نعیم بن عجلان انصاری خزرجی
نُعَیم بن عجلان بن نعمان بن عامر بن زریق انصاری زرقی خزرجی، در اصل اهل مدینه بود و سپس ساکن کوفه شد. نعیم از طایفه خزرج بود و در منازل نزدیک کربلا به امام حسین (ع) پیوست.
| اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | |
|---|---|
| نام کامل | نُعَیم بن عجلان بن نعمان بن عامر بن زریق انصاری زرقی خزرجی |
| محل زندگی | کوفه |
| نقش های برجسته | در منازل نزدیک کربلا به امام حسین (ع) پیوست و تا کربلا او را همراهی کرد و سرانجام در صبح روز عاشورا و در حمله اول، به شهادت رسید |
زندگینامه
نعیم مردی شجاع و رشید، رزمنده‌ای فداکار، شاعری سخنور و ادیب و از دوستداران خاندان پیامبر (ص) بود. در جنگ صفین همراه برادرانش نضر و نعمان در کنار امام علی (ع) می‌جنگید. در جنگ‌های جمل و نهروان نیز شرکت داشت.
نقش در واقعه کربلا
نعیم در منازل نزدیک کربلا به امام حسین (ع) پیوست و تا کربلا او را همراهی کرد و سرانجام در صبح روز عاشورا و در حمله اول، به شهادت رسید. او به هنگام شهادت حدود 70 سال سن داشت. [۱] در زیارت رجبیه و زیارت ناحیه مقدسه به وی سلام داده شده است: ”السَّلامُ عَلَی نَعیمِ بنِ عامِرٍ العَجلانِ الاَنصاری“
منبع
مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 307.
پی نوشت
- ↑ ر.ک :رجال طوسی، شیخ طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن، به کوشش محمد صادق آل بحر العلوم، نجف: 1381 ﻫ ق.، ص80؛تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعه الحیریه، 1352 ﻫ ق.، ج2، ص274؛5. ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش.، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره.، ص158؛ اقبال بالاعمال الحسنه فیما یعمل مره فی السنه، سید بن طاووس، علی بن موسی، تحقیق جواد قیومی اصفهانی، قم: مکتبه الاعلام الاسلامی، 1414 ﻫ ق.، ج3، ص345،77؛ بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، مجلسی، ملا محمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، 1362 ش.، ج45، ص70؛ منتهی الآمال، قمی، شیخ عباس، تهران: انتشارات فراروی، 1381 ش. ، ص425؛ نقد الرجال، حسینی تفرشی، میرمصطفی بن حسین، تهران: 1318 ش. ، ص362؛ نفس المهموم، قمی، شیخ عباس، ترجمه ابوالحسن شعرانی، تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، 1385 ش. ، ص135؛ انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش.، ص124.