کجاوه

محمل،هودج،عمارى،نشیمن و جایگاهى که بر شتر و استر بار کنند و در هر طرفى یکى بنشیند،نشیمن روپوش دار. در منابع و مقتلها آمده است که امام سجاد«ع»را در طول سفر اسارت،بر شتر بى‌جهاز و کجاوه نشانده بودند.یا آنکه زنان و کودکان اهل بیت، بر کجاوه‌ها نشسته بودند. در بعضى نقلها آمده است که چون در کوفه سر ابا عبد اللّه«ع»را پیشاپیش سرها آوردند و چشم زینب بر آن سر تابان افتاد،پیشانى خود را به جلوى محمل زد و خون از زیر مقنعه‌اش بیرون آمد و خرقه‌اى طلبید تا آن را ببندد.شعر«یا هلالا لمّا استتمّ کمالا...»را نیز آنجا خواند.

جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 366-367.