابى سفیان را، نزاعى مکتبى و بر سر عقیده مى‌دانست، نه شخصى و مى‌فرمود: «انّا و آل ابى سفیان اهل بیتین تعادینا فى اللّه، قلنا: صدق اللّه و قالوا: کذب اللّه» نیز، مایۀ از بین رفتن حکومتشان را دست آلودن به خون حسین «ع» مى‌دانست: «انّ آل ابى سفیان قتلوا الحسین بن علىّ صلوات الله علیه فنزع اللّه ملکهم».

سید الشهداء «ع» روز عاشورا، سپاه کوفه را که براى کشتن او آمده بودند، پیروان این دودمان خطاب کرد و چون شنید به طرف خیمه‌ها حمله آورده‌اند، فرمود: «ویحکم یا شیعة آل ابى سفیان!ان لم یکن لکم دین و کنتم لا تخافون المعاد فکونوا احرارا فى دنیاکم...» اگر دین ندارید، آزاده باشید! آل ابو سفیان همۀ آنانند که در طول تاریخ، با حق و عدل مبارزه کرده‌اند و براى خاموش ساختن نور خدا کوشیده‌اند، چه در میدان بدر و احد و صفین و کربلا، چه در هر جاى دنیا و هر زمان دیگر.

منبع

جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص28.